Wat zie jij graag gebeuren in de Hardstyle scene?

Knockout, vond ik 1 van de vetste feesten van dit jaar, maarja wat wil je met zo'n beuktempel als locatie

Ik zie niks graag gebeuren, muziek is altijd innovatief en veranderd door de jaren heen en ik volg het gewoon, we zien wel waar het heen gaat toch?! Niemand kan weten waar het naartoe gaat en uiteindelijk kunnen er veranderingen komen in de Hardstyle scene die niemand aan zag komen en eerst als apart worden gezien, maar in de loop der tijd als normaal gevonden zullen worden.

Ik zelf vind dat de scene goed is zoals die nu is de enige 2 dingen die eigenlijk anders moeten liggen meer buiten de hardstyle scene. Dat mensen die het luisteren als aso/nazi worden gezien en dat het als HERRIE wordt gezien en niet als muziek alleen omdat niemand er in zingt of wat dan ook, daar kan ik heel chagi van worden

Eerder een Beuksauna

Dat de scene net zo volwassen wordt als de hardcore. Namelijk dat er een duidelijke segmentatie komt van verschillende stijlen. 'T is nu nog een net iets te groot en grijs zooitje. Duidelijke afscheidingen maakt het voor veel mensen aantrekkelijker en eenvoudiger qua aanbod.

Oh ja en ik hoop dat de reversed bass weer wat vaker terug komt. Wordt imo nu iets teveel gebruik gemaakt van metalen kicks of hardcore-kicks.

Verder vind ik het wel goed zo. Ook qua mainstream zijn er genoeg artiesten die mij kunnen vermaken.

meer feesten/hs discotheken in de buurt van Amersfoort/Utrecht
meer raw-dj's op de feesten en vooral op de mainstage
voor de rest vin ik et wel prima hoe het gaat nu

Geen corrupte scene.
Weg met stoer kijkende gozers, meelopers en breezer wijfen.

Meer reversebass
Minder (euforische) melodieën
Meer creativiteit
Minder meeloopgedrag

Ik vermaak me buiten de mainstages ook altijd prima bij de DJ's die mij aanspreken. Daar vind je vaak de liefhebbers, en niet de mensen die verwachten lieve muziek te horen zoals op de main altijd te horen is. Want als de rauwe muziek tegenvalt weten ze ineens niet meer zo goed wat ze moeten doen..

OT: Van mij mag de scéne exploderen zodat alle mensen die menen van hardstyle te houden maar nog geen 10 tracks kunnen opnoemen lekker opzouten en de ware hardstyle-lovers overblijven. Dat zou misschien ook van grote invloed zijn op de feesten en de producties.

Geen breaks
Meer reversed bass
Geen happy melodieen
Meer early sounds
Geen pitchkicks
Meer screeches

Dat de nu-style maar gewoon helemaal explodeert en dat er alleen nog maar earlyhardstyle en theracords is.

oke happy melodieen ben ik met je eens,, maar pitchkicks kunnen wel mooier klinken in een nummer dan als je een andere kick eronder doet.
en breaks kunnen ook vet zijn,, mijn mening maja

Kortere breaks, of creatievere breaks (tracks zonder breaks zijn ook niet per definitie goed)
Mee eens
Beter doordachte vrolijke melodieen
Mee eens
Minder pitchkicks, en mits gebruikt moet het meer toevoegen aan het geheel en minder vaak te hoog gepitcht zijn
Mee eens

Wat me echt opvalt, en dat is niet alleen in dit topic (ook wat vind jij wat beter kan in de scene topic of iets in die richting). Is dat veel mensen zomaar reageren dat 'raw' Hardstyle op moet komen en de euphorische dood moet gaan laat maar zeggen. Ik ben ook een voorstander van deze 'raw' Hardstyle (de naam vind ik totaal misplaatst) maar ben nog meer voorstander van diversiteit.
Op elk gebied in de scene is er echt te veel van hetzelfde. Als er nieuwe artiesten aan komen zetten, zijn dit meestal onorginele producers die gewoon een stijl van iemand hebben gekopieeerd. Mij lijkt het juist mooi als een nieuwe artiest juist wat met zich meebrengt de scene in

Hieronder een lijst waar ik graag meer diversiteit in zie komen met uitleg:

Verschillende basslijnen
Een hele avond hardstyle klinkt als een mooi sprookje, ik erger me er ook totaal niet aan. Maar de hele avond naar dezelfde basslijn moeten luisteren is ook wel iets te veel van het goede.

