Global Hardstyle deaud?

Maar daar heb je het ook alweer, trieste softe meuk noem jij het. Dus alles wat hard is is goed? Zijn zat platen die niet hard zijn en toch geniaal, neem als voorbeeld een aantal platen van Wildstylez. Ik denk niet dat de groep liefhebbers, zoals jij die beschrijft een grote invloed heeft. Producers blijven toch maken wat ze zelf goed vinden en waar ze zelf van houden. En ja hardstyle is door namen die jij noemde, toegankelijker geworden, maar dan hoeft het nog geen te trieste softe meuk te zijn. Dat mag jij natuurlijk zo vinden. Ik ga al een tijdje mee, sinds 2002, en merk dat er veel te veel discussies om niets zijn. Eerst was het verhaal dat er een nieuwe afscheiding kwam in de vorm van Nu-Style, wat helemaal niet bestaat. Nu is er een "trend" gaan van de Raw Hardstyle. Wat in mijn ogen gewoon hardstyle blijft. Ik snap alle ophef over die verschillen niet, luister gewoon wat je leuk vind en als je iets niet leuk vind, luister het dan niet. En ga niet lopen bitchen dat je die of die release niet leuk vind, nou prima, zijn genoeg andere releases, waar je misschien wel van houdt.

Ik had het dan ook over de meest dramatische nummers, zoals down with the hardstyle, rockin your mind, let the bass kick etc. Voor de rest vind ik sets van HHZ of Wildstylez wel leuk hoor, ik brand ook niet alles van ze af. Maar wat je wel ziet in de scene, dat die ook duidelijk zijn mening laat horen over bepaalde tracks. Dat ik die dan trieste softe meuk noem, dat is dan mijn benaming . Van mij hoeft het ook niet alleen maar Chris One - Psycho te zijn de hele nacht, maar ben idd wel veel meer van het harde. En je hoeft als scene maar niet alles te slikken van bepaalde producers, het lijkt me logisch dat wat de scene wil, ook geproduceerd en gedraaid wordt door dj's, en niet dat bepaalde dj's bepalen hoe blij de scene moet gaan worden.

Ik vind dat HHZ wat dat betreft totaal niet met DBSTF te vergelijken valt. Dan zou ik laatste liever onder het Showtek genre gooien. Daar zit de laatste tijd echt geen een goed nummer meer tussen terwijl er bij Headhunterz altijd nog wel eens een aardig trackje tussen heeft gezeten.

Helemaal mee eens, maar vergeet niet dat DBSTF een tijd terug ook dikke platen hebben gemaakt. Of dat soort platen ooit nog terug komen is nog maar de vraag, het stijltje wat ze nu hebben is echt 10x niks.

DBSTF en bijvoorbeeld Deepack hebben inderdaad heel veel betekend voor de scene, en er zitten ook zeker harde platen tussen. Jammer alleen dat die op dit moment worden ondergesneeuwd door regelrechte bagger.

DBSTF... harde platen? En Deepack stelt sinds het vertrek van mr. Lownoise ook niks meer voor


Het grote geld valt dan ook niet te verdienen bij liefhebbers (De scene dus)...

Dat klopt niet, dus jij stelt dat liefhebbers harde rauwe hardstyle wil horen, dat producers dat dan ook maar gaan maken?
Het is juist het tegenover gestelde. Men ging meer Rauwe tracks maken, door de hardstyle sound te laten evolueren, zoals dat ook gebeurd is in het jaar 2007 (volgens GHF termen) naar minder reversed bass en meer "springende" kicks. Daar hebben liefhebbers geen enkele invloed op gehad. Dit is ook een evolutie geweest die door producers zelf is begonnen en niet omdat de men dat wilde. Anders zou een Scul zijn GHF niet dicht hebben gegooid en was hij niet zo doorgeslagen, dat die het zo jammer vond dat de hardstyle evolueerde. Dat is echt niet door mensen van buitenaf bepaald, producers wilde iets nieuws...

Maar kun jij dan verklaren hoe 'raw' hardstyle ineens zo groot aan het worden is? Lijkt me toch dat bepaalde mensen zich liever niet willen meten met extreem blije producties imo.

