Warface - The 9 Circles (EOL016)

Mutilate and Destroy ligt alles wel flink op de achtergrond. Als de kicks naar voren waren gehaald was het al een betere track geweest. Kan mij, omdat alles op de achtergrond word afspeelt, niet zoveel boeien.

Deception vind ik ook niet helemaal mijn ding. Het pakt mij gewoon niet.

Hopelijk worden zijn andere tracks van het album wel beter.

Ook wel weer redelijk vet nummer

Er komt nog maar 1 preview , zaterdag op supremacy is de release al

Zou best mooi zijn als Lyst weer eens een review over dit album zou typen, was toen met dat Wasted Penguinz album ook lachen

Vind dit album absoluut niet zo rampzalig als sommige mensen hier, maar ben toch benieuwd wat hij er van vind.

Bij Warface vond ik de melodieen en de acid sounds echt helemaal de shit. Nu nog steeds is hij echt uniek met zijn acid melodieen. Heerlijk vind ik dat. Alleen de afwerking van de tracks vind ik niet fijn en ook de kicks en kicksrolls klinken mij niet fijn in het gehoor. Wat ik bedoel met afwerking, bijvoorbeeld in Mutilate & Destroy. De vocal 'destroy' klinkt voor geen meter en je hoort de kicklijn soms gewoon in volume omlaag gaan. Dat zijn dingetjes die het voor mij niet fijn maken. Jammer is dat, want nogmaals, die acid melodieen... Porno,

Die vocalen... elke track wordt zwaar verkracht door die vocalen. En alles klinkt zwaar amateuristisch, wat een slechte sounds allemaal. Niet goed afgewerkt.
Dit klinkt alsof alles binnen een paar dagen is gemaakt, super leeg en ongeïnspireerd.
Maarja live zal die wel klappen.

De plaat met Digital Punk en Warzone zal ik mogelijk wel een keer opzetten. De rest is, sorry dat ik het zeg, zwaar onder de maat, veel te opgefokt en amateuristisch klinkend, en daarmee prullenbakmateriaal. Als Warface nou eens de prioriteit zou leggen op kwaliteit ipv kwantiteit...

Gaan we! Mijn oordeel is gebaseerd op de Youtube filmpjes in dit topic, dus niet op fulls en op Youtube-kwaliteit. Geen idee of dat nog veel verschil maakt tegenwoordig, maar vooralsnog niet de behoefte om het album binnen te halen. Verder geen zin om het heel uitgebreid te reviewen (daarvoor zitten er ook te weinig benoembare elementen in de tracks, en zijn het iets teveel tracks), en tevens de opmerking dat ik waarschijnlijk wat genuanceerder ben dan de meesten hier, ik zal niet zo snel een 2 of een 9 geven

1. Eternal Darkness (ft MC Nolz)
Het idee achter de intro vind ik nog wel aardig met die korte noten, maar de uitwerking matig. Die vocals iedere 8 beats halen echt alle drive uit de intro. Het kickpatroon lijkt wel aangepast op de vocals in plaats van andersom. Kicks hebben wel heel weinig kracht. Ook in de break naar de midintro krijg ik het idee dat de vocals het belangrijkste element zijn, en de rest daarop aangepast is. Zou in mijn ogen andersom moeten zijn. Vind de break ook aan de lange kant, bijna een minuut en dan bouwen we slechts op naar de midintro.. De midintro is vrij simpel, de kicks vind ik aanvankelijk nog best te pruimen, maar halverwege komt er ineens een kickswitch naar kicks met minder impact (fuck logic). Gelukkig geen vocalen er doorheen nu. De break bevat weer dezelfde vocals als we al eerder gehoord hebben (repetitie voor impact). Ik moet zeggen dat ik Nolz niet zo vervelend vind als in de meeste tracks. Na het stuk met de vocals ligt de break me wel, bouwt in een gestaag tempo op naar de climax. De melodie in de climax spreekt me ergens ook nog wel aan, maar ook hier vind ik de uitwerking niet echt goed. Kicks krijgen een kleine voldoende, ware het niet dat er net als in de midintro een andere kick zit onder het tweede deel die ik dan weer helemaal niks vind. Best een aardige opener, maar in bijna alle elementen krijg ik het idee ‘hier had meer uit gehaald kunnen worden’. 5,8

