Hardstyle vandaag de dag

Ik wil het specifieker Dennis, graag cijfers achter de komma.

Met name omdat niemand anders behalve ik in dit topic het precies met die exacte bewoording omschreef als dat inderdaad, dus ik voelde me wel aangesproken / geroepen om te reageren. Maar dan is dat in ieder geval opgehelderd. Ik ben even vakkundig de opties doorgegaan en volgens mij val ik niet onder A tm E, dus dan zit ik goed

Persoonlijk: Ik heb heb me nog nooit zo gedistantieerd gevoeld van hardstyle en toch heb ik nog nooit zo kunnen genieten van hardstyle op defqon als dat ik nu heb gedaan, RAAR, maar hoor me uut keal.

Dr was gewoon een tijd dat ik hier elke release aan het checken was en op den duur werd ik er alleen maar boos van. Hardstyle is voor mij de knuffel die ik als klein kind in de schoot geworpen kreeg en er altijd voor mij was. Of ik nou boos, verdrietig of blij was. Eerste feestje gehad, maten voor het leven ontmoet op feestjes, mijn hele jeugd stond zowat in het teken ervan. Totdat een of andere DJ Teringhond LIVE om't hoekje kwam kiekn en ff arm van mijn knuffel rukte. JAaaaaa jongens, we gaan nu allemaal harddrop producere!!!! MAAR DAT GAAT ZOMAAR NIET!!!!

Hoppaaaaa accuzuur stroomde uit mijn vingertoppen over mijn toetsenbord HIER GA IK MIJN MENING OVER TYPEN OP HARDTRAXX DAT ZAL ZE LERE godverdomme €90 betalen voor een Qlimax ticket en gewoon met een kritisch oor elke plaat, elke dj onder een vergrootglas leggen of het wel paste wat MIJN definite van hardstyle was. Voor de OG's onder ons, herinner je nog het 'frontliner syndroom'? Die godverdomse langarm durfde de trend in te zetten van alleen maar 90% eigen werk in setjes draaien. Ongehoord. Eerlijk? Wat een kut tijd heb ik toen gehad

Muziek, welk genre dan ook, evalueert. Oke, ik kon er niet meer tegen om TELKENS diezelfde platen te horen. Maar wat ga jij doen broer? Op het morsdode hardstyle forum wat schreeuwen? Dat gaat niks veranderen. Ik verbreedde mijn horizon. Keer met een maat mee naar techno (sorry), keer met d'n Broken Balance mee naar Industrial heejjj The Outside Agency mogen draaien es kijken wat dat is PARDON? 4 Decks tegelijk de grootste teringherrie rammen en een compleet andere set als de laatste keer dat ik ze zag? Oprecht heeft de wereld zo tering veel moois te bieden muzikaal kerels. Kijk wat op je pad komt en hou gewoon je vizier open voor alles. Dichtknijpen heb je alleen jezelf mee.

Defqon was voor mij al jaren hetzelfde gerecht met vaste ingrediënten. Pendelen tussen de silver, gold en de magenta. Lekker vertrouwd (en oud) of mega moeilijk (nieuw). Sinds dit jaar kwam daar een extra dimensie in, nieuwe hardstyle checken. Gelukkig nu een aantal fijne mensen om me heen die me ineens attenderen op iets vets, iets unieks, noem een gast als Vertile. Gooit ineens het hele muzieke spectrum van wat IK dacht wat hardstyle was op de kop, mega luide punches in de kicks en hele subtiele details. Schreeuwerige melo, schreeuwvocalen gewoon OP UWEN BAKKES maar niet DIE DIE MODDERVOKKER. Heerlijk man. Heb me ogen uitgekeken. Dit is nu juist wat ik wil! Namen die de status quo beetgrijpen, wegtrappen en dat het 20 meter verder weer neerkomt. B-Front die WEER mysterias draait en dan het volume naar beneden dat de hele blue TEEH TEEH doet tja je maakt mij er gewoon niet meer warm mee. Raw moet stoer en duister zijn? This is the club banger!!!!! Hoppaaaa komen die gekke pizzabakkers aan met milleniumkicks, reverse basses en scheetsamples man man man wat genieten

Ik sta weer lekker in mijn autistenbubbel te bouncen in de silver ineens appje van die Rooie uut winterswijk, kom indigo Mutilator en Fraw slopen de tent, gadverdamme wat was dat vet man! Ik zie ineens weer mensen lachen bij de indigo. We zijn weer aan het feesten zoals ik het herinner uit 2014 frequencerz. Rammen maar met een lach. Lekker wat aanklootn met elkander. Daarvoor ben je toch op een feeest?

