D-Block & S-te-Fan - Revelation (EVO 011)

Dat ze a Decade of dedication nog proberen uit te brengen. Niet alles hoeft gereleased te worden, en al zeker niet na al het kritiek wat de plaat heeft gekregen

Zielig om er vinyl aan te verspillen die ook voor een Fusion, Frontliner of Theracords release gebruikt had kunnen worden... Misschien komt ie op Q-dance label, want die doen nog wel alles vinyl.

Denk dat die gewoon op het Q-dance label komt ja.
Zonde van het materiaal

Ik heb ze beiden nog eens goed beluisterd en daarna ook de Release van Max Enforcer (fade to black/damned), en ze lijken allebei wel op elkaar, maar die van DBSTF zijn toch ietsje anders...

En no offence, maar als ik de tracks Revelation en Damned naast elkaar leg vind ik Revelation toch iets beter.
Zelfde geval bij Fade to black en Anger. Ik vond Fade to Black niet echt heel vet... maar die van DBSTF heeft net dat ietsje extra wat ik mis bij de platen van Max Enforcer.

En ik zeg dit zonder vooroordeel maar na goed geluisterd te hebben, blijft een mening en die van mij kan uiteraard verschillen van een ander zijn mening.

Toch vind ik het wel jammer dat er zoveel mensen zijn die de D-Block & S-te-fan release van te voren al vanuit een negatief standpunt bekijken. Ik beschuldig niemand maar ik geloof niet dat er heel objectief wordt gekeken naar de tracks door sommigen.

Daarnaast zijn er volgens mij ook mensen bij die de release van Max Enforcer wel leuk vonden en deze niet... dat je de ene track iets beter vind dan de ander kan natuurlijk, dat heb ik zelf ook, maar omdat ze zoveel van elkaar weg hebben vind ik het raar als je de ene GEWELDIG vind terwijl je de andere WAARDELOOS vind. Nogmaals ik beschuldig niemand, maar degene die het betreft zal zich wel aangesproken voelen.

Kun je ook mijn mening onderuit halen of vertellen wat jou mening is en hoe die verschilt van mij in plaats van die zinloze, topicvervuilende plaatjes te posten...

Dat plaatje geeft alleen maar aan dat je daar blijkbaar niet toe in staat bent, aangezien dit al de 2e keer is dat je zo waardeloos, en vooral tekstloos op mij reageert.

kun je dan ook zeggen wat nou dat stukje extra geeft?

in Fade to Black vind ik veel meer (duister) gevoel in zitten dan Anger.
Damned vind ik juist veel vetter door de betere melodie en de vette hardcore-achtige vocals.

Deze release is gewoon bagger imo, namaak zooi dat niet eens goed is. Het klinkt gewoon niet.

Bij Revelation komt alleen in de intro een klein stukje voor dat ook gelijk afgekapt wordt doordat dat toontje vervalt dat aan Damned doet denken. De synth klinkt wel een beetje hetzelfde, maar de melodie in de climax is echt heel erg anders. En dan vind ik die van Revelation veel meer pakkend, zo'n melodie die je de hele dag in je hoofd houd en waar ik wel blij van wordt.

Bij Anger wint bij mij op het feit dat in dat nummer behalve een anti climax ook nog een echte climax volgt. Ik vind een nummer als Fade to black incompleet... Een anti-climax mag best, maar ik wil ook graag een climax horen zodat al de ontlading eruit kan. De anticlimax van fade to black is misschien iets beter, maar de climax van Anger maakt zoveel goed dat ik die track gewoon beter vind.



Wie zegt dat deze nagemaakt is? Ik denk juist dat deze niet nagemaakt is want anders zouden ze hem heus niet releasen... Ik denk dat de heren er ook wel van balen dat het nogal het zelfde klinkt maar omdat ze er moeite in hebben gestopt en niet nagemaakt hebben willen ze hem denk ik toch releasen, tenminste dat denk ik... ga nou niet roepen dat dit na-aperij is want voor hetzelfde geld is Max Enforcer degene die na-aapt.

kom nou niet met toeval aanzetten, want je maakt mij niet wijs dat het toeval is als beide tracks van deze release sprekend op tracks lijken die ook samen released zijn. Tuurlijk kan het zo zijn dat ze geen inspiratie hadden, maar hou de tracks dan voor je of geef een uitleg erbij waarom ze op elkaar lijken. Want nu zetten ze die dingen zo bot online terwijl ME en Rush moeite voor de tracks hebben gedaan.

en nee, lijkt me niet dat ME degene is geweest die deze tracks heeft na gemaakt, want zijn tracks waren er al pak hem beet 2 maanden eerder geproduceerd.