2. The Violent Storm
De vocals zijn wel goed verwerkt, maar ik vind ze an sich vrij kinderachtig. Ik mis ook even de relatie met die vocals in de break. Mid-intro is vrij standaard; het deuntje, kicks, kickpatronen, het komt me allemaal net iets té bekend voor (en dan ken ik maar bijzonder weinig tracks van Warface). De break begint met een stuk van 40 seconden (!) waarin eigenlijk gewoon helemaal niks gebeurt. De lead is wel aardig (doet me wel heel erg aan een andere track denken waar ik even niet op kan komen), maar vind de synth toch niet echt fijn klinken. Die kicks in de climax.. Totaal niet mijn ding. Verpesten eigenlijk de hele track voor mij, alhoewel er verder ook weinig spannende dingen gebeuren in de climax. Ik ben trouwens pas bij de tweede track, en ik begin me nu al wel enigszins te ergeren aan die ‘vastlopende’ kick aan het eind van werkelijk ieder blok. Tweede climax klinkt al wat beter, maar ook weer niet goed genoeg om er nog een voldoende van te maken. 5,0

3. Voice of Addiction (ft Eric Dumont)
Nog voordat de track goed en wel begonnen is wil ik hem eigenlijk alweer uitzetten, totaal geen fan van zulke zang in hardstyle (ik neem aan dat Eric Dumont een zanger is?). De synth in de intro is nog wel aardig, eigenlijk het eerste stukje drive dat ik op dit album tegenkom. De kicks liggen me echter totaal niet. Die van de midintro ook niet, daar zijn die tok-tok kicks waar ik Warface vooral van herinner De break is weer een goed voorbeeld van waarom ik geen fan ben van vocalisten in hardstyle tracks, er zit een stuk van ruim 40 seconden waarin letterlijk niks gebeurt. Weg drive. De climax, tja, de bedoeling zal wel zijn om ‘hard’ over te komen maar dat lukt met deze kicks totaal niet. Ook hier haalt de tweede climax (met kicks die wat minder ‘tok tok’ klinken) het cijfer nog wat omhoog, maar een voldoende is het bij lange na niet. 3,8

4. Fuck You, Pay Me
Geen intro dit keer? Midintro begint wel heel erg standaard, maar het blijft enigszins interessant doordat er telkens nét iets anders gebeurt, zonder dat hier een overbodige lange break tussen zit. Vooralsnog vind ik breaks niet het sterkste punt van Warface, in mijn ogen hoort een break op te bouwen of een bepaalde sfeer te creëren, maar ook nu gebeurt eigenlijk lange tijd weer geen van beiden (schreeuwende scheldende vocals vind ik geen sfeer creëren). De climax heeft wel leuke geluidjes, maar als dat eigenlijk het meest interessante is gaat er toch ergens iets niet goed. Bovendien gaat het hier om geluidjes die je eigenlijk als achtergrondgeluidjes zou moeten gebruiken, details die een climax zouden moeten ondersteunen i.p.v. hem moeten maken. Nu blijft er een vrij oninteressant en onsamenhangend geheel over. 4,3

