Debating 003: Hardstyle, waar gaat het heen?

Wat maakt het uit hoe vaak een label released? Daar verandert de muziek toch niet van?

De muziek verandert niet, maar ik vind de term raw hardstyle overbodig als alleen de muziek van Spoontech en Theracords als raw hardstyle wordt gezien. Het is immers naar een klein deel van hardstyle in totaal. Verder maakt Theracords ook mainstream hardstyle met een harde kick. Als je een Brennan Heart kick onder sommige Thera en Geck-o platen zet heb je ook een hoop gezeik. Daarnaast maken ze raw hardstyle, maar ik vind dat geen aparte benaming waard als dan maar een klein deel van de hardstyle zou afwijken van de mainstream.

Gast? Wie zegt dat alleen hun hardstyle "raw" is? Wat dacht je van Sasha F? Chris One? S&I's? Radical Redemption? B-front? Zany (zo nu en dan)?

Ok ik zal de volgende keer wel quoten. Ik reageerde op Wout1997. IK ben het eens met je.

Ik had het natuurlijk niet over alleen die 2 labels zoals gezegd die bovenstaande ook.
RR & Crypsis zijn ook raw naar mijn mening.

Leuk hoe hij zo praat met ze handen. Niks mis mee maar het leidt me wel heel erg af hier

Ik denk dat het lastig is te zeggen dat die drie zaken main purpose zijn van Hardstyle, om het zo maar te stellen.
G4H vind ik namelijk ook raw, maar tevens is het toegankelijk, kijk maar naar de bekendheid van de naam bij het grote publiek. Dus die kun je niet zo tegenover elkaar zetten, dan zou ik eerder de term 'underground' gebruiken, ook al vind ik die persoonlijk helemaal niets.

rauw is idd niet per definitie ontoegankelijk maar het tegenovergestelde ervan vind ik ook lastig te bepalen. Misschien is mainstream wel het tegenovergestelde van rauw, want G4H is idd vrij rauw maar zou het niet echt mainstream willen noemen.


Duister-Euforisch
Hard-Soft
Rauw-Mainstream

Met die 3 variabelen kun je de meeste platen wel aardig een plekje geven denk ik

Wat is nu het verschil tussen hard & soft en raw & mainstream dan? Lijkt mij namelijk ongeveer hetzelfde te zijn, ik vind die omschrijving ook maar apart eigenlijk. Ik zie niet in hoe, zoals jij stelt, G4H soft kan zijn en raw tegelijk.

Ik denk dat hij bedoelt dat ze een rauwe sfeer neerzetten met screeches en dan wat slappe kicks eronder zetten. Dan is heeft het wel een rauwe bedoeling maar gaat het ook niet bepaald hard.
Dan zou ik eerder zeggen raw is het zelfde als duister.

Als dit het niet is weet ik het ook niet

Maar als iemand de kicks soft vindt kan diegene de track toch nooit raw vinden lijkt mij? Als belangrijkste element van de muziek is dat toch iets waar mensen een track op kunnen maken of kraken. Lyst vindt bijvoorbeeld G4H niet raw (volgens mij), dus ik durf dan wel te wedden dat hij de kicks ook soft vindt, ik vind G4H wel raw en de kicks ook 'hard' om dan maar deze termen aan te houden. Bij raw speelt een kick toch een gigantische rol, een track kan wel harde kicks hebben en mainstream zijn imo. Wasted Penguinz bijvoorbeeld, vind ik met harde kicks komen, maar mainstream feeling overall. Maar een raw track met softe kicks, dan moeten mensen wel heel veel door de vingers zien, althans dat vind ik. Of je moet met soft meer refereren naar pitch-kicks, dan kan het weer wel.

