Hardstyle vandaag de dag

Ik denk wel dat ik door mijn liefde en passie voor de muziek misschien iets te kritisch ben geworden. In de beginjaren ging ik gewoon om te genieten van de muziek en de sfeer, maar ik merk toch dat ik nu bepaalde verwachtingen heb van feesten en artiesten. Dat neemt toch wel een stukje plezier weg, na Defqon heb ik wel tegen mezelf gezegd dat ik moet proberen wat minder te zeuren en meer te genieten

Ik heb het precies andersom.

Toen ik 16 was (1997) bestond hardstyle nog niet en ging ik nog naar Hardcore feesten. Heb daardoor wel de totale opkomst van Hardstyle bewust meegemaakt toen hardcore (mede door het nazi gezeik) zo goed als dood bloedde. Hardstyle had echt wel het hardcore sausje, maar was veel toegankelijker, gezelliger en je kwam daar ook de 'oude' gabbers weer tegen. Met name de eerste jaren waren er zulke toffe feesten. Ik noem een Shockers, Innercity, de eerste Qlimax feesten, Qlubtempo. Er werden toen ook nog volop cd's gereleased zoals de Harder Mach serie van Gizmo, D-Techno serie van Gary D. Was echt wel een prachtige tijd hoor!!

Maar toen kwam er na verloop van tijd ineens een nieuwe sound waarmee het eigenlijk een op zichzelf staande sound werd, ipv een 'slap' aftreksel van hardcore. Grote organisaties wilden er nog niet aan, en bleven maar dana/pavo/luna enzo programmeren. Dus in die tijd ging ik meer europa in om bvb Headhunterz te zien draaien in Parijs, ik was echt op slag verliefd op die style. Muzikaal gezien zijn dit voor mij de beste jaren. ALLES klopte, sfeer, gezelligheid, constant iets 'nieuws' horen en weggeblazen worden door de kwaliteit van elke track die uitkwam vergeleken met de 'droge' early hs sound.

Voor mij is alles veranderd sinds setjes nog maar een uur zijn, de stages en aankleding belangrijker zijn dan de muziek, het mobieltjes tijdperk. Mensen gingen minder dansen, meer filmen. Er kwamen studies dat mensen na 3 minuten afhaken en stil gaan staan. Daarop kwamen ze met 'formules' en tracks van maar 3 minuten (als je mazzel hebt) Onwijs jankende vocalen maakten hun entree. Daarmee is de muziek zo ontzettend veranderd. Tegenwoordig is bijna elke track gebouwd rondom vocalen, iets wat ik echt verafschuw. Uitzonderingen daargelaten. Ik mis het door-pompen, strak mixwerk, dansende en hossende mensen die echt tot het gaatje gaan, ipv dom staan te kijken als je het lekker naar je zin hebt.

De huidige 'scene' is niks meer voor mij! Laatste feest tot op heden was Thunderdome 2019 en de eerstvolgende op de planning is 18 september, hhz & WS on the beach. Probeer echt de kwaliteit er tussenuit te pikken. Daarnaast heb ik mijn huis in corona tijd helemaal opgeknapt en voorzien van ambilight en hue lampen, waarmee ik vrijwel alle 'at home' dingetjes op standje festival heb zitten beleven vanaf de bank met een pilsje!


ter illustratie


Zo hebben wij de afgelopen 2,5 jaar qlimax, defqon @ home, qonnect etc gekeken

Heel vet!

Verder trouwens helemaal eens met je verhaal.

Heel vet!

Verder trouwens helemaal eens met je verhaal.[/quote]

Je kunt op een ambilight TV maximaal 9 hue lampen aansluiten. In de beschrijving van de video zie je al mijn apparatuur vermeld staan, als ik dat hier uit ga leggen bevlek ik het topic

Moet trouwens ook wel zeggen dat Defqon bij mij 'het gevoel' wel helemaal teruggebracht heeft. Mede door de coronaperiode en muziek alleen thuis kunnen horen begon in de 'spark' met hardstyle meer en meer te verliezen had ik het idee. Tel daar wat tegenvallende feesten vlak na de lockdown bovenop en de twijfel was daar.