Naja denk dat de boodschap wel duidelijk is, probeer je gewoon wat meer open te zetten voor nieuwe shit. Vind je het niks? Ik haalde oprecht hetzelfde uit andere genres dan wat ik altijd zocht in hardstyle. Je moet het wel willen vinden

Hahaha goed was dat he, mooi om te lezen, werkte ook andersom, zonder jou/jullie nooit om de hoek gekeken bij Fracture 4, was totaal andere beleving van een feest (een semi gevulde area met licht hoofdknikkende hardtraxxers) maar toch ook wel weer heel tof om die muziek eens op een fatsoenlijk geluidyssteem te horen. Geen seconde spijt van ook om daar even te buurten.

En kijk ik ben de laatste die zegt dat je bij Mutilator & Fraw op zaterdag 13:00 een muzikaal pronkstuk gaat horen, maar die extreem blije "gvd wat overkomt mij nou weer" koppie's bij alle mafheid die er zo vroeg op die dag al langskwam. Maakte het idd echt een tering leuke set.

De gare meligheid van 2 dagen feesten en zuipen ervoor hielp ook mee natuurlijk, was gewoon donders gezellig.

Al verwacht ik overigens wel dat Mutilator een hele grote gaat worden, die vent snapt het tering goed!

Het enige dat ik mezelf kwalijk neem is dat ik best wat jaren alleen de zaterdag ben geweest ipv weekend, dat "even op de bonnefooi" gevoel doe je wat sneller als je niet maar 8/9 uurtjes op het terrein bent. En eigenlijk is dat wat Defqon maakt.

Jup, meer dan eens met je maat. Overal even strunen is het mooiste aan heel Defqon.

Wederom heerlijk omschreven Jordi haha. Moet zeggen dat ik mij (op het gedeelte van distantiëren van Hardstyle na) er ook goed in kan vinden.



Voornamelijk omtrent dit gedeelte. Merk dat ik tijdens en na COVID hier wel flink vanaf gestapt ben. Kan mij nu ook op een veel breder spectrum vermaken dan voorheen. Natuurlijk komt dit ook mede door de artiesten maar ik had mijzelf in 2019 niet bij een artiest met de stijl van Vertile, D-Sturb of Cryex zien staan. Als ik dan enkele kut platen/kicks had gehoord dan was ik er alweer klaar mee, terwijl ik nu meer denk van "achja, die paar kut dingen en zijn nog meer dan genoeg andere vette tracks/elementen in de set". Om het te betrekken op Defqon, hier heb ik mij bij elke stage (van de Yellow naar de Indigo tot de Red) kunnen vermaken. Normaal gesproken is de Magenta wel de stage waar ik het meest te vinden was, dit jaar daar alleen met Thera en Main Concern geweest. Mede doordat ik me op een stuk meer stages dan voorheen vermaakte. Dit komt de feestbeleving ook wel echt ten goede moet ik zeggen en is ook zeker een positieve (persoonlijke) ontwikkeling .

Het is ook een kwestie van je feesten pikken en hoe veel feesten je pikt en hoe vaak je zodoende bepaalde platen/stijlen te horen krijgt.

Dat draagt natuurlijk bij hoe snel je klaar bent met hardstyle of bepaalde artiesten/platen.

Ik heb persoonlijk bijvoorbeeld gehad toen Zombie, Hollow, Getting Off, Renegades e.d. net het lijntje overgingen van "wordt te vaak gedraaid" dat ik nog wel van de platen kon genieten. Puur omdat ik de setjes/feesten nooit opzocht waar die platen in werden gedraaid. Als ze dan eens langs komen storen ze me ook niet echt. Een paar van die platen nog steeds niet.

