D-Block & S-te-Fan - Revelation (EVO 011)

Lijken veel op elkaar? Ooit naar de vrouwvriendelijke (Zegt al genoeg over DBSTF dat ze hun eigen muziek belachelijk maken) kut kicks geluisterd? En naar de Softe sweer

Ik ben het wel deels met je eens dat een climax na een anti-climax extra energie kan brengen. Bij First Cut vind ik dat inderdaad wel omdat de melodie heel erg veel drive bevat en de kicks lekker energiek zijn. Bij Shiverz heb ik dat al iets minder, omdat de melodie het net niet heeft voor mij. En de anti-climax van The City vind ik het ook niks meer hebben, de opbouw er naartoe is te gehaast en de anti-climax zelf is matig. Bij Fade To Black klopt het echter gewoon in mijn ogen, vooral omdat die anti-climax ontiegelijk hard is!

Een anti-climax komt pas echt uit de verf als hij hard is, en Anger is niet hard. I've Lost You eigenlijk precies hetzelfde, het klinkt te braaf. Maar goed, wat de een hard vind hoeft de ander niet hard te vinden, want het begrip hard is nog altijd relatief en kan per perceptie verschillen. De een vind pitchkicks die heel hard omhoogpitchen hard, ik vind dat vrij irritant. Ik vind een reversed bass hard, anderen vinden dat slap omdat het niet beukt.

Mja, jij vindt het vet en ik denk dat niemand je dan moet tegen houden. Je kan het iig onder woorden brengen ook al kan ik mij totaal niet in je smaak inleven.

Dit had ik dus hetzelfde met DBSTF met Alone. Toen ik die track hoorde dacht ik echt van jullie horen dit niet te maken. Toen ik hoorde toen ze weer een anti-climax gingen maken, dacht ik meteen aan die o zo slechte track. En helaas, ze hebben het weer niet naar mijn mening waar gemaakt

Het is best wel grappig want over die anti-climaxen zijn we het roerend eens... Alleen vind ik I've lost you nog wel wat hebben, maar inderdaad de anti-climax had nog wel wat harder gemogen.

Eigenlijk vind ik Fade to Black meer een slecht anthem dan een slecht nummer... het nummer is helemaal niet slecht en best lekker, maar wel flink overhyped bij sommige mensen. Ik vond het alleen jammer dat voor een feest als Black een anthem gemaakt wordt met een anti-climax... Dat een anthem van Black duisterheid moet uitstralen kan niemand ontkennen, maar waarom geen climax? Het klinkt heel standaard, maar voor mij is het beste recept voor een anthem gewoon, intro, break + vocals feest, climax, outro... daar komt bij dat natuurlijk niet elke track die aan dit recept voldoet ook gelijk anthemwaardig is... The Power of the Mind, The last City on earth, Ctrl Alt Del, dat waren pas anthems... The nature of our mind is op zich niet zo'n slecht nummer, maar een anthem... nee alstjeblieft niet, en zo denk ik ook over fade to black... de track fade to black is een knaller, maar geen anthem in mijn ogen.



Heel eerlijk gezegd, had ik heel even de neiging om ook een of ander plaatje voor jou op te zoeken, maar ik heb besloten me toch niet tot dat niveau te verlagen.

Revelation vind ik echt supervet! eindelijk weer een goeie track van DBSTF, IMO.
Anger...... ehm:

Als de climax van een track harder/meer drive heeft dan de anticlimax, dan heb je gewoon geen goede anticlimax. Het ligt dan niet meer aan de opbouw, maar aan de hardheid van de anticlimax.
Als je aan een goede anticlimax plaat (shiverz, fusion of sound, fade to black) een climax aan het eind toe zou voegen (zoals bij shiverz), dan heb je afbouw in de track.

En laat een anthem aub juist niet de standaard hardstyle zijn, een anthem hoort uniek te zijn. Fade to black is uniek. Wat jij wil is een standaard plaat met de vocals van het feest, dat vind ik dus geen anthem.

Bovendien was mijn post een reactie op de bewering dat men het alleen slecht vind, omdat het dbstf het gemaakt heeft aangezien er bijna geen verschil in de tracks zit. Ik heb laten zien dat de tracks op de synth en een gelijkenis in de melodie na, zich in een totaal ander landschap binnen de hardstyle bevinden en het daarom niet zo gek is dat mensen dit niks vinden en damned wel goed.