Ik ben het wel eens met wat hier eerder gezegd is, we zitten in een periode waar er veel 13 in een dozijn piepkick raw uitkomt maar waar er ook heel veel moois te vinden is. Op een feest als Defqon heb je genoeg keuze en variatie waardoor iedereen zich wel een hele dag kan vermaken. Neem daar tegenover een Rebirth zaterdag waar na 18:00 alles Raw of harder is en daar heb ik het dan een stuk minder naar mijn zin.

Jup, ik ook. Veel minder kritisch en veel meer ouwehoeren/bezig houden met bijzaken dan voor de volle 100% voor de muziek te gaan (met her en der wat setjes uitzondering).

Denk vooral belangrijk te weten wat je sowieso van te voren totaal niet vet vind, het is ook achterlijk om bij een feest als Defqon en Decibel op een plek te staan waar je de muziek/draaiende artiest niet tof vind als er zo veel alternatieven zijn. Ik zoek the Dark Horror toch ook niet op als er zowel op de Magenta, Indigo, UV en Blue een beter alternatief staat.

Je koopt zelf een kaartje, je kiest zelf uit waar je gaat staan. Dan gaan lopen miepen over "boehoe ze draaien niet wat ik leuk vind" is natuurlijk wel debiel.

Maar ach, moet idd beetje in balans zijn, ouwehoeren, genieten van de muziek, gezelligheid daar is het ook een feest voor. Heb nooit begrepen dat mensen zich zo kunnen opwinden om sommige zaken.

En als een dj onverwacht in z'n hoofd haalt om tyfus platen draait dan pak je gewoon je afbeelding van je mes emoji en laat je dat zien op je mobiel. Moet kunnen,

Vind het iig goed om te zien dat veel (van vroegeruit zeer zeer kritische mensen) dit ook een beetje anders beginnen te ervaren en relativeren. Het gaat uiteindelijk natuuriljk ook allemaal helemaal nergens over.

Jullie worden mild. Gezellig man!

Jep, 100% dit.

Al ben ik op een Defqon.1 oid alsnog grotendeels bij de Silver, Gold of Magenta te vinden en ik zou alsnog niet voor de gezelligheid gaan naar een act waar de muziek me helemaal niet ligt, moet wel wat affiniteit met de muziek hebben.

Maar buiten must-see acts, de uitzonderingen, hobbel ik ook liever gewoon met de rest mee of naar waar de meeste bekenden zijn, of een wat minder serieuze act, om mooi wat te ouwehoeren.



Exact dit dus. Als ik even niks heb te doen wil ik wel even rondlopen of ouwehoeren. Maar ik ga niet dat soort dingen opzoeken als er leuke andere namen staan. Als er echt niks te doen is ga ik wel even voor de gein kijken maar dat gaat ook niet langer dan 5 minuten duren voor ik liever weer ergens sta waar de gezelligheid en de muziek die ik liever hoor te vinden is.

Als je dan gaat roepen dat het feest kut is, dan ben je ook niet 100. Dan is het net alsof je jezelf in een sauna gooit en dan zeurt dat het te warm is.

Het blijft inderdaad een combo tussen genieten van de muziek en de gezelligheid. Als er van een minder is, moet het andere deel het aanvullen. Tegenwoordig weegt bij mij de gezelligheid en het "feest" gehalte zwaarder. Tuurlijk in een of andere bunker alleen de muziek horen die je wilt horen met andere puristen is ook van tijd tot tijd prima. Maar ik merk bij dat soort feesten soms echt dat de feestsfeer enorm ver te zoeken is.

Degene die echt voor die muziek komen vinden het natuurlijk tof omdat ze op hun lauweren worden bediend, maar als ik dan ook maar iets minder met die muziek heb dan merk ik echt dat de "feestsfeer" gewoon matig is. Niet alleen vanuit mijn perspectief, maar ik heb ook anderen meegenomen naar industrial feesten en dan dat commentaar op het feest gehoord, compleet begrijpelijk. Ik ervaarde het verder zelf niet omdat het 100% mijn ding is.

Daarom is het ook altijd leuker om een mooie middenweg met zijn allen te zoeken waar je iig allemaal mooi kan feesten. Komend weekend bij Awakenings gaan we ook exact dat doen, gewoon de groep en ieder zijn inzeg leidend maken en niet de line-up. Mocht iemand echt niet willen, dan splitten we gewoon, no spang. Uurtje later samen verder.