Dan komt het natuurlijk ook weer terug op het feit, als je dingen die je matig of niks vindt te vaak opzoekt/tegen komt dan gaat het je alleen maar tegen werken. Dat hangt dus weer samen met het eerstgezegde, gewoon goed kiezen hoe vaak en wat voor feesten je pakt. Het is niet erg om afstand te nemen van een genre als het je minder begint te liggen.

De liefde voor alles wat wel nog goed is en was in het genre, dat zal nooit weg gaan. Wat je eens leuk vond, kan je niet meer niet leuk vinden. Al is het nieuwe wat er bij komt minder je ding, het doet geen afbraak aan alle platen die je wel leuk vindt/vond.

Tegelijkertijd, als je dag in dag uit ook door muziek spit dat je niks aan vindt, via hier of via social media, maakt niet eens uit wat voor muziek, dan ga je je er ook meer aan storen en er meer over zeuren of juist conflict aan met mensen die het wel leuk vinden. Leef en laat leven doet wonderen daarin, en hou je gewoon bij de dingen die je zelf wel leuk vindt.

Ik zal alsnog veel meer te vinden zijn bij industrial en techno feesten maar juist daardoor kan ik eens in de zo veel tijd een feest als Defqon.1 of een classics feest op zijn tijd veel meer waarderen. Dat is het mooie van veel genres leuk vinden, ze vervelen uiteindelijk nooit omdat je altijd alternatieven hebt om heen te gaan als een je even niet aanstaat. Als je later terug komt kan je het 9/10x juist meer waarderen. Dat elke keer herontdekken maakt het juist top.

/Emile Ratelband

Ik heb alles gelezen maar even een tl;dr > eigenlijk zijn we het toch wel in grote lijnen met elkaar eens dat de hardstyle-scene 'gewoon' weer floreert (mits je open staat voor bepaalde zaken) en dat het nog heel veel moois te bieden heeft?

Misschien is het ook wel een bepaalde ontwikkeling die je doormaakt, althans als ik het op mezelf betrek.
Rond 2010 was het allemaal blij en euforisch, wat ik tof vond. Gewoon, hardstyle. Later werd dat raw want blij en euforisch was niet meer stoer. Daarna kwam heel erg de (raw) classics-periode opzetten en nu vind ik eigenlijk alles wel tof: dat gaat van heel kaas en blij van Wasted Penguinz tot gated kicks op dag 4 bij Genox. 1 of 2 jaar terug had ik dit nooit durven zeggen maar, en dat benoemde ik eerlijk al, artiesten als Rooler zijn tof, ik zie mezelf best eens bij een Mutilator en ga zo nog maar even door.

Iemand, en ik denk dat het Jordi was, haalde al aan dat je toch voor 'feest' op een feest staat, en zo is het. Als je het allemaal niet té serieus neemt, een beetje brede blik hebt en er gewoon voor gaat is er nog zoveel moois te vinden.

MAAAARRRR. Aanstaande zondag ga ik naar REAWAKE en die eerste uren zijn echt tóp waarna Warface komt. Ja, dáár kan ik dan weer niet zoveel mee, met zulke artiesten. De platen die hij en zijn kompanen als Bloodlust produceren en draaien is dan weer iets wat echt níet in mijn straatje valt.

Dit is denk ik voor mij ook een hele belangrijke factor dat ik hardstyle/hardcore met de jaren zo interessant ben blijven vinden. Defqon is eigenlijk het enige zekerheidje elk jaar, pak af en toe een keer een hardcore feest mee (dominator/thunderdome of iets minder groot succes afgelopen editie MOH) Heb hooguit 3 classicsfeesten meegepakt ooit. Waardoor ook dat interessant blijft.

Niet dat dit een "bewuste keuze" is, meer dat het niet (meer) in m'n leven past om elke maand een evenement te gaan, maar mooie bijkomstigheid van hooguit 3 of 4 (vaak minder) feesten per jaar is dat het wel iets blijft waar je maximaal naartoe leeft en van kan nagenieten.



