Originaliteit in de 'Raw' hardstyle

Even los van de hele discussie maar ik snap eigenlijk niet waarom een plaat als Never Come Close en Dark Matter in die sample staat.

Helemaal gelijk! Die platen zijn wel aan de orginelere kant met een goede drive en wat krachtige melo en gave sounds

Waar ik mij vooral aan stoor is dat 'raw'-feesten zo gruwelijk weinig variatie hebben in de line-ups en dat populariteit belangrijker lijkt te zijn dan originaliteit tegenwoordig.

Je kunt als organisatie wel elke keer E-Force, Digital Punk, Ran-D, Hard Driver, Alpha Twins, Crypsis, Radical, Deetox etc laten draaien maar die draaien allemaal precies dezelfde soort Hardstyle. Zo zorg je er dus ook voor dat er muzikaal weinig variatie in zo'n avond zit en dat het publiek er snel moe van raakt. Alleen de populaire jongens worden nog maar uitgenodigd om op feesten te komen draaien. Artiesten als Vazard, Wavolizer, Phrantic, Chris One, Prefix & Density, AVIO, The Geminizers, Geck-O, Jack of Sound & Main Concern, die wel origineel produceren/draaien, lijken genegeerd te worden op grotere podia of staan te vroeg. Gelukkig is B-Front 1 van de populairste artiesten, want zonder hem zou het al helemaal droevig gesteld zijn qua variatie op een feest.

De variatie op zo'n 'raw'-avond is dan ook om te huilen. Op een feest als Loudness hoor je denk ik op een hele avond nog geen 10 platen met een reversed bass of een ouderwetse snoeiharde gated kick. En het gekke is ook nog dat een dikke reversed bass door ongeveer iedereen wordt gewaardeerd in de zaal. Op dat soort momenten hoor je vaak ook het hele publiek schreeuwen.


Uit het oogpunt van artiesten snap ik het wel enigszins; ff een jaartje à 2 jaartjes flink cashen.

(melodieuze) Hardstyle in het algemeen hoeft van mij niet eens zo heel creatief of divers te zijn per se. . Wat ik wel belangrijk vind is dat de losse elementen in een track dan wel goed zijn. Kicks, melodie, vocals noem maar op. Neem nou Now Is The Time. An sich niet zo'n bijzondere en creative plaat, maar met name de vocals en melodie zijn steengoed (kicks zijn over het algemeen niet mijn smaak, maar hier luisterbaar). Hierdoor vind ik die plaat dan wel degelijk interessant.
Maar tegenwoordig vind ik eigenlijk nauwelijks iets goed in de hardstyle scene. Kicks zijn of veel te zwak of veel te nep-lomp. Melodieën: bijna niet interessant meer omdat het wel heel kazig is. Vocals: of lelijk pauper gezang, of kijk mij stoer zijn vocals. Ik vind die ontwikkeling al jaren teleurstellend en het maakt dat ik normale platen bijna niet aan kan horen.

Ben het helemaal met Audiofreq eens verder hoor. Dat raw hardstyle nog voorspelbaarder is geworden dan melodieuze hardstyle had ik niet verwacht. Maar waarom neemt die Audiofreq nou de hele tijd zo'n houding aan van: 'Kijk mij eens zo anders zijn dan anderen'. Z'n album was goed, heeft ie ook imo echt aangetoond dat ie experimenteel en divers kan produceren. Toch vind ik in sommige tracks van hem alles nog best plastic klinken. En ook zijn dj sets zijn nou niet bepaald divers/origineel. Iets dimmen mag van mij ook wel. Voor de rest is het namelijk een erg goede kerel.

Dat rijtje dat je noemt vind ik juist wat gevarieerder.
De meeste "raw" line-ups zijn meer in de trend van Crypsis, Radical Redemption, E-Force, X-Pander en de mensen die bijna altijd een schreech en een anti hebben.

Ran-D, Digital Punk, Hard Driver, Alpha Twins en dan ook Adaro bijvoorbeeld draaien nog redelijk gevarieerd tot vrij origineel.

Maar hetzelfde geldt voor melodieus. Deze groepjes maken ook nagenoeg hetzelfde.
Atmozfears, Audiotricz, Omegatypez, Faizar, Energyzed, Waverider, Max Enforcer en Adrenalize

Zatox, The R3belz, Tatanka, Activator, Kronos, Drone en de rest van Unite.

Coone, Psyko Punkz, Isaac, In-Phase

Al de nieuwelingetjes van DWX ook.

De enige echt onderscheidende mainstream artiesten zijn Da Tweekaz, Noisecontrollers en Audiofreq imo.