5. Beyond Agression (ft Superior)
Dat ik geen fan ben van overdreven vocalen zal inmiddels wel duidelijk zijn, maar ik ga het toch weer even benoemen. Dit keer vind ik dat Warface namelijk wel een (klein) plusje verdient voor de originaliteit. Of ik het een toevoeging vind is nog een tweede, maar dit vind ik in ieder geval al leuker klinken dan de dood en verderf of hartjesmaken vocals. Zodra de intro begint snap ik echter waarom de combinatie hardstyle/rock vrij uniek is, de verschillende delen sluiten echt totaal niet op elkaar aan. Hier had veel, veel meer uit gehaald kunnen worden. Nu klinkt het alsof de vocals eigenlijk de enige verbinding zijn tussen de stukken hardstyle en de stukken rock na ieder blokje. Dus ook hier vind ik het idee wel leuk, maar de uitwerking niet. Met dat in mijn achterhoofd luister ik naar de break, waar het toch wat gemakkelijker zou moeten zijn om de twee stijlen te combineren. Helaas, het blijven twee losstaande elementen die maar niet in elkaar willen overlopen. Ohja er is ook nog een climax, die vind ik niks. Er gebeurt gewoon veel te weinig om het interessant te maken, en de kicks kunnen het stuk ook niet dragen. Het cijfer wordt iets omhoog gekrikt door de diversiteit, maar buiten dat is dit een bijzonder oninteressante track. 4,8

6. Heretics
Ik dacht even dat de vocals een keer ‘normaal’ zouden zijn, gewoon een rustige stem die een boodschap overbrengt, maar ik word snel uit die illusie geholpen door een schreeuwerige ‘Jump (?) the fuck up’. Flinke wall of bass in de intro, dan wordt het wel moeilijk om je kicks kracht mee te geven, en dat lukt dan ook niet. En wat gebeurt er met die kicks in de mid? Een kickswitch van overdistorte halve hardcore kicks naar iets wat ik niet eens kan beschrijven, het klinkt een beetje als een heel erg gedistorte crash (je weet wel, zo’n ding op je drumstel). De opbouw / samenhang is ook hier weer ver te zoeken. De break bouwt hier al wat beter op, ook wat meer details op de achtergrond. De climax is redelijk, maar ook niet meer dan dat. De kickpatronen beginnen me ondertussen ook wel een beetje te staan, heb het idee alsof ze iedere track ongeveer hetzelfde zijn. De tweede climax komt ook die mislukte kick uit de tweede midintro weer even terug, helaas. 4,7

7. Mutilate & Destroy
De intro vind ik wel grappig, niet meer en niet minder. Een soort oldschool kick helemaal aan het begin spreekt me wel aan, maar die krijgt helaas maar 1 blokje van 32 beats de tijd. Wel eindelijk eens een track zonder overdreven schreeuwerige vocals. In de mid-intro is weer een aardige wall of bass te horen, wat de kicks meer naar de achtergrond duwt. In de break wordt een duister sfeertje neergezet, en daarna gaan we lekker snel naar de climax. Klinkt zeer aardig! Een lekker simpele synth die vooral op de achtergrond speelt en daardoor de kicks de ruimte geeft. Bij de meeste tracks van het album tot nu toe zou ik dat als een minpunt zien, maar die eerste kick vind ik best wel fijn, lekker korte kicks. Jammer dat ze niet zo diep zijn als in bijvoorbeeld Cosmic Sin. De kicks in de tweede climax vind ik een stukkie minder, maar zijn ook nog wel acceptabel. 6,7

8. Deception
Dit begint wel even heel anders dan wat we tot nu toe gehoord hebben. Een rustige vocal, mooie vrouwelijke zang erdoorheen, een rustig maar duister sfeertje. Ik word echter vrij snel uit mijn illusie geholpen door een ‘MOTHERFUCKER YOU ARE NOWHERE’, gevolgd door een standaard (mid)intro, die zich eigenlijk op geen enkele manier weet te onderscheiden. In de break komt die vrouw weer even terug, benieuwd of er nu wél op voortgeborduurd wordt of dat het weer een deceptie wordt. Ik voel hem eigenlijk al aankomen als de ‘motherfuckers’ weer in grote getale op me af komen, en inderdaad, de climax heeft vrij weinig te maken met de break. Jammer eigenlijk, want ik vond de synth in de break best fijn. Nu zit er in de climax een soort verknipte versie van verwerkt, maar in combinatie met de kicks spreekt het me niet echt aan. In het stukje tussen de climaxen in is eigenlijk nog beter te horen hoe weinig samenhang er in de track zit, de overgangen van climax -> break en break -> tweede climax verlopen niet bepaald soepel. 4,5

