Ik had hier laatst een discussie met emmerick over, waarom er zo'n anti-mainstream houding heerst op hardtraxx. En volgens mij is dat te verklaren doordat je steeds kritischer wordt en dus ook op op andere dingen gaat letten, naarmate je je meer verdiept in de muziek. Dingen als creativiteit, diversiteit en originaliteit worden veel belangrijker. Als je met dat perspectief naar de mainstream kijkt, dan kan ik me voorstellen dat je mainstream niet zoveel meer aan vind, want het zijn voornamelijk dertien in een dozijn tracks met iedere keer weer dezelfde structuur, opbouw en elementen. Ook als je naar de setjes kijkt, dan draaien de grote mainstream artiesten eigenlijk altijd dezelfde hitjes, weinig variërende tracklists, opbouw is vaak niet goed en over het mixwerk laat ik me niet uit, gezien ik ze al een paar jaar niet bezocht heb, maar volgens mensen die verstand van mixen hebben is dat ook niet altijd even best. Omdat de mainstream op dat moment eigenlijk het voorbeeld begint te worden van hoe het niet moet, zet diegene zich er tegen af en komt vaak bij de wat hardere hardstyle terecht. Hoewel een redelijke groep mensen de elementen etc. uit deze raw tracks sowieso al beter vind dan die in de mainstream, is er in dit subgenre weliswaar wel iets meer variatie, maar is het aanbod voor alsnog zeer beperkt en worden keer op keer dezelfde tracks gedraaid. Omdat dit op een gegeven moment te weinig is, proberen sommigen om zowel mainstream als raw te luisteren, maar ze komen dan vaak al snel tot de conclusie, dat nog maar weinig tracks kunnen voldoen aan hun, in de loop der jaren gegroeide, kritische kijk op de muziek. Op dat moment probeer je je horizon te verbreden, met andere soorten muziek die ook aan je verwachtingen kunnen voldoen.
Dat patroon is grofweg gezien bij veel mensen hier op hardtraxx zichtbaar, en meer en meer mensen komen nu in die laatst beschreven fase. Ik zeg veel mensen, want er zit ook een redelijke groep mensen op hardtraxx zoals jij, waarvan ik niet kan verklaren waarom je eigenlijk altijd mainstream bent blijven luisteren. Natuurlijk heb je de mensen die nog niet zo lang luisteren (vaak minder dan 3-4 jaar) en nog maar in het begin van dit beschreven proces zouden zitten, er van uitgaande dat het proces van toepassing is. Maar jij zegt dat je al sinds 2003/4 meedraait, dus vraag ik mij (dit is een gewone vraag) af, waarom jij je niet kan identificeren met de verschillende fases. Geef je nog steeds niet zoveel om dingen als creativiteit, denk je juist dat de huidige mainstream heel creatief is en/of ben je niet veel kritischer geworden door de jaren heen. Iets wat ik wel veel zie bij mensen zoals jij, is dat ze bijna allemaal een instelling hebben waarbij het negatieve vaak genegeerd wordt. Nogmaals dit is een gewone vraag, want ik interesseer me al 6 jaar voor hoe liefhebbers hun smaak ontwikkelen en zie bij heel veel mensen ongeveer hetzelfde proces plaats vinden. Alleen dit gedeelte krijg ik maar niet logisch verklaart. En ja ik weet al te goed dat mensen verschillende smaken hebben.
Verder is het overigens makkelijk praten als mainstream liefhebber dat je een raw liefhebber alles gunt, als radical redemption de scene nog meer de andere kant op trekt, komt er misschien een paar tientallen mensen bij in de scene, omdat de muziek simpelweg niet toegankelijk is. Terwijl aan de andere kant, bij ieder, al is het maar soms klein, stapje richting nog toegankelijker er duizend bij komen. Dat zorgt voor een scheefgroei die, naar mijn idee, een negatief effect zal hebben op de raw hardstyle, maar eigenlijk ook voor de mainstream liefhebbers. Want ook al is het mainstream aanbod enorm, het grote publiek wordt steeds minder kritisch en daarmee gaat de kwaliteit van de muziek achteruit. Dus is het niet zo gek dat je als liefhebber, oftewel iemand die echt iets geeft om zijn muziek, je je tegen dergelijke ontwikkelingen afzet.
|