Dit absoluut! Alleen denk ik dat bijna 2,5/3 jaar lockdown natuurlijk ook een belangrijke factor is voor een extra beleving, denk dat als we een jaar verder zijn dat je een iets eerlijker beeld kan scheppen. Maar ik als el positivo kan m'n ei helemaal kwijt in de totale breedte van wat hardstyle te bieden heeft momenteel (behalve da Tweekaz )

Inderdaad, de muziek moet natuurlijk wel in je straatje liggen maar een grotere factor voor mij is nog steeds de mensen waarmee ik heen ga. Kan wel naar de vetste line-up ooit gaan maar als ik met allemaal onbekenden daar ben die niet heel sociaal zijn of een beetje op de zelfde wavelength zitten, dan kan ik er alsnog niet zo van genieten als ik dat met vrienden en vriendinnen zou doen. Juist de reacties van elkaar op de muziek wil je zien, en daar op meeliften.

Dat maakt een feest ook. Als je met de goede groep bent en de muziek of zelfs het genre dat gedraaid wordt ligt je, dan hoef je helemaal niet te lopen zeiken en zeuren op wie er draait en wat er gedraait wordt. Ik pak ook geregeld wel feesten waar de line-up me iets minder ligt, maar alsnog een geweldig feest heb door de mensen waarmee ik heen ga.

Voorbeeld was Rotterdamse Rave. Een deel van het publiek was niet per sé mijn soort publiek en een deel van de acts deden me ook minder. Maar met Job en Tim en eerlijk gezegd het publiek zelf dat gewoon mooi aan het feesten was, heb ik me nuchter echt extreem goed vermaakt. Gewoon puur om het feestaspect, wat je inderdaad aanhaalt.

Ook naar VWAB ging ik solo in de bus heen. Heb daar wat vrienden gemaakt en die vonden juist bijvoorbeeld de algemene classics e.d. vetter en letten veel minder op trackkeuze, maar wat heb ik een feest met sommige van die jongens en meiden daar gehad. Die instelling is veel verfrissender imo en zulk soort mensen zijn op feesten tbh ook een stuk chiller. Als iedereen juist voor het feest komt en om te feesten, ongeacht de line-up doet dat het feest en de sfeer ook zo enorm veel wonderen.

Juist. Bij Genox stonden we met een groepje rechtsachter maar daar ging het maar matig los en was het niet echt gezellig. Liep ik naar voren met 1 dude die ik helemaal niet goed ging maar hij had er ook wel zin in, belandde ik toevallig bij jullie en dat was volle bak omdat het daar maximaal los ging.

Ik lees wel veel over piepkicks hier, ben wel benieuwd wat jullie definitie van een goede en slechte piepkick precies is

Daarnaast merk ik zelf ook dat het makkelijker is om te genieten van de muziek als je er minder verwachtingen van trekt. De "nieuwe" generatie (waar ik zelf toch ook wel soort van deel uit maak) wilt gewoon feest. Of dat nou maaien, stampen, springen of lachen is. Maar goed ik luister dit genre ook al rustig 10+ jaar en moet zeggen dat ik die "oude" sound ook nog steeds erg fijn vind, van 2009 Saifam tot Ran-D & Adaro "rawclassics".

Voor mij vrij simpel, als de resonante toon de overhand heeft op de punch of uberhaupt de bass, dan is het een slechte piepkick. Dan kies je voor een luid schel geluid over daadwerkelijk een punch/dreun/kick, je haalt imo dan de kracht uit de kick. Je krijgt dan vaak een luid geluid (een piep) en dan een muur van distorte subbass er achter. Er mist dan imo gewoon een stuk tussen de pieptoon en de basstail, de punch. Een gebrek aan een daadwerkelijke punch onder de piep of resonante toon maakt het voor mij vaak gelijk al een mindere kick.

Maar het ligt mij verder gewoon niet. De rest er omheen moet gewoon goed genoeg zijn voor mij om mezelf er niet aan te storen.

Je kan ook wel weer ingaan op wat of niet een piepkick is, maar iedereen weet ook wel dat men het heeft over een hoge resonante toon als punch of over de punch.

De beste vorm van een goed gelukte piepkick is imo degene die Genox nu maakt. Je hoort die resonante toon er op zitten maar je hoort overduidelijk een lompe dreun er onder zitten. Dan doe je het goed, dan heb je daadwerkelijk een harde kick omdat de body van de kick er nog wel onder zit.