9. Everlasting Fire (Op basis van een of andere Youtube upload in redelijke kwaliteit)
Veelbelovend begin, lekker sfeertje wordt er neergezet. Een paar seconden later is de richting van de track echter alweer 180 graden gedraaid en gaat het over een verkrachter, die de hoofdpersoon is een een intro die nauwelijks (interessante) elementen bevat. De midintro bevat al wat meer elementen, maar niks vernieuwends, screeches zoals we ze al zo vaak gehoord hebben bijvoorbeeld. Kicks zijn trouwens nog wel redelijk. De break is (eindelijk) lekker to-the-point, weinig ‘stoorzenders’ deze keer. De climax is echter zeer matig, de kicks zijn simpelweg niet hard genoeg om het een geslaagde anti te noemen. Als je zo weinig elementen verwerkt dat de kicks de climax moeten ‘dragen’, moet je er wel voor zorgen dat je kicks dat aankunnen. Hier niet het geval. 4,3

CD2

1. Turn it up (ft Darksiderz)
De lead in de intro klinkt wel heel erg random,
(1/2)

(2/2)
de kicks die eronder zitten hebben ook wel heel weinig kracht. De vocals zijn eindelijk een keer niet schreeuwerig, maar voegen maar weinig toe. In de midintro komt de kick al wat meer naar de voorgrond, maar ik ben er nog steeds niet van onder de indruk. In de break gebeurt opnieuw weinig, te weinig om mijn aandacht vast te houden. De climax klinkt meer als een midintro, er zitten veel te weinig elementen in om het interessant te maken. Net als bij de eerdere tracks lijkt er nauwelijks aandacht te zijn besteed aan details en achtergrondgeluiden. Ik kan er niet meer van maken, 3,9

2. Execute (ft Chain Reaction)
Hmm een korte preview is dit, geen (mid)intro. De break is al wat interessanter, er wordt daadwerkelijk ergens naar opgebouwd. De screeches in de climax zijn wel enigszins origineel, maar niet interessant genoeg om de hele climax om heen te bouwen. Hier zitten trouwens wel een stuk meer achtergrondgeluiden in dan in de voorgaande tracks. De kicks worden wel heel erg naar de achtergrond geduwd. Dat de climax nog geen 30 seconden duurt vind ik ook een beetje raar na een vrij uitgebreide break. Bij deze preview is er wel een outro, maar de kicks die daarin zitten spreken mij totaal niet aan. Of het aan Chain Reaction ligt weet ik niet, maar dit is eigenlijk de eerste track waarbij ik het idee heb dat er wat dieper over is nagedacht en er meer aandacht is besteed aan de verschillende ‘lagen’ binnen het nummer. Maar een goede track, nee… 4,8

3. Let the show begin (ft Artifact)
De vocals waar mee wordt geopend zijn redelijk origineel, maar ik wacht eigenlijk nog steeds op een track waar niet alles draait om vocals. De intro is wel aardig, ware het niet dat de ‘tok’ kicks het grotendeels verpesten. De midintro heeft een flinke wall of bass, en net zoals bijna eigenlijk altijd gaat dat ten koste van de impact van de kicks. De break is (opnieuw) volledig om de vocals heengebouwd, waardoor het weer weinig samenhang heeft met de rest van de track. De eerste 40 seconden van de break hebben simpelweg niks te maken met de rest van de track en hadden net zo goed weggelaten kunnen worden. De lead en synth in het tweede deel van de break klinken nog best aardig, maar je hoort de anticlimax al van mijlenver aankomen. Gemiste kans, vooral omdat de climax heel erg standaard is. Dat gespeel met kickroll-probeersels had het misschien interessant kunnen maken, ware het niet dat ik dat tot nu toe bij iedere track al heb gehoord. Deze screeches heb ik ook al veel te vaak gehoord. De tweede climax komt de synth uit de break toch nog even terug, maar ook hier is alleen een aardige tweede climax niet genoeg om de track te redden. 5,0