Digital punk draaide eerst gevarieerd maar nu is het echt allemaal slappe hap. Laatste keer dat ik hem echt dik heb horen draaien was Supersized Raw. Daarna heb ik hem nog 4 á 5 keer horen draaien en was echt geen variatie te bekennen geen oudere platen. En sorry maar ik vind niet dat Crypsis veel anti's in zn tracks heeft en Radical ook niet ja miss maar daarna komt altijd wel een oké climax. Crypsis draait ook heel gevarieerd moet ik zeggen, met af en toe een dik Statement of Intent setje. Op Defqon draaide hij ook best gevarieerd

Het gaat ook niet helemaal om wat voor tracks ze hebben maar ook om hoe ze draaien.

Dat is al een jaar of 3 zo.

Het gaat niet alleen om de melodie. Prima dat je een melodie kan maken, maar dan ben je nog nergens. Het gaat om de totale sfeer die jouw melodie meegeeft. Hier bouw je dan verschillende elementen omheen waardoor het een bepaalde sfeer uit gaat stralen. Alleen een melodie is maar de helft van de sfeer. Het gaat om het totaal plaatje. Dit geldt dus ook in de raw. Heb je een dikke screech gemaakt, oke. Maar probeer hier maar eens een goede plaat van de maken. Beide zijn erg lastig.

-

Zoals audiofreq deed op zijn soundcloud '21 tracks' van verschillende artiesten met bijna allemaal dezelfde screech pattern. Hierdoor kun je precies zien welke kant het populairste is. Ik ben van mening dat je dit niet kunt doen met melodieuze platen. Omdat een melodie toch ergens een eigen gevoel meegeeft zoals ik hierboven al heb uitgelegd.

Ik denk dat het een combinatie is van het aantal mensen dat voortaan wil/mag releasen en het digitaal releasen in plaats van op vinyl. Ik neem nu even als voorbeeld de eerste paar releases van Noisecontrollers op Fusion. Rond die tijd bracht een artiest maar een paar keer per jaar een plaat uit omdat je als label gewoon zeker moest zijn dat de plaat bij het publiek aan zou slaan om er geen verlies op te maken. Er werd dus (neem ik aan) langer aan een track gewerkt om hem echt uniek/perfect te maken. Nu lijdt een label geen schade mocht een track niet opgevangen worden door het publiek.

Wat zal het zijn geweest? 5 opkomende namen die rond dezelfde tijd als NC bij Fusion begonnen met releasen? Dit resulteerde er in dat je die nummers op de eerste release van Noisecontrollers zelfs nu nog vaak hoort. Vergelijk dat eens met al die andere artiesten. Heb er eens even een aantal op een rijtje gezet van de grote labels: Avana, Requiem, Thyron, Faizar, Inceptum, Rebourne, Omegatypez, In-Phase, Sylence, Sound Freakerz, Outlander, Neilio, Neroz, Sephyx, K96, Aeros, Audiotricz, The Anarchist, Arkaine, Artic, X-Pander, Desnar etc etc etc. Toch allemaal nog vrij opkomende namen. Met alle respect, maar ik kan me gewoon niet herinneren dat ik die tracks ooit voorbij heb zien komen. Dus een combinatie van het veel te grote aanbod van artiesten en het veel makkelijker/vaker uitbrengen van een nummer zorgt er voor dat tracks veel minder origineel worden. Je moet echt een groot talent zijn, wil je ergens in uitspringen en niet in de grote meute verdwijnen.

Niet alleen dat, de experimentelere B-sides verdwenen daarmee ook. Die kreeg je er toen bij, nu moet iedere track "selling" zijn.

vergeet niet dat er ook aardig wat tijd in zat om het op vinyl te persen. dus een track kon wel af zijn.....alleen door het op vinyl uitbrengen duurde het allemaal alleen wat langer

Ten eerste heb ik zo iets van luister naar platen die je vet vind. Er zullen ongetwijfeld platen uitkomen die niet aan jou besteed zijn; laat ze lekker links liggen ipv je ermee bezig te houden (de plaat is nou eenmaal zo).

Wat betreft de verandering van vinyl releases naar digitale releases lijkt het me idd voor een label makkelijker platen uit te brengen (lagere verzonken kosten als de plaat niet aanslaat) en kan me dus goed voorstellen dat bij labels de lat lager is komen te liggen, waardoor er voor de kritische luisteraar veel oninteressante /ondermaatse tracks uitgebracht worden.

