Discussie-topic

Dat vind ik dan weer totaal niet tekenend en relevant als het gaat om een generatie die zich neerlegt bij allerlei dingen. Vind ik veel meer bepalend over hoe je er als persoon in staat. Ik merk de laatste tijd dat sfeer/vrienden veel invloed hebben op feesten maar ook zeker de beleving van de muziek. Maar maakt mij, vind ik, niet gelijk iemand uit de groep waar jij het over hebt.

Voorbeeldje: Ik hoor iedereen elke keer zo lyrisch over de DR op 't forum, heb het nu 2x meegemaakt 1x XXL en 1x Hardstyle Rockers. Op beide feesten waren er maar bar weinig mensen die uberhaupt wisten wie er in de DR zaten en dus kwam de hele act vrij slecht over. Begrijp tot op de dag van vandaag nog steeds niet wat er nou zo speciaal aan die act is.

Als het gewoon je muziek is, dan is dat toch tof?
Ik vind de Donkeys ook een supervette act, de sfeer die er zo'n set is maak je niet vaak mee.

En wat boeit het wat anderen er van vinden (in deze situatie) als je het zelf supertof vindt? Ik geef toe dat ik het ook leuk vind als ik andere mensen zie losgaan, maar voor mij (en ik denk wel voor meer hier) is het niet bepalend voor je feest.

Mwa dan zal ik er anders in staan, een van de mooiste momenten afgelopen zomer vond ik bijvoorbeeld het debuut van G4H. Erg vet om die hele tent zo los te zien gaan, muziek die erg zacht stond maar na 2 minuten harder gezet werd. Op die manier geniet ik toch echt wel een stukje meer van de muziek dan als ik met een stel doorgesnoven Matrixx gangers naar DR sta te kijken.

Vind ik zelf ook erg tof hoor, kan wel genieten van het zien van het losgaan van anderen. Maar het is niet bepalend voor mijn feest.

Ik kan mij hier erg goed in het punt van Timothy verplaatsen. Ik kan op een feest natuurlijk niet verwachten dat alle platen mij aanspreken, iedereen heeft een eigen smaak en er zullen heus platen langskomen die ik minder vind. Dus? Als ik een hele set lang kritisch moet gaan luisteren en oppassen dat er maar geen plaatje langs komt die ik geen fuck vind, waar gaat het dan heen? En als het een hele set kut is, moet je je afvragen of je uberhaupt wel bij de goede act aanwezig was, of dat je verwachtingen niet onrealistisch waren.

Demonstratief stilstaan is ook maar kut.

Wat is er zo erg aan stil staan? Als je een plaat niet leuk vindt, ga je toch niet doen alsof je hem wel leuk vindt?

Dan ga ik even een drankje nuttigen of iets, maar stil staan in t publiek vind ik ook zo mwa

Defineer "niet leuk" eens?

Ik vind dat dit totaal niets met verstand van muziek, je interesse in muziek of je generatie te maken heeft. Verschilt gewoon erg per persoon. Ik kan thuis of op hardtraxx kritisch genoeg naar tracks kijken, maar op een feest krijg ik toch de neiging geen seconde stil te staan.

Begrijp niet hoe er altijd maar commentaar op dagjesmensen kan zijn, omdat ze altijd staan te filmen en niet los gaan. Zijn er mensen die overal op los gaan, is het klaarblijkelijk nog niet goed.

Dus een act is voor jou speciaal als anderen het kunnen waarderen?

Een act is speciaal als ik het zelf kan waarderen, een act wordt nog ietsje specialer als een grote groep anderen dat kunnen waarderen en dat ook laten merken.

Als je echt de hele avond beetje staat te wachten op tracks die je wel leuk vind. kom je op de verkeerde feestjes
Maar als je op een avond 1 a 3 keer stilstaat bij een (vreselijk) nummer is toch anders?

Precies! Dat ik zelf harder losga op de rest op een bepaalde track vind ik niet erg hoor, maar als er zo een heel publiek uit z'n dak gaat dan wil je alleen maar harder gaan (dat heb ik tenminste ). Het geeft zoveel meer energie

Waarom trek je dan de conclusie dat de DR act voor jou niet speciaal is met als argument dat het niet overkwam omdat de rest het niet oppakte. Zeg dan dat je zelf de DR niets aan vindt. Wat anderen er op dat moment van vinden doet er weinig toe. Je vindt het toch al slecht?

