Fight the Future begint goed met de bijna kenmerkende kick van Brainkicker in de mid-intro. Er zitten veel details in, zoals achtergrondgeluidjes en onregelmatige kickpatronen die het geheel interessant houden. Veel meer dan 'interessant' kan ik er echter niet van maken, daarvoor gebeurt er in grote lijnen te weinig, terwijl de mid toch een aanzienlijke lengte heeft. Tijdens de break tussen de mid-intro's maken we ook voor het eerst kennis met de vocalen, die ik (nog) niet echt bij een hardstyle track vind passen.
De break is redelijk effectief, to-the-point. Eigenlijk vanaf het moment dat de break begint kun je al opmaken welke kant de track op zal gaan. Klinkt logisch, maar er zijn meer dan genoeg tracks waarbij die samenhang ontbreekt. Er wordt duidelijk gewerkt naar een climax, de break bouwt goed op en is daardoor ook niet te lang. Alleen vind ik (ook in dit gedeelte) de vocals wat random, alsof ze er achteraf ingeplakt zijn.
De melodie vind ik prima. Het mist een beetje de 'blijft in je kop hangen'-factor, maar luistert zeer fijn weg. De kicks vind ik goed, ze zijn niet overdreven aanwezig. Eigenlijk verwacht ik gezien de melodielijn een pitchkick, maar die komt (gelukkig) pas rond de 30e beat. Na 64 beats volgt een korte intermissie, waarna de tweede climax hetzelfde is als de eerste, het enige verschil is volgens mij het wat meer afwisselende kickpatroon.
Na een rustige afbouw en weer wat vocals (nu ik erover nadenk, ik vind de vocals eigenlijk niet eens samenhangen met elkaar, waarom zou een cheerleader de wereld moeten redden, wat heeft zij te maken met de wereldbevolking en waarom moet ze weg? Maar dat even terzijde) volgt de mid-outro, die simpelweg gelijk is aan de mid-intro.
Ring that Shit heeft een hele andere intro. De kicks zijn heel anders, en ik vind deze iets te hoog waardoor ze minder fijn klinken. De vocals zijn hier daarentegen een stuk beter verwerkt, de gecutte vocals zijn leuk gedaan (for the record, deze track was er eerder dan The Story Unfolds). Na de intro volgt een korte break wat op het eerste gehoor een vrij willekeurige verzameling van geluidseffecten lijkt. Uiteindelijk wordt er dan toch opgebouwd naar de mid-intro, die ik een stuk leuker vind dan die van Fight the Future. De melodie in de mid is fijn, maar ik vind de kicks iets te veel galmen, of brommen, of hoe je het ook wilt noemen. De kickpatronen in de korte (32 beats) mid zijn niet echt origineel, maar ook zeker niet storend.
De break in Ring that Shit is er meer op gericht om een bepaalde sfeer neer te zetten dan om doelgericht op te bouwen. Daar slaagt het bij mij niet helemaal in, ik vind de viool-synth niet 'episch' genoeg om de break te dragen. Het duurt uiteindelijk een ruime minuut voordat de break een richting aangeeft in welke de track zich zal gaan bewegen. De melodie heeft redelijk wat weg van de melodie in de intro. Dit kun je zien als pluspunt (tracks waarbij de mid samenhangt met de climax zijn redelijk zeldzaam), maar na zo'n ruime break had ik een 'doorbraak' verwacht.
De kicks in de climax, ik moet ineens denken aan een post van Daveytl na een Tijdmachine-feest:
Daveytl schreef:
Ook was het weer eens fijn om pitchkicks te horen afgelopen zaterdag. Niet van die dingen die het dak uitvliegen, maar gewoon een subtiele pitch die je nog net kon horen. Dàt is harmonie, een pitchkick die veel te hoog gepitcht wordt is dat niet.
Dit vind ik daar een goed voorbeeld van. De kick pitcht evenredig met de melodie, en voegt daardoor in mijn ogen ook daadwerkelijk iets toe. Ik vind de kicks bovendien goed afgesteld staan t.o.v. de synth, beter dan in Fight the Future. Geen tweede climax dit keer, en net als in Fight the Future wordt er vrij snel afgebouwd naar de outro, die opnieuw een kopie is van de intro.
Conclusie In de gaten houden die Bass Modulators! Ik kan eigenlijk niet kiezen tussen de twee tracks. Gelukkig hoeft dat ook niet, ik mag de tracks een gezamenlijk cijfer geven. Grappige is dat bepaalde elementen die ik in de ene track mis, wél goed zijn uitgewerkt in de andere track. Ik denk dat ik bij beide tracks ergens tussen de 7,5 en 8 uit zou komen. Een 8 voor deze release dus.
Fekete schreef:
Beide zijn nog steeds actief in de scene (...) is de carrière van Brainkicker nooit echt van de grond gekomen.
Enigszins offtopic misschien. Maar weet iemand of hier een verhaal aan vastzit? Op zijn Partyflock staan 12 optredens, verdeeld over de periode 2005-2011, met Q-Base en Knock Out als enige noemenswaardige namen. Ik vind zijn oude producties over het algemeen goed, en hij heeft ook niet weinig platen, dus ik vraag me af waarom hij nooit is doorgebroken.
En ohja, alles wat ik hierboven heb gezegd is mijn mening, ondanks dat ik niet iedere zin begin met 'ik vind'. Dat geldt tevens voor al mijn toekomstige posts. Heb ik dat in ieder geval vast gezegd.
Geplaatst op 11 dec 2014 23:32 
. De nieuwe editie staat online! Laat maar horen wat jullie er van vinden!
Storm & Type Face fijne platen. Needlesmasher wat minder