Wie zegt dat ze eerder geproduceerd zijn... ze zijn inderdaad 2 maanden eerder gereleased, maar wie heeft jou verteld wanneer ME en DBSTF de tracks geproduceerd hebben?

Daarnaast moest Fade to black gereleased worden ivm Black Belgium, dus kan best een rushrelease zijn geweest terwijl DBSTF langzamer over het afmixen van de track hebben gedaan.

NJa ben het zowizo met Klementino eens. Als je deze release niks vindt. Dan vind je die van ME ook niks. Want deze nummers lijken echt veel op elkaar. Vind Revelation een heerlijk nummertje en tja Anger ik heb anti climax zowizo als niet zoveel gevonden en dit vind ik nog minder

Dat is de grootste onzin die ik deze week gelezen heb. Fade To Black zit zo veel beter in elkaar dan Anger, veel meer sfeer, meer hardheid, meer kwaliteit. Fade To black is 1 van de beste nummers van dit jaar tot nu toe, Anger mag van mij de prullenbak in.

Echt onzin inderdaad. DBSTF verkrachten met Anger al het goede wat Fade To Black heeft. Daarnaast lijkt het me enorm sterk dat Fade To Black er pas na Anger was, en al helemaal ME het van DBSTF zou hebben overgenomen, want Anger is nooit eerder gedraaid dan Fade To Black. Buiten dat wist Max Enforcer al een half jaar van tevoren dat hij die anthem ging maken.

Hoe kan je nou in godsnaam vinden dat Fade To Black iets mist ten opzichte van Anger? Fade To Black heeft alles wat een goede duistere, agressieve en harde hardstyle-plaat moet hebben.
Anger heeft de woede van een klein kind van 6 dat wild om zich heen slaat maar zich compleet niet realiseert dat het achterlijk bezig is.

juist

+1

win

Hoezo is dat de grootste onzin? Ik vind het echt lachwekkend dat mensen als jij eerst zeuren dat de tracks zo ontzettend veel op elkaar lijken en vervolgens ME met zijn release de hemel in prijzen en DBSTF de grond in stampen. Dat slaat werkelijk waar nergens op.



Aangezien Fade to Black en Anger zo ontzettend veel op elkaar lijken en alleen Anger een climax heeft is dat hetgeen waarop ik anger meer waardeer... maar om nou te gaan zeggen dat Fade to black volledig gelukt is en anger een mislukking vind ik wel heel ver gaan, want daar lijken ze te veel voor elkaar op...

Bij deze een oproep, laat al je vooroordelen tegenover de muziek van het 'dagjesvolk' eens varen, bekijk het eens zo objectief mogelijk en kom dan nog eens terug met de kritiek die je dan hebt.

Al dat gezeur altijd! Deze platen zijn gewoon 2 heerlijke knallers!!!

Ja, want hardstyle draait alleen om de climax melodie.

Ik zal je het even duidelijk maken waarom er wel degelijk een verschil zit in beide releases.
Damned vs Revelation
De intro van Max Enforcer bevat veel meer elementen dan die van Revelation. Revelation heeft alleen de melodie en de kicks. Daar heeft Max Enforcer ook nog veelvuldig gebruik gemaakt van fx. Revelation gebruikt in de intro al de synth van de climax. Max Enforcer heeft daar meer tijd aan besteed. De kicks in Damned zijn dieper dan die in revelation. Dan volgt de break, dat is het enige deel van beide tracks waarvoor beide geldt dat het niets toevoegd.
Vervolgens de melodie, die van Damned is een stuk sneller en agressiever dan die van dbstf. Die van dbstf is een stuk blijer of zomers of hoe jullie het ook willen noemen.
De melodie van Revelation is 4x8 en de melodie in Damned is slechts 2x8, hij is er dus in geslaagd met minder een, naar mijn mening, veel meer pakkende melodie te maken. Daarbij als je de synth zou veranderen in een standaard synth, dan lijkt de revelation track op zoveel andere tracks, terwijl de melodie van damned toch vrij uniek is. Hoewel de melodie zo pakkend is, dat ik twijfel dat ME hem niet ergens anders vandaan heeft, maar goed dat is niet van belang in deze discussie. Daarbij bestaat de melodie van dbstf uit triplets? (ik weet niet of dit de juiste term is), terwijl ME juist 4/4 maten gebruikt. Nogmaals ik hoor hier een duidelijk verschil, maar ben niet zo bekend met deze terminologie.
Dbstf gebruiken dan pitchkicks die de hoogte erg opzoeken en waarbij de kracht niet in de punch van de kick ligt, maar in de lange basstail. Daar waar de bassline van Max Enforcer (ook pitchkicks overigens) veel minder de hoogte in gaat en door middel van punch in de kick de energie creëert. Verder zorgen de vocals van We are still here voor nog meer energie in de track. Die vocals missen bij dbstf, ja ze hebben breakvocals, maar die voegen net zoals die bij Damned niets toe. Door de verschillen in kicks, structuur etc. ligt Damned tegen de hardcore kant van hardstyle aan, terwijl Revelation een typische melodische hardstyle track is, zoals we van dbstf gewend zijn.
In het kort, ondanks eenzelfde synth bevinden deze nummers zich op een totaal andere positie in het hardstyle landschap.