Het gaat verder inderdaad nergens over. Een recept is niet de correcte, het is gewoon maar net waar je op dat moment zin aan hebt. Al is het imo een goed iets dat men gewoon wat feestiger wordt en minder muzieknazi, dat komt de sfeer alleen maar ten goede.

Ik ben wel kritischer geworden in het uitkiezen van de feesten waar ik heen ga. Waar ik een aantal jaar geleden niet hoefde na te denken bij het kopen van kaarten voor een intents of vwab, ben ik daar tegenwoordig wel een stuk kieskeuriger in.



Maar als ik eenmaal binnen ben bij een feest, dan dit.

Jep, gaat twee kanten op.

Voor tickets kopen ben ik kritisch op de line-up, het moet iets zijn wat je echt ligt om zo zonder twijfel een ticket te kopen.

Maar eigenlijk vraag ik even vaak, zo niet vaker, aan vrienden of zij gaan. En als er genoeg gaan, koop ik alsnog wel een ticket. Ook al ligt de line-up me niet helemaal.

Na Corona had ik mega veel hype om weer te feesten en greep elke kans dan ook aan. Echter nu de kosten van feesten stijgen en mijn vaste lasten (en mijn salaris niet echt riant mee stijgt) zie ik ook de lol er niet meer van in om zoveel feesten te pakken. Hoe leuk ze ook zijn. Zeker de gezelligheid.
Aan de muziek ligt het wat mij betreft helemaal niet. Genoeg toffe feesten met toffe muziek om heen te gaan. Wat ik vooral tof vind na Corona is dat de muziek steeds dansbaarder word. Namen zoals Rebellion en sickmode. Waar ik voorheen niet naartoe zou gaan, hebben nu echt een nieuw soort vibe gecreëerd. Voeg daar The Purge en Adjuzt aan toe en je hebt een nieuw soort hardstyle die ik heel erg kan bekoren. Hopen dat dit nog even aanhoudt een geen hype wordt die snel over is.

Ik ben al lang niet meer dat mannetje van 16 (inmiddels bijna 38) welke met open mond voor een podium de kunsten stond af te kijken van gasten als Laidback Luke, Manu Le Malin, Vince en Darkraver (als die niet te veel gezopen heeft). Dat hele plezier van de kunst van het draaien is er volgens mij ook helemaal niet meer bij de huidige generatie. Het zijn op een enkeling na (exclusief bovenstaanden) allemaal intro-outro/cue en play knop artiesten geworden. DJ's wil ik het niet eens meer noemen. Noem het vooruitgang, maar dat was toch altijd wat mij het meest interesseerde. Hoe krijg je de ene plaat naadloos in de andere, het mixen van vocals/raps met andere tracks, a-capella's enz.

Ook het internet heeft wat mij betreft wel een grote rol gespeeld in het naar feesten gaan. Waar je vroeger nog alle nieuwe dingen hoorde (of speciaal voor artiesten naar een club ging omdat je wist dat die promo's draaide) in de club, hoor je nu alles al via filmpjes, opnames, live sets etc. Hoe tof was het om de maandag na het weekend naar de Midtown te gaan en navraag te doen hoe die plaat heette met dat zinnetje of vocaaltje. Of stiekem op het label van de plaat kijken of er zenuwachtig naar vragen bij de DJ.

Voor mij is het nu ook vaak de line up die de doorslag moet geven bij het kopen van een ticket. Staan er nog namen die ik nog niet live heb gezien, staan er namen waarvan je weet dat het altijd goed is etc. Vooral bij Mysteryland vind ik dat ideaal omdat je dan ook nog wat namen kan pakken uit andere stijlen.
Maar goed zoals BB al zegt ligt het ook aan de vrienden die gaan. Aanstaande Mysteryland ligt mij de zondag editie iets meer, maar alle vrienden willen graag de zaterdag. Dan schik ik toch maar in en besluit de krenten uit de pap te halen (wat overigens prima lukt met Oliver Heldens, W&W, Kölsch en Malaa).