Ik denk dat je niet volledig doorhebt hoe veranderingen binnen de muziek werken

Het is niet zo dat producers zelf zeggen oke, ik ga nu rauwere tracks maken, en men zorgt er maar voor dat ze het vet vinden.
Er zijn vaak een paar producers die een bepaalde kant inslaan, en dan blijkt dat dit tof gevonden wordt. Vervolgens pikken andere producers dit op, en vind er een verandering plaats. Het is niet zo dat producers massaal denken 'Kom jongens, dit is wat de mensen nu vet gaan vinden!' De hardstyle luisteraars bepalen nog altijd wat er gedraait/gemaakt wordt... Als een producer iets nieuws doet, en het slaat niet aan, zal je ook echt niet zien dat meerdere producers die kant op gaan... De macht van het publiek is heel erg aanwezig, het punt is dat er steeds meer mensen bijkomen, waardoor een bepaalde stroming groter kan worden...

Ik zeg niet dat alle producers dit dachten, ik leg alleen in globale lijnen uit hoe dat toen is gegaan van reversed naar een ander soort sound, waar andere producers niet helemaal blij mee waren. Het klopt wat je zegt dat een aantal producers daarmee zijn begonnen en dat het aansloeg bij de scene. Maar dat wil niet zeggen dat als de scene of hoe je het ook wil noemen, iets wil horen, dat die producer dat dan maar gaat maken. De sound slaat aan, dus blijven ze dat maken. Het ligt niet zo zwart wit, zoals urbandesigner dat beschreef. Het is een wisselwerking tussen de 2.
Daarnaast heeft natuurlijk iedere producer zijn eigen sound, neem als voorbeeld alphaverb of artiesten van theracords. Ik vind daarin scantraxx daar wat minder in uitspringen, maar die producers gaan natuurlijk ook niet hun hele sound veranderen, omdat men het niet leuk vind. Dat is waarin producers zichzelf in onderscheiden van anderen.

Het is en blijft een wisselwerking; een of enkele producers komen met iets nieuws (vaak zijn dat nieuwe producers), vervolgens vormen de luisteraars er een mening over en als het aanslaat zijn er altijd producers die het na gaan doen. Het probleem bij de verandering rond 2006/7 is dat het nieuwe wel aansloeg, alleen bij een ander publiek. En dan kun je op een forum schreeuwen wat je wil, het is vechten tegen de bierkaai.

Over die DWTHS plaat, die geeft duidelijk aan hoe snel het publiek nog steeds veranderd, toen die voor het eerst online werd gezet, kreeg het enorm veel kritiek. De video werd snel weer offline gehaald en er er werd beweerd dat het een diss richting showtek was (tenminste dat verhaal ging de rondte). Een jaar later proberen ze het nog een keer, nu zijn de reacties een stuk milder. De mensen die eerst negatief waren zijn langzamerhand gewend geraakt aan toegankelijkere vorm van hardstyle en de mensen die er helemaal weg van zijn, zijn veelal mensen die net zijn gaan luisteren.

Maar maakt dat uit? Ik bedoel, RAW is nu een veel groter aanbod, een veel grotere tak binnen de scene dan 1-2 jaar geleden. Het innoveren van de muziek en het groeien ervan zorgt er ook voor dat er meer substromingen ontstaan en dus zorgt dat weer voor specifieke aandacht voor bepaalde muziek. Kijk naar Theracords, Spoontech, labels die een enorme groei kennen in het afgelopen jaar. Het is dus geen slechte bedoeling hoe het nu gaat.

*Disclaimer: Ik luister Hardstyle sinds 2003-2004. Ik beschouw mezelf noch als mainstream liefhebber, noch als rawstyle liefhebber. Ik ben Hardstyle liefhebber. Ik probeer dit dan ook voornamelijk te schrijven zonder een oordeel over 1 van de stromingen. Wat je leuk vind is smaak.*

Alleen is RAW naar mijn mening net zo'n hype als het steeds softer worden. Volgens sommige is alles wat RAW is, super vet. Maar eigenlijk staat dat hele rauwe net zo ver van de sound van laten we zeggen 5 jaar terug, als de huidige melodieuze sound. Uiteraard zijn er nog wel tracks die in het middengebied vallen. Tracks die elementen van beide stromingen combineren of juist elementen van eerdere jaren. Maar die typeren de stromingen niet en zie ik persoonlijk eigenlijk ook meer en meer naar de achtergrond gaan.

