Allereerst, hoop dat je set een lekkere is geweest.
Ten tweede, ik heb eigenlijk geen vraag maar zie dit als een kans om je eens een langer bericht te sturen dan 140 tekens. Twitter is geweldig. Je kunt zoveel fans bereiken, en je kunt ook veel van fans lezen zonder door hele verhalen te hoeven lezen. Maar een keer je ei kwijtkunnen zonder limits is ook wel eens goed. Toen ik las dat je een Q&A hier deed, dus gelijk een account aangemaakt.

Hier gaan we dan.
Ik wil kwijt dat je letterlijk de eerste hardstyle artiest bent geweest die toendertijd elektronische muziek voor mij toegankelijk heeft gemaakt. Vroeger, denk aan 2003~2004, draaide ik het wel eens puur om de buren gek te maken of als ik het gezeik van m'n vader niet wilde horen. Dat waren dan vooral tracks als Cocaine - Tom X of Here's Johnny - Deepack
of Face Down Ass Up van Isaac... huisarest achieved! Lekker puberaal dus. Mooie muziek vond ik het echter niet. Maar sinds dat jij je intrede deed in de scene ging ik verder kijken en zag ik dat er ook echte juweeltjes tussenzaten. Een vriend uit een orkest liet me wat horen, en ik kon wel horen dat het niet alleen maar ragmuziek voor asociale sjonnies was (leuk die stereotypen). Want zo'n eerste indruk heeft harddance wel vaak op mensen, tot die tijd helaas ook op mij.
Maar eigenlijk heb ik het open-minded zijn dus deels aan jou te danken. Ik zat heel erg in een hokje waar ik van kinds af aan in ben geplaatst, een hokje dat mij vertelde dat elektronische muziek slecht is en dat je als echte muzikant een 'traditioneel' instrument moet bespelen. Ik speelde toen al 3 instrumenten redelijk vloeiend en met veel overgave kon ik in m'n jeugdorkest een solopartij door een mic blazen. Maar veel variatie was er niet, en ik zat als een hersenloze het advies van mijn ouders op te volgen. En hoe gek het ook klinkt, jouw muziek heeft in mij iets los gemaakt wat mijn ouders mij nooit hebben kunnen geven. Nu kan ik op de hardste hardcore losgaan en nog steeds kippenvel krijgen van een symfonie orkest. Die diversiteit in smaak zie ik bijna bij niemand, en ik ben er erg trots op.

Dus, om maar te concluderen met een flinke cliché: THANK YOU FOR THE MUSIC!
--------
... Okay, om toch niet de 'useless fan' uit te hangen met de onvermeidelijke wall-of-text, heb ik hier toch een
vraag voor je:
Q: Ik heb het idee dat je van braaf jochie (in koor zingen, nerd spelen voor kinderserie, Ron Wemel dubben voor Harry Potter, etc. sorry als ik het mis heb...) bent gegroeid naar iemand die harde muziek maakt en flinke sets draait, en lekker met wat medeproducers met een lading Heineken op een festival los kan gaan.

Hoe is dat proces bij jou gegaan? Heeft iets jouw ogen geopend, als het ware?
EDIT: zie nu dat het antwoord eigenlijk al op pagina 9 staat... maar het is voor mij nu een beetje te laat om nog op een nieuwe te komen. Dalijk om 6 uur weer op.

Sorry!