Cryex schreef:
THArdstyler schreef:
Cryex schreef:
en de jongens bij Spoontech ook.
Bron? Lijkt me sterk dat je dit weet na enkel 1 guestrelease..
Omdat mijn manager toevallig de eigenaar is van Spoontech en ik redelijk goed contact heb met Gijs
We hebben de tip juist van Gijs gekregen om dit bij Apex zo ook aan te pakken nadat hij de mastering had gedaan voor de groepstrack + ep.
Wat loop je nou te doen alsof je mij kent? Gozer.. Je zit alleen maar beetje in die boom voor m'n studio, boze kraai geluiden te maken..
Verder ben ik echt een technische nerd en wil ik toch even in gaan op bepaalde comments zoals: "Als je dat (normalisen) aan hebt staan wordt sowieso alle dynamiek gekilled" en "Je kan echter het 'normaliseren' in Spotify uitzetten. Dit raad ik ten zeerste aan, omdat dit het meeste 'vlakke' wel weghaalt".
Dit is een beetje een misconceptie.. De normalise functie heeft 0 invloed op de "interne" dynamiek van een track. Als Spotify daadwerkelijk met de dynamiek van aangeleverde masters zou kloten, dan zou echt de hell losbreken, want dan krijgen ze alle engineers + artiesten op hun dak.
De normalise functie is letterlijk alleen maar een volume schuif.. that's it.
Als jij in je auto een nummer op hebt staan en je zet het volume zachter, dan pas je ook niet de "interne" dynamiek van een track aan, de dynamiek (verhouding) tussen de hardste en zachtste stukken binnen de track blijven hetzelfde, ongeacht of jij hard of zacht luistert (er zijn factoren en uitzonderingen, maar voor het illustreren van mijn punt en met betrek op de Spotify Normalise zijn die niet van belang).
Spotify, en elke andere streaming service (incl. Youtube) hebben een algoritme, die allemaal iets afwijken van elkaar, maar ongeveer wel hetzelfde doen: er wordt een baseline bepaald, en elk aangeleverd nummer wordt door dit algoritme geanalyseerd, en als het nummer "harder" is dan de baseline, dat wordt de volume schuif iets bijgesteld, zodat het gelijk is met de baseline, exact hetzelfde als je in de auto zit en het volgende nummer is tering hard, dan zet je hem ook wat zachter, maar dan geautomatiseerd, lol.
Dit betekend ook per direct soort van het einde van de loudness war, want al jou harde werk om je track zo hard mogelijk te masteren gaat "verloren" want het algoritme zorgt nou juist dat er geen tracks meer zijn die veel harder zijn dan andere tracks..
Voor Hardstyle betekend dit imo niet per direct dat iedereen z'n limiter in de vuilnis kan pleuren.. Want steviger masteren kan juist bijdragen aan de agressie en "bite" van een track.
Wat dit imo wel *kan* betekenen, (en waar Levi het al over had wat ik voor Spoontech en andere clients doe) is dat we een aparte master maken voor streaming services. En deze master is echt niet ineens super zacht, zodat dat dan maar zou zorgen dat het grote boze "volume schuif algoritme" ons minder straft.. Het is meer dat je het kan zien als een extra stukje vrijheid, omdat je niet meer hoeft te concurreren met een andere artiest die z'n master net wat harder krijgt, en daardoor die track op eerste gehoor meer imposant en exciting klinkt.
Hierdoor kunnen we bijvoorbeeld de afweging maken om net wat meer bass toe te voegen (zoals Levi al zei) aan de master, en hem wel wat te pushen voor die agressieve "in your face feeling", maar ook weer niet zoveel, dat de boel echt totaal plat gedrukt is.
En het leuke: op Spotify is die "zachtere" master toch gelijk in volume aan al die hardere masters, alleen klinkt het (imo) net wat ronder en meer open, omdat er net wat meer dynamiek in zit.
Dus je kan prima die normalise functie uitzetten (alleen mogelijk in de desktop app) als je wilt, maar het zit er puur om de user experience te verbeteren.. Ik zelf luister bijvoorbeeld alles door elkaar, en als die functie er niet is, dan zou ik bijvoorbeeld niet een klassiek stuk op harder volume kunnen luisteren, want als het nummer erna ineens een metal track, of hardstyle ofzo is, dan.. *ear bleeding intensifies*
Anyway... genoeg technisch gelul, ik ga weer kut roepen enzo..
OT: tot nu toe de tijd gehad om 1 keer goed voor dit album te zitten, en ik vind hem toch echt wel heel dik. Super creatief en de verschillende keuzes in sound palette geeft het echt wel een unieke twist.
Na de eerste luisterbeurt sprong 'A Fantastic Vibration' er het meeste uit voor mij, maar vaak na meer luisteren komen er andere tracks ook naar voren, gaat vaker aan dus