Broken Balance schreef:
Vind dit nogal kort door de bocht, ja jij woont samen en andere mensen wonen ook met ouders of partner samen. Maar je onderschat hoeveel mentale schade het mensen oplevert die nu in principe al een jaar alleen zijn, dag in, dag uit. Op het moment zit de mentale zorg net zo vol, zo niet voller, als de ziekenhuizen met vooral dit soort mensen, jongvolwassenen en studenten die in zware onzekerheid leven.
Daar is zo goed als geen aandacht voor geweest, dus ik neem die mensen het ook absoluut niet kwalijk als ze even wat vaker hun vrienden/familie willen zien, zolang je het maar veilig houdt. Het is makkelijk een vingertje te wijzen als je zelf in een comfortabelere situatie zit.
Tuurlijk is het zwaar kort door de bocht, maar uit alle cijfers blijkt dat het overgrote deel van de besmettingen uit de bezoekjes komt en dus niet veilig (genoeg) gebeurd. Hoe kort door de bocht het misschien ook is, is dit kennelijk hetgeen wat ons momenteel in deze pandemie houdt.
Ja, ik woon samen dus heb iemand om mee te praten, maar ook daar kan je niet genoeg aan hebben. Daarom mijn opmerking dat virtueel niet goed genoeg is voor een periode.