Wil je echter zinvol kunnen discussiëren hierover, zal je je beter kunnen beperkten tot typische tracks uit een bepaalde stroming. En dan moet je zeker Theracords er buiten laten, want die kan je denk ik aanduiden als een volledig eigen stroming.

Misschien zouden we zelfs kunnen stellen dat we inmiddels te maken (beginnen te) hebben met 4e generatie hardstyle, waarbij de overgang zich reeds een jaar terug ongeveer is in gaan zetten. Een generatie met 2 typische stromingen, maar die eigenlijk beide niet zoals de vorige(n) zijn.

Ik heb ook niets tegen innovatie. Ik heb iets tegen het toegankelijker maken van de scene. Raw was een innovatie die zich richtte op de bestaande luisteraars. Dat kan ik ook alleen maar toejuichen. Toegankelijker maken is ook innoveren, maar doordat je toegankelijker wordt, trek je exponentieel nieuwe mensen de scene binnen, waardoor de verhoudingen behoorlijk scheef komen te liggen. Zie het als een soort plaat die op 1 punt balanceert, waarop alle luisteraars staan. Als je de plaat iets groter maakt richting het ontoegankelijke verplaatst het balanspunt nauwelijks, want zoveel nieuwe luisteraars heeft de harde hardstyle niet getrokken. Aan de toegankelijke kant daarentegen, komen er duizenden mensen tegelijk bij. Op dat moment verschuift het balanspunt aanzienlijk. Zo schuift het middelpunt van ons genre steeds een stukje op. En doordat meer mensen interessanter zijn voor de grote organisatoren en sommige Dj's (it's all about the fame), heb je op een festival als defqon bijvoorbeeld 3 mainstream hardstyle area's (blue was een halve mainstream area en purple ook), nog geen halve raw area, en 1 early hardstyle act.

Alleen richt RAW imo zich niet op de oude liefhebbers maar vooral op een nieuwe groep. Een groep waarvan een deel vaak relatief kort luisteren (enkele jaren max, zogenaamde 3e generatie luisteraars) en anderzijds een groep die zich maximaal tegen de mainstream stroming proberen af te zetten. Bijvoorbeeld omdat ze een rauw imago stoer vinden.

Dat kan ik geen innovatie noemen maar gewoon weer een hele nieuwe stroming Als we dan toch heel stereotyperend gaan denken, dan zie je dat men de hardstyle van meer dan 2-3 jaar terug helemaal niks vind of niet kent dan wel wil kennen. Is zo'n iemand dan misschien niet wel net zo veel of net zo min hardstyle liefhebber als iemand die de nieuwe DBSTF tracks helemaal te gek vind?

RAW is gewoon een nieuwe markt waar geld te verdienen is, dus is er ook weer een groep artiesten en organisatoren die zich daar op richten Alleen die markt is nu nog relatief klein.

Maar voordat het subgenre 'raw' opkwam, had je toch ook al harde dj's als Alpha Twins, Beholder, Luna, Zany etc... Dan vraag ik me af waarom het hele 'raw' subgenre er nu ineens nadrukkelijk bij is gekomen, komt dit omdat het ineens stoer is, of komt dit omdat veel luisteraars het zat zijn dat de mainstream nog toegankelijker en vrolijker wordt? Ik vind mainstream platen van vroeger, van DBSTF, HHZ, Brennan Heart, Showtek etc gewoon hardstikke vet. Dat kun je met recht hardstyle noemen waar zo ongeveer iedereen zich mee kan identificeren..

Dat er juist nu steeds meer mensen zich af gaan zetten tegen de grote mainstream producers, wil denk ik toch wel wat zeggen : Dat zij een verkeerde kant opgaan als wat veel liefhebbers willen, waardoor veel liefhebbers zich richten op bijvoorbeeld raw of zelfs early.