Zeker waar, je wilt er live gewoon veel mee kunnen. Maar ergens is het wel een beetje slechte reclame voor je muziek en jezelf als muzikant (bedoel hier niet specifiek jou mee). "Je moet er niet te veel van verwachten, het doet z'n ding, doet wat het moet doen".

Zeker als je ook nagaat dat mixen tegenwoordig in een groot deel van hardstyle op een laag pitje staat en jezelf uitdagen met opbouwende set n.a.v. de artiest voor en na je ook niet meer op gaat. Het is meer ieder is een act op zich en draait op het laatst altijd alsof ze de afsluitset zijn.

Het is wat het is, maar het is tegelijkertijd ergens ook wel een soort van zonde dat het tot een zo simpel iets moet komen eigenlijk. Het lijkt gewoon zo "low effort, high result".

Heb totaal geen interesse in de smaak van je anus, kraai, maar oprecht zoals jij ze toepast vind ik ze tof. Midintro van Falling up bijvoorbeeld met zo'n gecutte vocal eronder. Maaaarietje wat een drive. Was ook benieuwd hoe dit live zou klinken op een groot systeem, maar de blue stond te trillen op zijn grondvesten kerel

Ander voorbeeld, zoals Genox het doet. Hier te horen op 2:00


Naast 'piep' gebruikt Genox wel meerdere harde geluiden (maar dan lager in toon) in zijn punches. Het laag wat erna komt klopt echter gewoon. Live gaat het zo ziek hard he.

Mijn 'oorspronkelijke haat' jegens piepkicks is gekomen omdat (vooral gearbox artiesten) een harde, luide, hoge punch (lees piep) gingen gebruiken om het slecht geproduceerde laag in een kick te verbloemen. Henkie op de after laat ff de nieuwste gearbox release op zijn telefoonspeakers horen en iedereen dacht TERING wat een harde kick is dat hey OHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH. In mijn ogen vals spelen en totaal niet interessant.

Op een moment dat een producer dus WEL weet hoe je het laag en de sub in een kick moet produceren krijg je ineens interessante tracks. (Volgens mij Job) kwam met de typische hardtraxx term 'Gated piepkick' aanzetten maar zo ervaar ik het ook Moet zeggen dat dat stukje besef kwam vanaf het moment dat je hier ff de tijd ervoor nam om die invalshoek te beleggen. Waarvoor dank! Voorheen was piepkick = slecht. Nu zit er een tweedeling in bij me.

Oh, en

Is ook wel geinig om te benoemen, tevens een heel andere discussie, maar kijk eem wat die gasten van TNT nu doen hahaha. OHHhh DBSTF poeppedie papie ineens lopen flaneren met gated en reverse in de midintro DAT IS ONS HANDELSMERK hier sok a kok


Cirkeltje weer rond Kunnen die gasten wat meer op mainstages geboekt worden? De tering wie was hierbij op de UV??

'Gated piepkick'

Het is wel echt typisch een Hardtraxx term inderdaad, maar het beschrijft het wel goed verder. Dat je nog een dreun achter je resonante toon hebt.
Het geldt niet eens alleen voor gated trouwens, al merk je wel dat het veel beter werkt daarmee.

Kijk bijvoorbeeld naar Amentis - Reptile, de "melodieuze" climax daarvan. Daar zit ook een resonante toon op de kick, hij is niet gated, maar je hoort er wel een punch onder, niet heel hard, maar hij is er wel.

Vind die kick persoonlijk niet geweldig oid, maar het is wel een voorbeeld wat een piepkick in mijn ogen wel beter maakt.

In kamp End Of Line, Rough Recruits, Gearbox (minder dan eerst) en ook Scantraxx Black hoor ik nu wel vaker kicks langskomen waar die punch bijna compleet ontbreekt of waar de resonante toon zo hoog en hard staat dat het de kick imo meteen verpest. Dan kies je luid geluid over daadwerkelijk een kick.

Is de hele essentie van de piepkick niet ontstaan door Greazy Puzzy Fuckerz? Geen laag, maar alleen hoge tonen? Voor mij is dat een piepkick.