4. Path to Extinction (ft The Geminizers)
Deze preview komt van soundcloud, ik vind de waveform eigenlijk al redelijk veelzeggend. Hoe kan iedereen het hebben over drive als ongeveer 3/4e van de track uit breaks bestaat? Het piano gepingel in het begin spreekt me wel aan, jammer dat er weer schreeuwvocals doorheen moeten die er totaal niet bij passen. Het pianospel komt in de intro weer totaal niet terug, waarom zit het er in hemelsnaam in.. Weer een flinke wall of bass in de intro, verder ook weinig origineels. De break zet deze keer wel een bepaald sfeertje neer, alhoewel het niet echt overtuigend is. Het eerste deel van de climax, alhoewel niet origineel, is nog wel redelijk. Het tweede deel komt er echter een flinke dosis screeches bij die slecht zijn uitgewerkt en zo eigenlijk weinig toevoegen aan de track. De kicks in de tweede climax vind ik veel minder fijn, alsof de bass en de punch niet goed op elkaar afgesteld zijn. 5,1

5. Throwback (ft Crypsis)
In de intro is wat meer aandacht besteed aan details dan in de meeste tracks en is dan ook meteen een stuk interessanter. De kicks vind ik echter helemaal niks, zit weinig kracht in, en de kickpatronen lijken wel heel willekeurig. In de break gebeurt weer vrijwel niks en had er net zo goed uit geknipt kunnen worden. De climax lijkt weer veel te veel op wat andere artiesten gewoon als in (mid)intro gebruiken. En wat gebeurt er met die kicks op 1:50, zou dat een foutje zijn of zou dat echt zo bedoeld zijn? In de tweede climax gebeurt nóg minder. Ik vraag me af of er iemand is die deze track over een paar jaar (misschien zelfs wel maanden) nog kan herinneren. 4,4

6. H8M3
Wat is dit nou weer voor kick in de intro? Een flinke wall of bass met een overdistorte clap, en dat moet dan hard overkomen.. Niet gelukt. De kick in het tweede deel van de intro klinkt al iets beter, maar lijkt nog steeds nergens op. De mid-intro is simpelweg een kopie van de intro, tijd tekort? In de break duurt het weer ruim een minuut voordat er ook maar een klein beetje duidelijk wordt welke kant de track opgaat. De climax klinkt heel simpel, met nog steeds die kicks die echt totaal niet fijn klinken. Ik kan er eigenlijk weinig positiefs over bedenken. 3,6

7. Disphoria (ft E-Force)
Hmm, het stuk voor de intro klinkt redelijk veelbelovend. De intro zelf niet, vind de screeches maar matig, en dan die kicks.. Kan ik het eigenlijk wel kicks noemen? Volgens mij zit er niet eens bass onder, in het eerste stuk althans. Dan zou je dus eigenlijk 50 seconden opbouwen naar een midintro van 12 seconden, nee dankje. De break vind ik zowaar wel redelijk, er wordt een keer daadwerkelijk gestaag opgebouwd naar een hoogtepunt. Maar dan weer die overdistorted snares of claps of wat het ook zijn in de climax die moeten doorgaan voor harde kicks, ik kan me niet voorstellen dat iemand hierin trapt. De korte tonen in de climax geven het geheel wel enige drive mee, maar de melodie had veel beter uitgewerkt kunnen worden (bijvoorbeeld door eens af te stappen van die flinterdunne screeches). 4,2

8. Unleash War (ft Digital Punk)
Geen intro dit keer, we beginnen meteen met de break, en die klinkt aanvankelijk best fijn. Rustige opbouw naar een degelijke lead die gevormd wordt door een wel hele dunne synth. De break duurt wel heel erg lang trouwens, je bouwt redelijk goed op in mijn ogen en vanaf 1:00 begin je ineens weer van voor af aan, waarom? Ohja, ik snap al waarom, er moet natuurlijk een anti in, en die moet wel ruim van tevoren aangekondigd worden, een spontane overgang zit er niet in. De kicks in de climax zijn nog niet eens zo slecht, maar (opnieuw) niet sterk genoeg om het stuk te dragen, alhoewel er hier wel wat meer wordt gespeeld met achtergrondsounds. Gelukkig bevat de tweede climax wél de synth die eigenlijk de rode draad door het hele nummer is, deze vind ik dan ook een stuk interessanter dan de eerste climax. Ook nog een soort derde climax waarin de synth een beetje wordt afgewisseld met screeches, maar het beste stuk is voor mij dan al geweest. Zo zonder (mid)intro geef ik een 6,5