Daarnaast zijn er nu zoveel feesten, podcasts en radioshows dat er voor mensen die veel feesten bezoeken en podcasts beluisteren, een nummer zo vaak voorbij komt dat een plaat al grijs is gedraaid voor de release.

Wat ik het liefst zou willen zien is dat de hardstyle scene een paar stappen terug neemt. In de hoop dat er meer tijd aan een plaat wordt besteed en er ook kritisch nagedacht wordt over een plaat door de producers. Dat er minder feesten zijn om zo het bezoeken van een feest weer een wat uniekere ervaring wordt omdat het makkelijker zou moeten zijn om een unieke line up neer te zetten. Om zo het speciale van hardstyle weer terug te brengen zowel voor de releases als de feesten. IMO is de scene verzadigd en verwend op het moment.

het aantal feesten is het probleem niet.....je bent zelf degene die er voor kiest elke week naar een feest te gaan

Heb je gelijk in, en dat is ook wat ik 95% van de tijd doe. Maar het is toch leuk/interessant om aan te geven waarom je een track wel of niet interessant vind, en wat er in jouw ogen aan verbeterd kan worden. Discussies daarover aangaan. Daar ben ik ten minste voor op een forum gekomen en niet om alleen bij tracks die ik gaaf vind te zetten dat ik hem gaaf vind.


Je zag deze zomer ook wel dat het echt over de kop ging. Een flink aantal festivals/feesten dat gecanceld werd (om welke reden dan ook). Er waren er elk weekend ook zó veel dat het niet elke keer goed kon gaan.

Ja en nee. Het is inderdaad iemands eigen keuze om naar een feest te gaan of niet. Aan de andere kant er is er een bepaalde hoeveelheid artiesten die X aantal keer optreden. Als die nou in een bepaalde periode Y unieke platen draaien dan wordt 1 plaat veel vaker te horen gebracht voor een hoge X dan voor een lage X. Aangezien tegenwoordig veel sets online geplaatst worden krijgen veel mensen die niet veel feesten bezoeken toch de set mee. Als die mensen dan een keertje naar een feest gaan en een artiest draait een set die overeenkomsten heeft met de vorige 15 sets dan is het al gauw minder speciaal.

"Maar het is toch leuk/interessant om aan te geven waarom je een track wel of niet interessant vind, en wat er in jouw ogen aan verbeterd kan worden. Discussies daarover aangaan. Daar ben ik ten minste voor op een forum gekomen en niet om alleen bij tracks die ik gaaf vind te zetten dat ik hem gaaf vind."

Zeker waar, daarvoor is een forum! Ik had erbij moeten zetten dat het voornamelijk die genen aan gaan die constant reageren met alles kut enter, of e.o.a. variant daarop, en zich vervolgens helemaal kapot ergeren aan die plaat. Zelf laat ik het graag weten wanneer ik een plaat vet vindt. Maar er zijn ook platen die goede elementen bevatten maar dus danig uitgewerkt zijn dat het mij niet meer aanspreekt, dit vind ik dan een mooie aangelegenheid om dat dmv onderbouwde kritiek te laten weten. Hier kan een artiest dan ook wat mee, mocht hij het lezen.

Lol.. je bent ook zelf degene die besluit keer op keer dezelfde platen te draaien als artiest, en dat zijn echt niet alleen maar eigen platen. Als er wat van anderen wordt gedraaid zijn het 9/10 platen die door iedereen grijsgedraaid worden. En die platen zijn an sich al zo weinig onderscheidend.

Waarop baseer jij dat het zonder melodie moeilijker is? Wat lastig is bij produceren verschilt per producer. Of het lastiger is om een track zonder melodie interessant te houden is ook te kort door de bocht vind ik. Wederom hangt dat van de producer af en ook maar net wat je interessant houden vindt. Je kan een melodie hebben van 1 maat maar ook van 16 maten. Je kan 1 melodie hebben of melodieën die ondersteunt worden met andere melodieën en allerlei akkoordenschema's. Het is maar net hoe de producer omgaat met alle elementen in de track. Of dit lastig is hangt af van waar de inspiratie en creativiteit van die persoon ligt.

In de vinyl tijd werd er niet altijd langer aan een track gewerkt. Wel bracht een label niet zo snel iets uit. Een vinyl moest al snel paar 100 keer verkocht worden om de kosten eruit te halen. Er waren ook minder labels omdat het gewoon een serieuze investering is. De digitalisering heeft zeker goede voordelen, maar helaas ook enkele nadelen. Iedere idioot kan een label beginnen en iets uitbrengen. Gevolg hiervan is dat de download portals overspoeld worden met troep. Tracks die een label waarschijnlijk nooit op vinyl had laten persen of anders na een paar releases failliet zouden gaan. Ook was vinyl niet onbeperkt verkrijgbaar en een stuk duurder. Dj's waren selectiever in het kopen van platen en niet iedere dj op het feest had dezelfde platen.