Er is ook geen "echte" grens tussen raw & mainstream. Ik vind G4H, B-Front en Adaro bijvoorbeeld wel rauw alleen de kicks komen voor mij niet altijd even hard over. Voor mij is rauw meer een sfeer die in een track wordt neergezet, voor jou is het misschien wel de kick.
Kijk bijv. naar The Machine - Enjoy heeft vrij harde kicks vind ik en is toch mainstream gerelateerd naar mijn mening. Dit komt o.a. door de sfeer. Zomers, kicks pitchen een heel klein (als ik het goed heb), een "blije" melodie.
Dus ik vind dat een harde kick melodieus kan zijn en een wat minder harde kick rauw kan zijn.
Nogmaals voor iedereen ligt de grens ergens anders.

Dat klopt, G4H etc. zie ik meer als de wat hardere mainstream. Volgens mij is G4H ook niet zo heel populair onder de mensen die alleen van raw houden. Terwijl ze binnen de mainstream veel meer aanhangers hebben. Bovendien denken sommige mensen dat ze cooler zijn ofzo als ze naar raw luisteren en bestempelen ze als mainstream liefhebber de hardere acts binnen dat subgenre gewoon als raw.
Het verschil heeft m.i. heeft voornamelijk te maken met de kicks in een nummer en dat is bij G4H niet meer dan wannabe-hard. Naar mijn mening is het vrijwel onmogelijk om een kick te gaan pitchen in raw hardstyle, want een kick met een echt harde punch die pitcht klinkt voor geen meter. Bovendien heeft de veelbesproken functie van een pitchkick, namelijk harmonie, ook weinig te maken met raw.
Andersom kan overigens wel, wat jij ook al zegt, dat mainstream gewoon harde kicks kan hebben (behalve dan je voorbeeld, WP hebben zowat de zwakste kicks die er zijn binnen de hardstyle ) , zoals bijvoorbeeld Gold. Dan is het overbrengen van de emotie weer iets doorslaggevends. Maar mainstream is sowieso een beetje het rest afval van de hardstyle, omdat raw en early zijn ontstaan uit groepen die zich niet meer konden identificeren met de mainstream en mainstream vaak ook gewoon als hardstyle wordt geduid.

Maar goed, hoe leuk het ook is om alles in hokjes te delen, eigenlijk wou ik daar zelf een beetje van af.. En toch doe ik het weer

waar horen de tracks als Phrantic - Let Go & The machine Ft. Alphaverb - Enjoy bij?
Zijn voor mij zeker geen mainstream tracks maar ook verre van raw.

Ik laat me er niet weer toe verleiden

Lyst, lyst, lyst, ik had je hoger ingeschat dan dit.... mainstream rest-afval van hardstyle dat kan je toch niet met droge ogen zeggen. Mainstream hardstyle is zoveel groter dan de rauwe (bijvoorbeeld: spoontech) hardstyle waar jij van houdt. Dus jij noemt dat echte hardstyle en alles wat mainstream is is daar restafval van? Dan heb je echt een draadje los in je zolder.

Ik bedoelde het meer als, als het geen raw is en ook geen early, dan is het mainstream. Is het geen groente, fruit of tuinafval, dan is het restafval. Raw is afgesplitst van het originele genre, terwijl mainstream vaak gebruikt wordt voor het hele genre min raw min early.

In mijn oren is het allemaal maar gewoon boem boem boing boing muziek

De schaalverdeling Duister-Euforisch geeft voor mij de sfeer weer van een track. Is het uplifting of is het juist spooky?

De schaalverdeling Hard-Soft gaat imo voornamelijk over de kicks (nu kun je discussieren over wat hard is maar dat laat ik hier ff buiten)

En de schaalverdeling tussen Raw en mainstream heeft imo veel te maken met de sounds en screeches.

Een track als Enjoy valt voor mij qua sfeer wel binnen het hokje Euforisch, heeft imo harde kicks maar ik vind het geen rauwe plaat, toch meer mainstream georienteerd.

De meeste platen van G4H vind ik qua sfeer tegen het duistere aan, qua kicks hard en qua sounds rauw (Screeches enzo)

Tracks van B-Front (Inner Creativity, Virus) vind ik qua kicks echt niet hard maar qua sfeer enorm duister. Qua sounds hangt dat vaak een beetje tussen rauw en mainstream in.

