dawasiknie schreef:
Het is toch logisch dat je bij nummers die jouw op een bepaalde manier raken, nummers die je helemaal geweldig vind, net ff wat meer geniet? Dat is het mooiste op een feest, als een DJ (het liefst totaal onverwachts) het nummer draait wat jij helemaal super vind. Dan raak ik ook in een soort van trance en ben niet meer te stoppen.
Heb ik ook. Ik ga altijd wel los, maar op de ene plaat een stuk fanatieker dan op de ander.
Om even een extreem voorbeeld te noemen:
DBSTF - Music Made Addicts of Hhz - Psychedelic...
Ik stamp wel, maar niet erg energiek.
Zany - Psychedelic trip of Ran-D & Adaro - Under Attack ...
GONGKONGKONGKONGHANGHANG *tonguitmond* YEEAAHHHHHH!!!!!!!! "ho, sorry" WENGDENGSJLENGKENG... WOOHOOOOO!!!! BAMBAMBAM... enzovoorts
dawasiknie schreef:
Zoiets gebeurt natuurlijk veel eerder dan wanneer ik een onbekende track hoor die mij ook niet zo aanspreekt. Buiten dat, nieuwe/onbekende nummers zijn moeilijk om op los te gaan, omdat je niet van tevoren weet hoe het gaat en hoe je erop moet reageren.
Als de kick maar hard genoeg is geniet ik met volle teugen
Deepack op Defqon2010. Herkende de helft van de nummers niet, maar heb nog nooit zo genoten
Dat tempo + die kicks + dat geluid