Verschillende opbouwen in tracks
De meeste tracks zijn zo gigantisch standaart opgebouw, namelijk: intro - mid-intro (+ 2de mid) - break - climax - outro. Nummers zoals Chemicals/Sexual Thrill/Smasher/Feedback vind ik echt geweldig, dit omdat het totale nummer een opbouw is. Van hard naar nog harder, maar ze blijven bij hetzelfde concept. Je ziet de standaard opbouw veelste veel terug bij bekendere artiesten, zodat de tracks makkelijk te herkenbaar zijn voor het publiek heb ik het gevoel. Maar ook de nieuwere artiesten pakken deze standaard geval over, en zoals eerder aangegeven mogen ze van mij iets nieuws mee nemen. Dan hebben ze voor mij al een pluspunt.

Verschillende opbouwen in tracklists
Als ik op een feest sta, ga ik naar een act om de nummers van die act te horen. Dit omdat het gewoon niet anders is tegenwoordig. Het is een en al zelf promoting met af en toe een nummer van een andere artiest wat erop lijkt er tussendoor. De meeste tracklisten bevatten meer dan 50% eigen nummers en zo recent mogelijk. Je weet van te voren al wat je kan verwachten, en dat vind ik juist heel jammer. Ik zou het leuk vinden om naar een artiest te gaan die me elke keer weer verrast met een zeer diverse tracklist maar tegelijkertijd ook zijn eigen sound promoot met 2 tot 3 nummers en het hoeft van mij geen eens recent te zijn. Goed voorbeeld hiervan: Slim Shore!

Mixwerk
Tegenwoordig staan er te veel producers die een avondtje curcus dj'en hebben gevolgt op grotere podia's. Het mixwerk is af en toe om te huilen, het ligt niet recht of zelfs uit de maat. Ook deze producers blijven maar bij 1 standaard mix, de save-mix. Gewoon lekker rustig een hele track afspelen en op het einde fadertje op en fadertje neer, klaar! Neem wat meer de tijd thuis achter de tafels dan achter het bureau. De kenner herkent heust wel af je gewaagt mixt of standaard mixt. De partyganger dat komt om te feesten (de zogenaamde dagjesvolk) zegt toch altijd wel dat het goed was... Van een goede tracklist krijg ik veel energie, maar van gewaagd mixwerk nog meer!

Orginelere artiesten/dj namen
Dit spreek denk ik wel voorzich, de nieuwere artiesten die in de scene komen. De verplichte Z... Alsjeblieft kap daar eens mee. Namen zoals Catatonic Overload bijvoorbeeld vind ik een zeer orginele naam!

Veel meer diversiteit met line-ups
Hier mag zeker veel meer aandacht voor worden geven. Voornamelijk op grotere feesten kom je alleen maar dezelfde namen tegen. Het liefste zie ik het zo: Elke stage heeft zijn eigen sound, maar op de main-stage komen alle sounds bij elkaar. Het valt me gewoon op dat alleen maar bekendere mensen op de main staat. En telkens maar weer dezelfde sound. Ook nog iets over dezelfde namen, er zijn zo gigantisch veel artiesten die een plekje op feesten verdienen. Niet alleen producers/curcus dj's maar ook dj ONLY!

Ben een paar punten vergeten tijdens het schrijven van dit stuk, ook nog gegeten tussendoor. Maar als ik het me weer te binnenschiet, komt het hier zo snel mogelijk.

En voor diegene die geen zin hadden in mijn verhaal, dus kort samengevat: Meer diversiteit!

@Tel: Ik ben het helemaal met je eens, ik wil juist niet alleen maar Raw Hardstyle, want dat wordt ook eentonig. Doe mij inderdaad maar gewoon meer diversiteit zoals Theracords.

+1 heren

Dan ben jij het er dus waarschijnlijk niet mee eens. Zeker gezien je vorige reactie.