Dit dus ... zo denk ik er ook over maar heb er geen tijd voor over om zo'n lange post te schrijven

Dat zeg ik ook niet, hoewel de oude generatie die 'raw' platen wel meer kunnen waarderen dan de mainstream, de hardheid is weer een beetje terug en er wordt ook veel gebruik gemaakt van screeches e.d. Ze hebben vooral een hekel aan de term rawstyle. Het grootste deel van de mensen die raw luistert is overigens in 2005/6 begonnen met luisteren (ik heb de data van de enquete nog), vanaf 2007 is het vooral mainstream. Er is dan ook niet echt sprake van 3 generaties, want de 'raw-generatie' is dus in principe dezelfde generatie. Dat zei ik dus ook, de verandering is gericht op het bestaande publiek en niet op een nieuw publiek zoals dat 5 jaar geleden gebeurde.


Wie bedoel je met de mensen die tracks van 2-3 jaar terug niets vinden? De mensen die net zijn begonnen met luisteren? Want de generatie 2006-2008/9 kan die platen zeker nog wel waarderen, alleen de nieuwe generatie dan misschien niet, wat wederom een bewijs is hoe hardstyle aan het verschuiven is.
Ik denk overigens niet dat die raw markt zo groot gaat worden, het is nu al zo'n 2 jaar bezig en buiten het forum slaat het totaal niet aan, het is daar ook niet toegankelijk genoeg voor.

Daar kan ik me wel in vinden. Vaak vind ik dat op dit forum bij nieuwe tracks eerst wordt gekeken hoe rauw iets is en daarna pas na creativiteit. Producers die veel lompe maar harde shit maken worden op dit forum meer gewaardeerd dan kwalitatief goede producers, kijk maar na de polls in het algemeen forum.
Idd buiten het forum zijn er maar kleine groepen die erg into rauwe hardstyle zijn, nu moet ik wel zeggen dat steeds meer mensen in mijn omgeving het luisteren maar ik denk dat de "raw-hype" nu wel op zijn hoogtepunt is.

Naar mijn mening kan je sowieso al 3 generaties onderscheiden. Dit zijn heel globaal < 2004, 2004 tot 2007 en > 2007. Wat ik dus wil zeggen dat is dat er een 4e generatie begint te ontstaan, die bestaat uit 2 stromingen. Een zeer mainstream gerichte stroming, en een stroming die zich richt op (maximale) rawheid. De 2e generatie mensen voelen zich dan wel het best bij de rauwe stroming, en de 3e generatie mensen nog steeds bij de mainstream, maar naar mijn idee is er dus wel degelijk een nieuwe groep mensen aan het instromen die de 2008-2009 tracks echt niet meer kunnen waarderen. En dit baseer ik oa op wat de luisteraars doen bij uitzendingen waarbij tracks uit 2008 na een wat rauwere set al een drop van 10-20% kunnen veroorzaken en wat ik zoal zie op fora. Of dit echt zo is, is waarschijnlijk niet te achterhalen, omdat deze groep net als het overgrote deel van de mainstream instroom, zich niet op fora zal vertonen. En dit had je voor de raw hype echt los kwam niet of iig veel minder zover ik me kan herinneren.

Het is dan ook heel gevaarlijk om de gegevens van dit forum als leidraad te nemen. Mensen die hier komen zijn sowieso al beter geïnformeerd, anders kom je niet op een forum, dan wel doe je actief mee aan de discussies.

Daarnaast kan je door de ontwikkelingen van de laatste tijd naar mijn mening ook wel degelijk van een 4e generatie sound gaan spreken. Of wat er nu is, al daadwerkelijk de nieuwe generatie gaat vormen, kunnen we pas zeggen als het moment enige tijd achter ons ligt, maar ik zie toch echt kenmerken die jij trouwens ook al noemt er eerder niet waren zoals dub invloeden, house, rap, veel complexere vocals die een gevoel aan moeten spreken en aan de andere kant hele rauwe screeches en kicks terwijl we die eerder niet of amper zagen. (Rauw is wat anders als hard! Harde tracks waren er ofc al langer, maar deze manier van rauwheid eigenlijk niet volgens mij op misschien eens een uitzondering na...)