Bij Gearbox kwamen ze er mee (vooral Rebelion & Luminite geloof ik), in uptempo begon het ook te komen. Sub Zero Project verwerkte het wat in hun kicks. GPF deden het. Radical deed het ook vrij vroeg geloof ik.

Allemaal wel ergens tussen 2016 en 2018. Wie het eerst deed maakt ook verder niet heel veel uit. En verder:



Wat voor iemand wel een piepkick is of niet ligt meer aan iemand zijn smaak tegenwoordig omdat het woord piepkick haast een negatieve lading draagt. Maar iedereen snapt wel wat het geluid is waar iedereen naar specificeert, zelfde met de blaf/zeehonden kick.

Dat dus! Helaas ging ik alleen zondags. Achteraf gezien had ik veel meer willen checken, vooral omdat ik onverwachts toch een paar vette dingen heb gehoord in de blue en bij de indigo toen ik er toevallig even voorbij kwam of drinken ging halen. Dit terwijl ik van tevoren dacht, de hedendaagse hardstyle is niets meer voor mij..

Volgende keer toch maar een weekendje, of in ieder geval 2 dagen.

Sws tof om te zien dat iedereen hier wel een redelijke onderbouwing kan geven op piepkicks die ze wel perse tof vinden, en ik deel voornamelijk jullie mening hierin! De tem “gated piepkick” gebruiken we onder de producers ook dus die is niet perse nieuwe



Ik wil wel even in haken op wat hier boven staat, ik weet dat wat je zegt niet direct voor mij bedoeld is BB, maar die mening die ik deelde kwam vooral uit mijn ervaring als fan. Want ondanks dat ik artiest ben, ben ik ook fan van de style, sound en artiesten die onze brede scene te bieden heeft!
Ik merk dat als ik met bepaalde verwachting naar feesten of artiesten setjes ga ik vaak word teleurgesteld, misschien komt het omdat mijn visie op het genre verkloot is omdat ik zelf produceer (en dus expliciet maak wat ik zelf het liefst hoor op de dansvloer), of omdat mijn smaak ook veranderd maar het helpt om te gaan met de gedachten om plezier te hebben ipv specifiek de sound te horen die je het tofst vind.

Goed, artiesten gebrabbel weer. Zal maar weer mn hol induiken en enkel op releases commenten

Dit is voor mij de ultieme "mainstream" hardstyle. Feesthardstyle pur sang, alleen maar mensen met een lach op hun smoel gezien om ons heen. Niet overdreven hard of snel. Catchy herkenbare vocalen (vaak uit eigen ouwe platen), reverse bass afgewisseld met kneiterharde gated kicks, kwam allemaal super goed door. Plus veel drive

Ja TNT zijn echt een tering rare act eigenlijk, hoe die carriere telkens weer een opleving in relevantie weet te krijgen, dan ben je inderdaad een absolute legend. Kan ook echt enorm genieten van wat ze momenteel doen. Dat is nou echt feest inderdaad!

En ook belachelijk lomp af en toe.

Al lijkt het wel alsof ze niet zo super vaak meer in NL te vinden zijn los van een Defqon oid? Heb ik dat goed?

Volgens mij is de term 'piepkicks' ook een beetje een eigen leven gaan leiden door de afkeer. Ik ben blij dat er artistieke vrijheid in het bouwen van kicks zit en dan kan een artiest voor mij wel eens de plank mis slaan, risico van het vak. Voor mijn gevoel is de fase van de echt hoge piepkics voorbij, maar dat is perceptie. Voor de rest voor hardstyle, vind het nog altijd geweldig. Ben nog elk feestje hyped voor een aantal sets en kan me altijd wel vermaken/genieten.

Graag splitsen tussen piepkicks (de goede variant) en kassakicks (de slechte variant). Meer hokjes = meer beter.

Volgens mij wel ontstaan uit een tegenreactie omdat dit in de Uptempo al gebeurde. Zo veel kicks zonder enige kwaliteit, als het maar 'hard' klonk (geldt eigenlijk nog steeds voor de helft van de artiesten die op de Yellow stonden)
Vanuit dat opzicht eigenlijk wel bijzonder dat GPF de hele Uptempo scene nog niet kapot heeft gemaakt, maar eerder heeft bijgedragen aan de populariteit van Uptempo