9. Sentinel (ft Titan)
Wat een lelijke kicks in het eerste deel van de intro, gelukkig komt er nog een tweede deel waar de kicks wat meer ‘brommen’ en ook daadwerkelijk een impact hebben. De vocals in de break vind ik niet bij een hardstyle track passen, en zoals bij nagenoeg ieder nummer op dit album zijn die vocals toch een belangrijk onderdeel van de track. De geluidjes in de break zijn ‘grappig’, maar ook niet meer dan dat. De climax is behoorlijk oninteressant, veel te weinig variatie en de kicks raken bedolven onder de wall of bass. Geen idee of het ook zo bedoeld is, maar ik beschouw het als een minder serieuze, luchtige tussendoor-track op het album. 4,6

10. Warzone (ft Luna)
Uit het stuk voor de intro kan ik weinig opmaken (wat eigenlijk al impliceert dat het overbodig is). De intro zelf bevat weer die typische Warface-kicks die intussen een beetje m’n neus uit komen, zeker omdat ik het gewoon geen fijne kicks vind. Buiten dat is het wel een redelijke intro. De break voegt weer weinig toe, ik vraag me af waarom een artiest die het (schijnbaar) vooral van drive moet hebben die breaks telkens zo uitgebreid maakt, terwijl er naar mijn idee maar zelden veel tijd in is gestoken. Ook hier hoor je de anti al ver van tevoren aankomen. Is het eigenlijk nog wel een anti als je hem in de break al aankondigt? De climax vind ik echt saai, er gebeurt nagenoeg niets en de kicks zijn slap. Tweede climax idem dito. 3,9

11. The Baddest (ft Delete)
Bijzonder weinig drive in het eerste deel van de intro, de kicks worden ook compleet naar de achtergrond gedrukt door de screeches. Blijkbaar hadden ze dat zelf ook door, want in het tweede deel staan de kicks een stuk beter afgesteld en hebben ze ook niet zo’n verschrikkelijk lange tail. De midintro hetzelfde verhaal, die eerste kick lijkt zo lang te zijn dat de punch verspreid wordt waardoor het totaal niet krachtig overkomt. De break is aanvankelijk niet heel boeiend, het wordt wel wat interessanter als de vocalist klaar is. Er volgt een soort gecontroleerde chaos, wat op zich wel aardig klinkt, maar de screeches zijn wel héél schel en iets te overdreven aanwezig. Op zich geen verkeerd plaatje om zo af en toe eens langs te horen komen, maar geen plaat waar ik morgen nog van weet hoe die gaat. 6,0

Conclusie
Ik kom uit op een gemiddelde van 4,8.
Grootste minpunt: samenhang. Zowel in aparte tracks als over het hele album bekeken. Tevens originaliteit en diversiteit. Ik heb nu alle nummers apart beoordeeld. Als ik het album een totaalcijfer zou moeten geven, zou dat dan ook lager uitvallen dan wanneer ik een gemiddelde neem van alle tracks. Op een album met 20 nummers verwacht ik meer, veel meer, diversiteit. Af en toe zijn er tracks die iets (relatief) origineels hebben, maar dan is de uitwerking weer slecht. Om af te sluiten met een pluspuntje; relatief veel verschillende kicks binnen de afzonderlijke tracks. Dat die kicks mij meestal niet liggen is een kwestie van smaak, maar het is in ieder geval al wat anders dan in de meeste huidige tracks waar gedurende het hele nummer 1 kick wordt gebruikt.