Raoul van Grinsven - zoals Zany in het dagelijks leven door vrienden en intimi genoemd wordt - is een hardstyle halfgod en staat al meer dan een decennium aan de top in zijn genre. Wekelijks werkt hij vele optredens in binnen- en buitenland af, zo ook op Last World in België op zaterdag 7 juli.

Hardstyle lijkt steeds meer geaccepteerd te gaan worden als volwassen dance stroming. Zo was er vorig jaar bijvoorbeeld voor het eerst hardstyle te horen op het ADE. Heb jij het idee dat hardstyle steeds meer omarmt wordt in kringen waar je het misschien niet direct verwacht?
Ik denk dat de hardstyle van nu steeds meer geaccepteerd wordt omdat de stijl iets toegankelijker wordt. Het wordt steeds meer een ding voor een breder publiek.

Hoe ontwikkelt de hardstyle zich op dit moment in muzikaal opzicht?
Het gaat eigenlijk een beetje verschillende kanten op. Aan de ene kant een stuk ruiger dan voorheen, maar aan de andere kant een stuk rustiger. De stroming hardstyle is dus erg breed aan het worden.

3voor12 stelde onlangs al vast dat hardstyle ook ruim terrein aan het winnen is in Amerika. Wat merk jij van de aandacht?
Ik merk wel dat er iets aan het borrelen is. Ik kom net terug uit Las Vegas waar ik op Electric Daisy Carnaval heb gedraaid. Daar had Q-dance een podium en ik moet zeggen dat dat erg goed was. Het ging er flink los!

Fusion Records is één van de belangrijkste labels in het hardstyle genre. Wat zou je nog willen bereiken met het label?
Wij willen nadrukkelijk aanwezig blijven in de scène en dat doen we doormiddel van onze artiesten, die stuk voor stuk erg hard aan de weg timmeren. Daarnaast zijn we ook flink bezig met social media en alle dingen die daar bij komen kijken. Via YouTube, Twitter en Facebook houden we hardstyle-land op de hoogte van alles wat er gebeurt bij het label.

Je hebt laatst je eigen videoclip gemaakt. Klopt dat? Hoe was dit?
Dit was een hele nieuwe en erg leuke ervaring. Dit is typisch zo'n dingetje van "Dat willen we ook zelf doen". Dus dat hebben we gedaan en ik ben heel tevreden met het resultaat!

Je staat op Last World Festival in België. Hoe bereid jij je voor op een groot optreden? Gaat dat anders dan bij club optredens?
Ik denk dat de voorbereiding op een festival iets anders is dan een club gig. Op een festival wil je toch al redelijk snel party gericht werken, maar in clubs wil je wel eens wat meer diepere en donkere dingen proberen.

Last World Festival is in België. Merk je dat er in het buitenland een andere sfeer hangt op hardstyle feesten in vergelijking met Nederland?
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de Belgische scène erg veel op de Nederlandse vindt lijken. De mensen die er zijn willen feesten en dat merk je al snel als je een lekkere set neerzet!

Waar ligt voor jou de toekomst van hardstyle en dan in het bijzonder voor Fusion?
Tsja, dat is een goeie! We blijven gewoon keihard aan de weg timmeren en proberen het merk Fusion zo groot mogelijk te maken!

DJ Zany draait zaterdag 7 juni op Last World Festival in Lommel, België.

http://www.betribes.com/articles/2012-0 ... accepteerd

Politiek correcte antwoorden

Saai en oppervlakking interview.

Duister-Euforisch
Hard-Soft
Ontoegankelijk - Toegankelijk / mainstream

Ik heb net de HardBass DVD van 2009 gezien en ik schrok eigenlijk van het verschil met 2012. Wat een geweldig feest is dat geweest zeg. Er werd toen zoveel harder gedraaid en de sfeer is totaal anders. Ik word er droevig van als ik zie hoe het nu is en dat terwijl het maar drie(!) jaar geleden is. Hoe heeft het zo ver kunnen komen? Ik snap er nog steeds geen reet van. Hoe zou het dan zijn over drie jaar? Snoop Dog, Justin Bieber en Wildstylez die team Red vormen? Man man...