Discussie: b2b sets

Nu er een tijd aanbreekt in de Hardstyle waarin er zelfs niet-Hardtraxx autisten vragen om langere sets, obscure b-kantjes en ondergewaardeerde platen merk je dat er nood aan de man is. Aangezien zo ongeveer elke grote naam een vrij beperkte USB lijkt te hebben, is de gemiddelde Hardstyle set vaak al grotendeels vooraf in te vullen. Hoewel we natuurlijk niet allemaal Corneel moete worde, is het wel duidelijk dat er behoefte in aan variatie. Dit wekte een vraag op bij mij: zijn back2back sets uberhaupt ooit vetter dan een solo set? Vandaar de volgende stelling:

B2B's beperken de creativiteit van DJ's en zorgen voor saaiere sets.

Ik hoor graag jullie mening!

Hangt er van af wie je samen zet en op welk feest / stage. Als je een Vertile en Rebelion bijvoorbeeld samen laat draaien voor 1,5 uur, of Devin Wild vs Phuture Noize draaien ze inderdaad gewoon hun eigen hitjes en voegt het voor mij weinig toe.

Aan de andere kant heb je ook artiesten als Aversion, Mutilator en Adjuzt die voor hun b2b2b op de Intents main samen een nummer maken en duidelijk moeite en tijd in die set steken. Denk dat verder een b2b voor mij vooral vetter is als beide DJ's elkaar al langer kennen of goed op elkaar inspelen, voor mij bv een Thera vs Geck-O & Adaro vs Crypsis.

Deze dan:

Ben het eens met Sven-O dat het bij bepaalde artiesten/combinaties echt een meerwaarde kan zijn, maar bij het gros van de b2b sets is het een opeenstapeling van hitjes van beide artiesten. Maar goed, de andere kant is dat je bijv. een 1 uur solo set van een artiest krijgt met alleen maar eigen nummers. Dus dan is in mijn optiek een b2b waarin wordt afgewisseld altijd nog beter. Veruit de meeste (live)sets die ik tegenwoordig nog luister zijn dan ook b2b's.

Over het algemeen ben ik het hier wel mee eens. Wanneer een b2b betekent dat enkel de hitjes worden meegepakt, omdat iedere artiest maar 30 min of zelfs minder aan draaitijd heeft, die vervolgens op een matige manier aan elkaar worden geplakt (2 vocals door elkaar gaan tijdens het inmixen of abrupte teases die je uit de flow halen bijv), dan heeft een b2b geen meerwaarde voor mij. Überhaupt moet de muziek wel enigszins op elkaar aansluiten of het wordt een onsamenhangend geheel. Staat een artiest waar ik fan van ben samen met een artiest waar ik niets mee heb, dan baal ik ook vaak wel van die b2b.

Passen de artiesten hun trackkeuze aan op basis van de b2b, sluit de stijl aan en kennen ze elkaars muziek, dan kan het juist zorgen voor de meest creatieve en interessante sets.

Dit is meteen een perfect voorbeeld hiervan

B2B heb ik altijd overrated gevonden. Is gewoon vaak een half uurtje van beide de meest bekende/populaire platen. 1,5 sets zijn al jaar en dag zwaar ondergewaardeerd. Q-base was hierin heel fijn! Vaak 1,5 uur sets, waardoor er ruimte was voor vergeten platen en dergelijke.

Eens, de meeste b2b sets worden onterecht enorm opgehyped. Zelf word ik veel enthousiaster van een solo set van een uur die je eigenlijk steeds minder ziet. Een b2b set zou eigenlijk ook standaard 1,5 uur moeten zijn. De afgelopen jaren waren er wel wat uitzonderingen van b2b setjes die ik persoonlijk heel dik vond zoals Adrenalize & Code Black, Element & Kruelty.

Live acts worden ook steeds minder interessant. Waar je een aantal jaar geleden een set kon verwachten waarin veel mashups zaten en lekker werd doorgemixt, is er buiten een outfit en wat visusals weinig verschil tussen een normale set en een live set.

Waar zie je nou nog écht live binnen hardstyle eigenlijk btw?

Die D-sturb & Act of Rage B2B's zaten bijv. altijd wel steengoed in elkaar, dat was dan ook meer een liveact, maar dat was wel één grote mashup. Het kan wel vet zijn, maar gebeurt te weinig.

B2b's worden momenteel voor m'n gevoel eigenlijk alleen maar toegepast om zo veel mogelijk artiesten op de line up te rammen en zo hopelijk ook de kaartverkoop van een event te boosten. Wat erg jammer is, want de hierboven genoemde sets zijn inderdaad erg sterk. Zou het mooi vinden om eens een event te zien waarbij er alleen maar b2b's zijn zoals die van D-Sturb & Act of Rage op Shockerz toen.

Lijk me anders best prima om als Corneel door het leven te gaan

OT: Ik zat dus laatst te denken hoe het ook interessant kan zijn om eens een keer een paar B2B's te doen waarbij de ene DJ verplicht is voor een X% tracks van de andere DJ te draaien (en andersom). Misschien dat er dan nog wat verrassende keuzes naar voren komen? Is denk ik wel vermakelijker bij (raw) classics, anders mis je natuurlijk een aantal niet-uitgebrachte tracks.

Dit, dit zijn allemaal goede ideeen, dat wel.

Maar op 95% van alle feesten draait het om ticketsales, en niet om wat unieks neer te zetten. Dit soort ideeen ga je nergens zien.

Ze betalen de fee om een artiest op hun line-up te hebben die tickets kan verkopen. Verder gaat het niet, ook boekingskantoren of artiesten zijn snel geneigd niet mee te werken of extra te vragen.

We leven niet meer in pre 2012 waar creatieve vrijheid veel meer werd toegepast in dit soort dingen zoals bij Hard Bass, Thrillogy en Knock Out. Nu draait het alleen om je marketingcampagne op social media, meedoen met de hype of alles wat je voorganger doet net even iets meer overdreven doen om aandacht te krijgen.