Dag erna op HSDT5 op Partyflock je hele top5 met promo's volgooien

1. Noisecontrollers - ID (eerste plaat van Noisecontrollers)
2. Derde track van B-Front met die EVP vocal
3. Hele set van Headhunterz & Wildstylez
4. (filmpje In Qontrol)
5. (filmpje Donkey Rollers live set)

Ik verlies ook een beetje mijn interesse in de hedendaagse hardstyle. Vooral de vele trolls en kick switches maken de muziek er voor mij niet leuker op. Vind dat persoonlijk wel jammer. De classics zijn geen onuitputtelijke bron natuurlijk en de periode 2013-2017 hoor je vrijwel niet meer. Inb4 E-Force @ Decibel Classics

Ben nu een beetje buiten de meer bekende namen aan het kijken/luisteren.

Paar acts die ik wel nice vind:
- Genox
- Vertile
- Vyral

D-Sturb kan ik vaak ook nog wel waarderen.

Heeft iemand tips voor dj’s die beetje vergelijkbaar draaien? Dus sets die drive hebben zonder al teveel trolls en elke 10 seconden een andere kick. Oh en liefst ook zonder kassakicks.

Element en Kruelty, die Decibel helemaal gesloopt hebben. Dat is een beetje hoe de sets van een Mind Dimension enzovoorts 5 jaar terug waren. Lees het Decibel-topic er nog even over door, iedereen stak de loftrompet.

Las ik inderdaad, thanks! Jammer genoeg is de set nog niet beschikbaar, maar mijn interesse is gewekt. Jordi was ook al heel lovend over Element op Defqon.

Die set is in slechte kwaliteit wel terug te luisteren. Ook wat eigen opgenomen setjes van Kruelty staan op Soundcloud. Check die maar eens. Ik (wij, met een hele groep van hier) ben om.

Ik gooi wel ff een paar suggesties die je misschien kan waarderen, je zult de meeste namen vast wel eens langs hebben horen komen of al mee bekend zijn maar wie weet he'j d'r wat an!
Sowieso Element en Kruelty inderdaad, in vergelijkbaar stijltje heb je nog Criminal Mayhem, check Drowning of Rampenlicht.

Adjuzt: Eternal Obedience, Red Lips bootleg, Kicking the Bass remix

Griever: Life is a Bitch remix. Black Hole

The Purge (maakt ook wel eens een meme plaat op z'n tijd maar is verder wel ijzersterk momenteel) Check: Black Moon, Metapurge en al wat ouder z'n remix voor Clockartz - Delirium

Rejecta wordt op de een of andere manier nie echt gewaardeerd door veel mensen hier, maar ik vind hem nog altijd steengoed. (beejte zelfde rijtje als D-sturb en Vertile imo) Check Never Give Up, The Key Maker en Kicked Out (collab met E-Force)

Mutilator is echt een grote aan het worden, is voor mij één van de meest interessante raw namen van het moment, check Hypnosis, F#ck the Haters

Anderex, beetje vergeijkbaar met Rebelion maar toch wel een eigen smoelwerk: Check Renaissence, Simulation Hot Sauce (collab met Mutilator)

Aversion: Ook beetje zelfde straatje als D-Sturb/Rejecta/Vertile: Face of Chaos was voor zijn doen een vrij duistere plaat maar vind het wel by far z'n vetste plaat van de laatste jaren, z'n normale stijl is iets minder duister.

Thanks!

Zonder kassakicks hè.

Verder nog wel:

Repeller
Memorax
Exproz
Phantom
The Smiler

Thanks voor de mention man!

Kan mij wel vinden in wat er hier wordt gezegd. Vooropgesteld vind ik het een goede zaak dat een genre evalueert en dus ook tof hoe de “nieuwe” garde dit doet. Ik kom als artiest zijnde (qua bekendheid) ook pas net kijken, maar draai al een tijdje mee op de achtergrond en ga al jaren naar feesten. Als ouwe lul gaat mijn liefde daarom ook uit naar de wat “oudere” raw (Spoon, Fusion, MIM, Tillt etc.) en dat zul je (hopelijk) in mijn sound terug horen! Deels voortbordurend op die nostalgie maar toch ook met nieuwe elementen.

Kijk, dit zien we graag.

In Australië heeft Harder Styles United hun nieuwe festival uitverkocht met 50.000 kaartjes.
Die doen het daar erg goed met hun feesten