Fade to Black vs Anger
Ik kan de sample niet vinden waaruit blijkt dat Anger ook nog een normale climax heeft, enige dat ik op youtube kan vinden is iemand die zelf de anticlimax eruit heeft gehaald. Maar goed ik blijf er bij, een climax na een anticlimax haalt de opbouw uit de track. De anticlimax is doorgaans erg hard, terwijl de normale climax dat een stuk minder is. Als je dus een anticlimax laat opvolgen door een climax dan bouw je track af. Bovendien gaat een anticlimax ook een beetje over lef, je bouwt een mooie melodie op, maar heb je vervolgens de ballen om deze melodie te laten voor wat het is en dan te beuken, zonder vervolgens alsnog de melodie terug laten komen. Ze proberen door een anticlimax en een climax uit 2 vijvers te vissen. Waarbij de ene vijver gek is op melodieën en een hekel heeft aan een anticlimax (zoals jij) en de andere vijver een hekel heeft aan die melodieën en een anticlimax daardoor juist vet vind. Als je dus beide in een track voegt, natuurlijk dan komt iedereen aan zijn trekken, maar voor beide groepen is het nooit een geweldige track, omdat er ook een (anti)climax, waar men een hekel aan heeft, in moest zitten naast de (anti)climax, waar men zo van houd.
Over de tracks zelf, de screeches in anger hebben veel minder kracht, dat is ook de reden waarom mensen hier zeuren over de tracktitel, er straalt geen woede vanaf, het probeert het wel, maar het faalt daarin. En weer is de punch in de kick van ME vele malen krachtiger dan die van dbstf. Deze tracks liggen misschien wat dichter bij elkaar in het hardstyle landschap, maar ik vind dat fade to black als harde anticlimax track veel beter tot zijn recht komt, dan anger, die het probeert, maar daar houdt t ook mee op.

Kortom dat heeft dus niks met vooroordelen te maken, maar met naar meer luisteren dan alleen melodietjes.

Anger heeft helemaal geen normale climax het blijft bij alleen een anti climax.

Revelation

Amen

Bedankt voor deze reactie, dat je het zo uitschrijft kan ik waarderen
Ik ben het wel deels met je mening eens, maar ik wil op een klein deel ingaan.

Je zegt dat een climax na een anti-climax de track afbouwt... en volgens mij is dit niet juist.
Bij Shiverz is dit bijvoorbeeld inderdaad het geval, maar bij bijvoorbeeld The First Cut vind ik juist dat na de anti-climax die climax vind ik de track veel meer energie vinden...

Wat ik wel jammer vind is dat als ik 3 dingen zeg over een track die bij mensen passen die alleen naar melodieuze tracks luisteren, ik ook gelijk wordt gezien als iemand die de andere dingen ook zegt. Ik vind ene anti-climax in principe helemaal niet verkeerd. Tracks als I've lost you en Shiverz vind ik de anti-climax juist heel vet. Bij Fade to black vind ik hem iets minder geslaagd, maar ook niet verkeerd... zet je er echter een anticlimax in als The Vision in The city never sleeps, nee dan vind ik dat de artiest zich toch af mag vragen of ie ooit nog wel weer een anticlimax moet gaan maken.

overigens de reden dat ik slechts inga op dit kleine deel is dat de rest van onze beide meningen te veel op eigen smaak gebaseerd zijn, dus dat zou een eindeloze discussie zijn... ik zou bijvoorbeeld zeggen dat ik de zomerse melodie in Revelation goed kan waarderen terwijl jij dit juist niet als een pluspunt ziet...

Ik snap niet dat mensen uberhaupt een poging wagen om te denken dat heel misschien, eventueel toevallig deze dbstf plaat beter is dan die van ME.
Sorry, maar ik heb deze gasten al sinds qlimax afgeschreven. Afgelopen weekend bewezen ze zich weer door de zelfde nummers te draaien die ze vorig jaar op Defqon al draaide. En met deze platen voegen ze weer niets nieuws toe. Zelfde synths, zelfde kicks, zelfde soort breaks etc.