Wat hij wil is meer diversiteit, wat jij wil is dat alles 1 kant op gaat, namelijk de theracords/rauwe kant. Die kant is misschien al divers vanuit zichzelf maar houdt anno 2010 niet de diversiteit van het complete hardstyle-genre in. Diversiteit houdt in dit geval ook in dat er zogenaamde nu-style is met vrolijke melodieën, breaks en pitchkicks.
Ik vind dit soort meningen sowieso veel te geforceerd, waarschijnlijk vind jij tracks als Builder - Her Voice en vergelijkbare klassiekers uit de nu style net zo goed als ik. Sterker nog, je bent fan van Avio en dat is net zo nu-style als het gros van de mainstream-hardstyle, alleen dan misschien net wat harder. Het is dus kortom gelul en lijkt meer stoerdoenerij.

Niks mis met vrolijke hardstyle. Maar niet de hele dag/avond zoals op Qlimax vorig jaar het geval was.

Dat dus. Ik kan minder harde hardstyle ook prima waarderen. Maar inderdaad, ik mis soms een balans. Ik denk dat er nog genoeg te puzzelen valt tussen normaal en rauwer werk. Grote organisatoren zijn ook niet doof voor kritiek.

Het hoeft van mij echt niet alleen maar rauwer, harder en sneller. Maar er mag wel iets meer balans komen tussen rauwer en minder rauw werk. (al moet ik zeggen dat ik de recente heisa rond dat alles maar harder moet ook niet echt de bedoeling vind)

Als het orgineel is in hun concept vind ik het zeker niet mis. Nummers zoals Epic vind ik juist helemaal over de top, terwel dat nummer juist heel euphorisch is.
En ik ben het met je eens over niet de hele avond euphorische hardstyle luisteren. Gelukkig kan ik me van te voren er op instellen met de line-up. Zoals Q-base rond het tijdstip van 00:00, toen had je Noisecontrollers/DBSTF (toch geworden) en volgends mij Krusaders. Dus ik had me er van te voren al op ingestelt dat dit me rust puntje werd.
Maar bij Max Enforcer op Dominator was het verschrikkelijk, je verwacht misschien wel een van de hardste set die dag... psychedelic enzovoort. En DAN is het pas zeer tegen vallend voor mij. Je verwacht 'Raw' maar krijgt Euphorisch. Maar andersom vind ik het altijd wel verrassend overkomen, net zoals hierboven in mijn post staan van DBSTF: Shivers/Shizzle My Dizzle/Feel My Fire/Under Attack

Ben ik het mee eens. behalve met de namen, vond/vind die Z altijd wel grappig

Ik vind het ook wel grappig, en ik lach ook.

Maar het is meer uitlachen...

@ Khadber, ik vind het wel fijn dat na een periode waarin alles maar zo melodieus en euforisch mogelijk moest zijn, er nu een periode bezig is waarin de andere kant opgezocht wordt. Komt alleen maar ten goede aan het genre . Van mij mag het gerust een tandje harder de Crypsis en B-Front-kant op gaan, als het maar in balans blijft.

En wat Max Enforcer op Dominator deed kon gewoon echt niet. Dat is zoiets als de Party Animals in de industrial draaien...

Dat zou inderdaad een gemiste kans kunnen zijn. Al moet ik zeggen dat Max Enforcer op Decibel ook geen extreem harde set had, maar dat kan ook aan het tijdstip liggen.
Het melodieuze heeft een tijdje te veel laten zien, maar ik vind wel dat er een stuk opbouw moet blijven in de avond. Daar komt bij dat de tenten toch makkelijker te vullen zijn als er hele bekende namen te vinden zijn, en dat zijn toch voornamelijk de meer melodieuze mannen. Dat wil niet zeggen dat dit de overhand moet hebben, maar wel dat er dus ook absoluut aandacht aan hen besteed moet worden.

We hadden het nu over Max hoe het dus niet moet. Maar Digital Punk op Q-base... Jesus zeg! Wat heeft die gozer kunnen bewijzen dat euphorische ook zeer hard kan gaan, er zat gewoon te veel energie in de set. Geweldige overgangen en gigantisch goeide opbouw. De opbouw was mede dankbaar aan zijn anderhalf uur speeltijd. Hiermee berijk je veel meer

Maar TiLLT heeft zeker met Gold! best wel een troef te pakken! Melodieus combineren met toch een vrij harde bass etcetera. Dat is wat mij betreft echt een gouden middenweg!

Kan het niet goed verwoorden denk ik.

Edit: denk dat kernwoorden zijn: "liefde" voor de music, sfeer, meer kwaliteit ipv kwantiteit, music from the heart, stop monopolisatie, verder kijken dan vaste namen/grote namen, nieuwe dingen proberen enz.