Ik denk ook niet dat de RAW markt heel groot gaat worden, maar hij is nu al groot genoeg om een markt op zichzelf te vormen. Een markt die ook weer instroom veroorzaakt. En wat ik dus probeerde te zeggen is dat die instroom niks beter is als de mainstream instroom.

Ik ben al verschillende mensen tegengekomen die die hardstyle ofzo wel leuk vonden, ja die b-front...



Triest maar waar...

Mainstream
Ik denk eigenlijk (zoals Martijn al suggereert) dat die 4e generatie al is ontstaan. Vooral de steeds softere mainstream stroming kun je eigenlijk al een generatie noemen. Kijk maar naar HWS #6... HHZ zegt zelf dat er zoveel mensen vroegen om een WP plaat. Ik durf te wedden dat 9/10 van die personen die daarom vroegen nog niet langer dan pak hem beet 1,5 jaar Hardstyle luisteren, want door de tracks die voornamelijk Wasted Penguinz, Headhunterz, Brennan Heart & DBSTF het afgelopen jaar geproduceert hebben zijn er veel meer mensen naar hardstyle gaan luisteren. Dat merk ik ook in mijn directe omgeving. Als ik een keer een HS track aanzet gaan mensen meteen vragen of ik Wasted Penguinz of Brennan Heart op kan zetten. Ik denk dat het merendeel hiervan af en toe een plaatje op Youtube opzoekt, qdance radio een keer aanzet, maar verder gewoon Top 40 luisterd. Een soort van semi-dagjesmens

Raw
De raw stroming bestaat toch (denk ik) uit liefhebbers, die al een langere tijd in de scene zitten. Omdat de mainstream te soft wordt/werd kiezen zij voor Raw. Dat ligt over het algemeen genomen dichter bij de sound van de afgelopen jaren, maar is toch wel een stuk harder en rauwer dan de mainstream van 2006-08(Vooral Saifam en Scantraxx). In dat tijdperk is denk ik de basis gelegd voor de raw hardstyle van nu, door platen zoals 'Who Wants This', om maar even een bekend voorbeeld te noemen. Het stijltje van platen zoals 'who wants this' is dus doorgezet in raw hardstyle, welliswaar met kleine veranderingen(Althans, zo denk ik erover). Maar de mainstream sound van 2006-09 is naar mijn mening net als Early hardstyle uitgestorven.

Beetje achtergrondinfo (verklaart mijn mening wel denk ik)
Ik ben begonnen met luisteren rond 2006-2007. De Hardstyle die tot 2008/2009 geproduceerd werd vond ik helemaal geweldig, maar m'n enthousiasme voor de hs scene daalt wel, omdat de stijl van die tijd nu ontbreekt. Die sound was (en is nog steeds) samen met early de reden waarom ik hardstyle luister. Op 't moment luister ik vooral The R3belz, B-Front & Alphaverb

Mainstream van 2006 - 2009 uitgestorven? Gaat wat ver lijkt me.

Ik hoor er anders bar weinig meer van in de recente releases bij de grote namen

Inderdaad... Als je de de huidige releases met die van een aantal jaar terug vergelijkt van een aantal artiesten:

NC --> Stella Nova, Gimme Love, Give it Up,
vs
Crump, CTRL.ALT.DEL, Venom

DBSTF --> Rocking ur mind, Loopmachine, Underground Tacticz,
vs
Shiverz, Existence remix, Part of the Hard

HHZ --> From Within, Doomed, The message is hardstyle
vs
Rock Civ, D-Tuned, Megasound, Subsonic

Ik persoonlijk vind er in ieder geval een hoop verschil in zitten, al heb ik wel het idee dat de tracks die door bovenstaande producers in 2009 gereleased zijn al wat meer weg hebben van de huidige sound. Het is natuurlijk vooral een gevoelskwestie.

Be Quiet. Het is ook niet moeilijk om het beste werk in van meedere jaren van 1 artiest tegen de 3 meest recente releases te zetten. Is ook een beetje oneerlijke concurrentie.