Paar tracks zijn wel leuk, maar "kwantiteit over kwaliteit" is hier een understatement, wat matig allemaal zeg

je bedoelt turn it up

Dan zei ik thuis altijd: "Ja de rest van de klas was nog slechter..."

Het lijkt wel of er te veel compressie in de tracks zit. Misschien is dit allleen bij de youtube filmpjes... maar ik vind het wel erg vreemd.!

Ik heb ook even tijd genomen om een uitgebreide review maken.

Mutilate & Destroy is vet.

Dit was mijn review op dit geweldig kansloze album.

Dit album:

Ik kon zaterdagnacht tijdens die set van Warface maar moeilijk onderscheiden wanneer hij opeens een ander nummer draaide.
Buiten dat klonk het toch iets beter dan thuis door m'n speakers.

Inderdaad! vette plaat!

Verder lijkt het qua power en feel in de tracks naar mijn mening achteruit gegaan te zijn tov The Art of War. Veel te veel van dezelfde sounds en/of dezelfde soort tracks. Die naar mijn mening wat leeg klinken voor hardstyle.

Hij mag wel eens een keer een euforische plaat proberen te maken.

Warzone & Unleash War zijn echt vet. Disphoria & Mutilate & Destroy zijn ook nog prima te doen. De rest is echt inspiratieloos. Zwakke 'tok tok' kick, zelfde sounds en platen die erg leeg klinken.

Dit album is echt zo bizar slecht.

Ben nu even alles aan het luisteren in full. Mutilate & Destroy vind ik zelf ook erg dik. Verder zijn het voornamelijk de collabs die het interessant maken.

Live is vrijwel elke track zóveel beter.

Lees: Live kun je minder goed horen hoe slecht het is.

Inmiddels van het hele album de fulls beluisterd en tot de conclusie gekomen dat cd1 echt wel ondermaats is. Kan het stijltje van warface best waarderen, Art of war vond ik best een dik album, maar nee dit doet me niet veel.

Cd2 is al een stuk beter, maar de helft van de nummers zijn al gereleased, en ook hier zijn sommige collabs niet geworden wat ik ervan verwacht had. Vooral die met crypsis valt tegen aangezien crypsis normaal wel interessante nummers maakt.

Nou ja dan maar wachten op het RR album, dat vind ik al een stuk beter klinken.

Ok, ik citeer een stukje van jou uit dit topic;


Het stijltje van Warface? Deze sounds hebben ook echt niks met het Warface stijltje te maken. Zijn vorige album wel goed, maar iedereen kan horen dat dit te geforceerd en uitgemolken is. "Even snel een album uitbrengen", terwijl Supremacy geen eens in het teken van Warface stond. (3 kwartier, olé)

Dit is niet het Warface stijltje waar meerderen op gehoopt hadden, vooral de teleurstelling na elke uitgebrachte preview. Ik zie bijna alleen maar reacties met "Mweh." Ik ben blijkbaar niet de enige die er zo over denkt.

Gelukkig zie ik jou binnenkort weer met je Warface merchandise tussen het "1997" volk staan.

Ik heb gesproken.

Uit dit album kun je maar één conclusie trekken. Warface heeft zich het afgelopen jaar totaal niet ontwikkeld. Ik vond zijn eerste album geslaagd, maar dit is een stuk minder.

Ze hebben zo'n vet thema bedacht voor een album, maar wacht dan nog een jaartje. Gebruik dit thema voor een album op Supremacy 2016. Dan heb je veel meer tijd om ook echt goede tracks te produceren. Daarnaast kun je allemaal nieuwe collabs op het album zetten in plaats van platen als Fuck The Drummachine, Path To Extinction, Execute, Sentinel, H8M3 en The Baddest, welke allemaal al een release hebben.

Goede tracks in combinatie met dit thema zou zo ziek zijn, maar helaas, ze hebben het geduld niet om het album een jaar later uit te brengen.

De collabs met Digital Punk, E-Force, Luna en Artifact hebben dit album nog een beetje gered.