Laat ik het zo stellen, wat is voor jou een mooier feest. Waar al je favoriete artiesten staan, die perfect mixen, goed opbouwen en precies draaien wat jij wilt horen, maar waar amper iemand losgaat. Of een feest waar willekeurig wat hardstyle artiesten staan die allemaal hitjes draaien en de zaal helemaal uit hun dak laten gaan.

Goeie vraag eigenlijk, ben blij dat het niet zo zwart/wit is voor me. Op Qountdown bijvoorbeeld kon ik bijvoorbeeld twee redelijk favoriete artiesten (B-Front/Wildstylez) zien draaien maar moest ik ook Zatox epic horen draaien waar de hele zaal van op tilt ging. Jammer, had niet gehoeven maar het is voor mij geen reden om meteen met een chagrijnig gezicht het nieuwe jaar in te duiken.

Afgelopen zaterdag naar Hardstyle Rockers geweest. Eigenlijk viel mij de sfeer daadwerkelijk tegen, veel mensen die er niets te zoeken hadden (waarschijnlijk inderdaad mensen van de nieuwe generatie) en daardoor merk ik dat ik inderdaad veel minder van een act geniet. De muziek is mij zeker niet irrelevant op een feest, maar ik vind de sfeer en beleving ook aardig belangrijk.


Nee. Ik vind het belangrijk om met vrienden te genieten van een feest, en daar hoeven inderdaad niet al mijn favoriete tracks gedraaid te worden. Aan jou vervolgens de taak om mij over een kam te scheren met de door jou zo gehate generatie die zich overal, zonder mening, strak bij neerlegt.

Ik vind de vraag van Lyst inderdaad ook erg moeilijk. Ik ben 1x op Qlimax geweest (2009), en daar stonden veel artiesten die niet per se bij mijn favorieten horen, maar toch heb ik een super avond gehad. We waren met een super fijne groep mensen, iedereen ging goed uit zijn dak, en het feest was -dus- ook super! (Ik moet het wel wat nuanceren, want er werd wel OK gedraaid, dus t was niet kut).

Maar als ik vervolgens op een ander feestje ben, waar imo beter werd gedraaid, maar er weinig toffe mensen waren en lang niet iedereen uit zijn dak ging -bijna de helft stond een beetje gaar te staren- dan weet ik wel dat de sfeer ver te zoeken is. Resultaat daar van is dat ik zelf minder makkelijk hard los ga. Eigenlijk zou ik me van die anderen niks aan moeten trekken, maarja... hoe meer zielen, hoe meer vreugd is hier ook van toepassing, alleen dan 'hoe meer zielen er hard feesten, hoe meer vreugd'

@Lyst,

"Negativiteitschuw" vind ik echt een hele rare benaming voor hoe wij Nederlanders reageren op de muziek die we horen. Als er ergens kritisch wordt geluisterd naar de elektronische muziek die gemaakt wordt, is het in Nederland.

Maargoed, ik vind het wel goed dat je je (Lyst) niet slaafs wilt opstellen en probeert mensen bewust te maken van de gevolgen die er zouden kunnen zijn volgens jou. De toekomst van het genre is een bijzonder belangrijk topic, maar zoals bij alles; je ontkomt niet aan de commercie en populariteit. Het is bovendien ook nodig om het genre levend te houden.

Ik vind je vraag ook erg lastig, en al meerdere malen over nagedacht, maar het voegt niet veel toe in deze discussie vind ik. Wat echt tekenend is voor de huidige generatie (voor zover het een generatie te noemen is) is dat het groeiende is (in aantal), heel heel hard groeiende... je kunt onmogelijk verwachten dat al die nieuwe gezichten zich net zo kritisch en kundig op te stellen als jij. Dat heeft tijd en ontwikkeling nodig. Dus wanneer er een plaat wordt gedraaid, gaat er in jouw, Tim's of mijn hoofd iets heel anders om, dan in het hoofd van iemand die pas 2 maanden luistert. Hoe kan je zo iemand beschuldigen van het "niet hebben van een eigen mening" of het iig belangrijker vinden om onderdeel te zijn van een grote groep? Bovendien kies je niet perse voor de grote groep als je gewoon lekker blijft dansen, ook al vind je het nummer niet vet.

Ik weet dat het tijd kost voor nieuwe generaties om zich te verdiepen en wat meer kritisch op te stellen, dat heb ik met alle jaren sinds 2004/2005 vaak genoeg zien gebeuren. Ik heb alleen het idee dat het percentage mensen dat dat doet behoorlijk afneemt en het tempo waarop ook langzamer is dan bijvoorbeeld bij de mensen die sinds 2008 op hardtraxx zitten.

