BUMP! En wel vanwege
deze opmerking in het 'Irritatiemomentjes-topic'.
Primeshock zei onlangs nog: "De huidige Hardstyle is zoveel strakker, harder, to-the-point/compacter, minder dynamisch en meer in-your-face". Dat het compacter is geworden, is één ding wat zeker is.
In mijn opinie worden tracks tegenwoordig geproduceerd met maar één doel: streams behalen op Spotify. Dus geen dikke mids meer, vrij korte build-ups om meteen over te gaan tot de orde van de dag: het deel van de track wat het huidige publiek graag wil horen.
Onlangs kwam ik een track tegen die, inclusief mix-intro, 151 seconden duurt (2:31). Ik weet zo even niet meer hoe die track heet. Ook dat bevestigt hetgeen Primeshock zei.
Ik luister ook regelmatig naar 'Nuracore presents Release'. Hij probeert er in ieder geval nog een mix van te maken, maar het is verdomd lastig. Wat ook opvallend is dat het gros van de tracks allemaal een beetje op dezelfde manier geproduceerd wordt: mix-intro, break, melodie, kleine break, climax, break, tweede climax en klaar. Het wordt allemaal heel voorspelbaar.
Hetzelfde geldt voor DJ-sets van de 'grote' artiesten. Ik vermijd ze want als ik een dj-set wil luisteren doe ik dat niet alleen om m'n favoriete tracks te horen. Mixwerk en diversiteit staan bij mij voorop. Waar er hier vroeger nog kritiek op Frontliner z'n sets werd gegeven vanwege het alleen maar draaien van eigen tracks, is dat tegenwoordig geen probleem meer. Daarnaast is er van mixwerk eigenlijk geen sprake bij de gevestigde orde (op een enkeling na).
Een hoop tracks kan ik gelukkig nog waarderen, maar als producers/dj's op deze manier doorgaan zal ik snel m'n interesse verliezen.
, en dat ander laat ik lekker rustig aan me voorbij gaan. Die DJ heeft toch al een hele bak vette platen gemaakt die ik tof vind, en in de toekomst gaat hij ongetwijfeld nog meer van dat soort platen maken. Waarom dan gaan mekkere over die ene track die ik wat minder vind. 
.
ook goed?