Als er nog steeds met vinyl gedraaid werd waren er ook nog maar half zo veel dj's. Draaien met vinyl is toch wel echt een wereld van verschil met draaien op cdj's.

Omdat een melodie veel sneller een grote groep mensen aanspreekt. Je ziet ook vaak mensen roepen dat iets de beste track is van het jaar en als je ze dan vraagt wat ze er goed aan vinden komt het allemaal op hetzelfde neer, de melodie. Haal die weg en mensen zullen verder moeten kijken.

Jezus christus zeg... haal het hoofdelement van ieder willekeurig nummer weg en mensen moeten verder kijken. Wat een dom argument, sorry hoor... Ik weet dat jij het niet op melodieën hebt maar dit slaat nergens op.

Ik hoop van harte dat raw hardstyle er weer bovenop komt. 5 jaar geleden lag mainstream hardstyle ook op zn gat omdat iedereen vast zat aan het intro-climax met melodie-outro principe. Er is in die tijd echt heel veel goeds gemaakt in mijn ogen, maar het was absoluut een tijd waarin de variatie compleet verdwenen was. Dat was ook de reden dat raw hardstyle ontstond. Mainstream was op een dood spoor. En bij raw kwam eigenlijk alles samen wat creatief en anders was. En dat was niet per sé alleen keiharde shit met screeches en een lompe kick, waar raw nu voor het grootste deel om draait. B-Front & Frontliner - Magic behoort nog steeds tot één van de hardste nummers ooit die B-Front ooit gemaakt heeft, terwijl dat eigenlijk een best wel melodieuze track is. En zo had je vroeger veel en veel meer variatie, ook qua kicks. Toen was bijvoorbeeld Let's Get Dirty van Josh & Wesz een populaire plaat die vaak op raw-stages langs kwam. Geen super harde plaat, maar wel lekker anders dan de rest.

Raw heeft meer daarvan nodig. Creativiteit en weg van dat 'zo hard mogelijk' principe. Wat dat betreft vond ik die nieuwe plaat van Hellsystem (Fulgore) niet eens zo slecht, ook al klonk dat meer als een hardcore plaat. Maar het brengt wel wat variatie met zich mee.

Niet ieder nummer heeft een hoofdelement. Er zijn ook een hoop nummers waarbij de combinatie van de verschillende onderdelen een track goed maken. Terwijl bij de melodieuze tracks, vrijwel alle andere onderdelen niet worden meegewogen, mits de melodie geweldig is. Maak een track zonder melodie en men zal veel meer op de verschillende onderdelen letten, wat het dus moeilijker maakt om iets goeds neer te zetten, omdat al die onderdelen goed moeten zijn. En daarbij komt dan nog dat iets met een melodie veel makkelijker aanslaat, dan iets zonder melodie, dus om het zonder melodie interessant te maken is ook moeilijker, zoals nu blijkt in de raw hardstyle, maar ook in de bigroom house bijvoorbeeld, waar ook alles op elkaar lijkt.

Echt een onzin argument is dit hoor. Een track is een geheel. Alle onderdelen dragen bij aan hetgeen een track goed maakt. Een niet-melodieuze track heeft ruimte voor meer andere elementen. Het is niet simpelweg een melodieuze track zonder melodie. En dan melodieus sneller aanslaat heeft niet te maken met of het moeilijker is of niet. Snap ook niet dat jij het niveau van een track mede bepaalt op basis van de grote van het publiek dat het aanspreekt.

Daarom roepen zoveel mensen ook dat een bepaalde track geweldig is of zelfs track of the year en als je ze dan vraagt om een onderbouwing, het neerkomt op dat de melodie geweldig is en de kicks bijvoorbeeld slechts oké zijn. Een melodie trekt nu eenmaal veel meer aandacht dan de andere elementen. Laat je die weg, dan kun je het allemaal veel minder verbloemen. En ik heb het over dat het moeilijker is om een track te maken die aanslaat zonder melodie dan het is met melodie. Dan kan het misschien zijn dat een melodieuze plaat technisch moeilijker is om te maken (al denk ik dat kicks en dingen als distortion lastiger te beheersen zijn dan een melodie), maar in creatief opzicht moet je veel meer moeite steken in een track zonder melodie, wil je het interessant maken.