nielstil schreef:
Broken Balance schreef:
Raven schreef:
Ze spelen allemaal als een zoutzak, met als toppunt die Immobile die er geen kut van bakt.
Inderdaad, ik snap niet dat ze die hebben gehaald, dan kunnen ze beter gewoon Aubameyang in de spits houden.
Ik ken anders bepaalde mensen op dit forum die hem bij de beste 3 spelers van de wereld zette vorig seizoen
Madrileense derby wordt voor Athletico vrees ik... James en Ramos geblesseerd, Pepe twijfelachtig, Marcelo geschorst... gaat dus al een groot deel van de verdediging verloren
Ik kan niet wachten op een nieuwe overwinning van Atletico op Real
Alleen hoop ik wel dat Atletico het minder op een schoppen zet als tegen Barça in de Copa return wedstrijd, want dat was gewoon echt schandalig.
Overigens is dit ook wel een mooie column o VI over het Italiaanse voetbal
Citaat:
De Serie A is alle glorie kwijt
Het is een overpeinzing die steeds actueler wordt. Hoe moet het toch verder met het Italiaanse voetbal als straks ook de betovering uit de stadions is verdwenen? De competitie bevindt zich al jaren op een glijdende schaal. Zelfs met de beste wil van de wereld is er weinig zicht op verbetering.
De teloorgang van de Italiaanse voetbalcultuur is niet van vandaag of gisteren. Het is een proces dat zich over een langere periode afspeelt. Juventus heeft zich door het Calciopoli-schandaal opnieuw moeten uitvinden, de rest is in het verleden blijven hangen. Veel duels spelen zich af tegen een verouderd decor of voor lege tribunevakken. AC Milan en Internazionale zagen de voorbije jaren duizenden mensen verdwijnen. Deels door de sportieve neergang, maar ook omdat San Siro aan onderhoud toe is.
Voor verstokte Italofielen of gesjeesde groundhoppers hebben de verrotte stadions misschien iets nostalgisch, maar voetbal kijken doen de meeste mensen toch het liefst op een deugdelijk stoeltje in een veilige en als het even kan droge omgeving. En zonder de terreur van hooligans, een probleem waarop de autoriteiten in Italië geen grip hebben. De invloed van de ultra’s is groot en heeft een afschrikkend effect op de minder bloeddorstige supporter. Bij Inter gooiden boze fans ooit een mee naar binnengesmokkelde scooter van de tweede ring naar beneden.
Maar meer nog is het de kwaliteit van het spel dat treurige vormen heeft aangenomen. AS Roma staat al twee seizoenen te boek als een van de topteams in de hoogste Italiaanse divisie, maar zodra het elftal van Rudi Garcia onder de Champions League-vlag speelt, is de ploeg van alle grandeur ontdaan. Dan boezemt Roma geen angst in en kan het gebeuren dat de trainer van Bayern München na een 1-7 zege in het Stadio Olimpico ontevreden in het vliegtuig stapt. Slecht gespeeld. Vroeger was dat ondenkbaar. In Italië werd het beste voetbal ter wereld gespeeld door de beste spelers van dat moment.
Nu is een pass van Andrea Pirlo of een selfie van Francesco Totti het hoogtepunt van een speelronde. Met deze twee vedetten is de aantrekkingskracht van de Serie A genoemd. Zij vormen het fundament van het Italiaanse voetbal en zijn de twee pilaren waarop het imago van de hele competitie is gestoeld. Serie A kijken is in een tijdmachine stappen. Voor romantici heeft dat iets aangenaams, maar als de artiesten Totti en Pirlo op een dag stoppen. Wat dan?
Reden tot optimisme is er niet of nauwelijks. In veel voetbalsteden wordt al jaren gesproken over vervanging of restauratie van stadions, maar vaak blijft het bij gebabbel. Alleen bij Udinese waait de wind van vernieuwing en AS Roma wil op termijn verhuizen naar een op het Colosseum geënt bouwwerk. Het zijn die ideeën die de competitie nodig heeft. Probleem is alleen dat het mismanagement van de afgelopen tien jaar diepe sporen heeft nagelaten. De Serie A is technisch failliet, via boekhoudkundige trucs worden veel clubs kunstmatig in leven gehouden. Alle parels zijn naar andere competities vertrokken.
De voetballers die de fantasie prikkelen, de spelers van wie je meer wilt zien, die zijn er bijna niet meer. De weekenden zijn eresaluten geworden aan eeuwig doorspelende types als Luca Toni, Antonio Di Natale en Massimo Maccarone. De Serie A is een openluchttentoonstelling waar je naar hartelust het glorierijke verleden kunt opsnuiven. Leuk voor de nostalgicus, minder leuk voor gedreven persoonlijkheden met ambitie.
Antonio Conte stapte op bij Juventus omdat hij sneller vooruit wilde dan Juventus dat kon. Als bondscoach van Italië botst hij op dezelfde grenzen en dacht hij erover zijn contract in te leveren. Zoveel onwil proefde hij om het voetbal uit het slop te trekken.
Nu verdoezelen een paar spelers de werkelijke erbarmelijke situatie, maar wat als zij straks afscheid nemen in navolging van Javier Zanetti bij Inter afgelopen seizoen?
Dan resten alleen nog de tranen over wat ooit was.
Geplaatst op 06 feb 2015 05:00 
Vandaag een niet zo beste wedstrijd van Barca gezien. Malaga heeft maximaal geprofiteerd van een fout van Alves.