En de vergelijking met de ervaring op feesten lijkt irrelevant, maar laat eigenlijk zien hoeveel je geeft om de muziek (in dit geval tov de sfeer). Ik denk dus dat mensen die duidelijk de voorkeur voor de muziek boven sfeer hebben eerder geneigd zijn zich druk te maken over de toekomst en zich ook eerder actief opstellen in dit soort discussies. Maar dat is puur hypothetisch, gebaseerd op mijn huis-tuin-en-keukenpsychologie (zoals olijfboompje dat zou zeggen :p)

Waarom zou je je druk maken over de toekomst.

Intussen speelt zich een proces af dat met de maand triester wordt: de ene artiest kopieert de ander, men kopieert zichzelf tot in den treure, de ene pitchkick vliegt nog hoger dan de ander en het gevoel wat ooit in dit genre zat is totaal leeggezogen. Artiesten die ik ooit heel hoog had staan, maken alleen nog maar middelmatige meuk die bijna hetzelfde klinkt als de middelmatige meuk van andere producers. Het voelt voor mij ook niet echt meer als hardstyle. T is de lelijke plastic variant van een muziekstijl waar ik ooit helemaal dol op was.

Hardstyle is voor mij al zo goed als een gesloten boek. Het aantal artiesten dat mij nog met regelmaat weet te boeien is binnen minder dan een jaar gekrompen van 20-25 naar 5-10. Nou kan ik me wel oneindig druk gaan maken en roepen dat het anders moet, maar zolang ik zelf niet produceer kan ik roepen wat ik wil, die muziek waar ik van hield komt gewoon niet meer terug. Klaar. T is verleden tijd en dat is helaas niet anders. Wie weet dat het zich ooit nog een keer zo ontwikkelt dat hardstyle wel weer leuk wordt, maar hou er geen rekening mee.
Zoek iets anders om je druk over te maken

Even over het feit dat sommigen niet snappen dat je stil kan staan op tracks waar je een hekel aan hebt.. Dat lijkt me toch niet meer dan normaal? Ik denk niet dat je jezelf serieus kunt nemen als je een mening hebt over een nummer, en er dan toch maar niet achter blijft staan omdat je je druk maakt wat anderen van je vinden?

Bepaalde platen die voor mij als symboliek gelden voor de (deelse) teloorgang van hardstyle, zoals Wake Up, Gangsta, Africa, Just as Easy etc... , en die maar gedraaid blijven worden om het grote publiek tevreden te stellen, nee daar weiger ik gewoon om op los te gaan, puur omdat ik het niet kan. En ja ik weet het, het is heel stoer dat ik dan wel lekker ga op een Magic, Psycho of whatever, maar dat is in ieder geval wel muziek waar ik achter sta .

Sicke soulread

Als ik een track hoor die ik gewoon totale bagger vind (Een Wake Up, Just As Easy) en ik 'probeer' een beetje te bewegen (Niet eens losgaan) dan voel het gewoon alsof ik mezelf in de steek laat (Niet letterlijk, maar gewoon een gevoel dat je jezelf in de maling neemt). Ik vind het nummer niks, waarom zal ik dan losgaan, dan sta ik liever even lucht te happen om bij de volgende tracks die mij wel bevallen goed los te kunnen gaan.

Als je dan een keer stil staat op zo'n bagger nummer waarbij de hele zaal losgaat, staan ze je onderhand aan te moedigen om 'los te gaan', vervolgens komt er een hele dikke track die ik wel waardeer en dan staan ze je dom aan te kijken van wat doe jij nou weer..

Achja, ik ben het voor een deel wel eens met Lyst, maar zoals Dawasiknie zegt, er gebeuren ook veel andere dingen. Ik kan me er ook goed aan ergeren als er zulke dingen gebeuren, maar op het eind heb je alleen jezelf ermee. De meeste DJ's boeit het niet als er 100 man van Hardtraxx niks van hun tracks/sets vind, terwijl de andere 999.900 het wel leuk vinden. Als ik er wat aan KAN doen, dan zou ik het natuurlijk doen, maar ik zie niet hoe en denk ook niet dat er iets zin heeft in deze tijd..

Dat heet toch 'haten' tegenwoordig?

Dat is altijd leuk joh

Weet ik, zeg ook niet dat het niet leuk is

hahahaha



Trouwe fan hoor... Vind dit echt bijzonder zwak ingesteld.