Hier heb je op zich wel gelijk in, maar er is toch weer die ene uitzondering, en zo kunnen er meer zijn.
In het geval van The First Cut is de anti-climax niet geweldig hard. Maar de melodie die daaraan vooraf gaat bevat, zoals al eerder gezegd, zoveel energie en drive dat je iets geweldigs verwacht, en die anti-climax knalt er dan toch echt wel in... daarnaast is die anti-climax misschien niet zo heel hard, maar hij bevat wel veel drive en dat is ook belangrijk.


Dan begrijp je me niet volledig. Een anthem kan nog zo uniek zijn, maar als de track niet dat gene heeft wat hij voor het betreffende feest nodig heeft dan is het nog geen goed anthem. Ik vind dat fade to black wat hardheid betreft wel past bij Black, maar ik had liever een duistere melodie gehad met een goede beuk-kick erin.

Ik zeg niet dat anthems per se aan dat recept hoeven te voldoen, maar tot nu toe zijn de anthems die ik het vetste vind altijd nog van dat recept geweest, dus vandaar... en nee, hierbij bedoel ik niet The Nature of our mind... denk eerder aan de platen die ik al noemde.



Je hebt min of meer wel gelijk, maar toch vind ik dat Damned ook niet echt in het landschap van platen als Fade to black en andere ME platen thuishoort. Het is misschien geen "Nu-style" maar toch is het anders. In mijn ogen eerder een Tillt Gold release dan een normale Tillt release. En eigenlijk iets er tussenin, maar aangezien dat bij Tillt niet bestaat vind ik het beter passen bij Gold.

Damned past bij de MIM stijl, hardstyle met veel hardcore invloeden.

Zou je me dit op 3 verschillende manieren willen proberen uit te leggen?
Duistere melodie? Hoor je niet hoe die track naar de anti-climax toe bouwt? Daar sta je toch flink
op te kaakschaatsen of niet dan? Black staat voor het beuken en raggen, waarom moet daar
een melodie bij als dat perfect wordt gerealiseerd met dit nummer?

Idd mol
Zie ook niet in waarom Fade to Black niet 'duister'' genoeg zou zijn, vind em toch wel redelijk duister eigenlijk ...

Lekkere tracks!

-1 voor gezeur!

Dat wat jij gezeur noemt, noemen wij gewoon een mening. Dus niks -1

Kan beter, maar voor dbstf tracks vind ik ze behoorlijk hard. Al denk ik wel dat ze bij Anger beter geen anti-climax kunnen doen. Ag ze proberen het tenminste.

Er zijn zoveel mensen die het proberen en nooit doorbreken. Ik vind als je al een flinke tijd in het vak zit je dit gewoon niet kan releasen. Proberen, kom op zeg.

vind ze allebei tegenvallen, dbstf kunnen mij sinds hun album niet meer overtuigen (together, alone, the nature of our mind, a decade of dedication en nu dit...)

Als heel veel van de hardstyle liefhebbers zeggen dat je te soft bent, dan lijkt het me logisch dat je het een keer anders aanpakt. Tuurlijk, het is niet top, maar als ze weer met een soft iets aan komen zetten is het op voorhand al 'kut'. Wees blij dat ze luisteren naar de liefhebbers.

Denk niet dat ze naar de liefhebbers luisteren, niet om gelijk heel scantraxx weer te bashen, maar ze denken alleen aan geld. Dit jaar zijn er al genoeg nummers met een anti-climax gekomen, en ook goede. Nu wordt het weer gehyped en denkt iedereen maar zomaar ff een nummer met een anticlimax te maken. DBSTF dachten ook hun graantje mee te pikken, alleen jammer dat het voor hun is mislukt in mijn ogen dachten ze ff een track als under attack of fade to black te maken ookal vind ik hun producties de laatste tijd erg soft en eentonig, laat ze maar soft blijven, maar gewoon met wat origineels komen, in hun stijl en niet nu opeens de ruige boyz uit gaan hangen

maar wel respect voor fuck the noisecontrollers, die gaat wel lekker hard

Ook al ben ik geen fan van alle DBSTF nummers, en hoe vaker ik Revelation beluister kom ik erachter dat het wel een zomers nummertje is, gewoon lekker om weg te luisteren.
Enige min puntje is dat de bass wel wat harder mocht zijn.

Zijn tracks die best lekker wegluisteren.. T is alleen helaas wel weer een DBSTF plaatje zoals er zoveel zijn... Niks bijzonders, geen tracks die ik dagelijks aan zal zetten

Beetje uitgaan van het goede in de mens kan geen kwaad haha.
Hopelijk vallen ze ooit een keer terug in type nummers als Keep It Coming, Our Way & Evolutionz. Die vond ik nog wel lekker, maar dit kunnen ze idd beter achterwegen laten. En tracks met Villain kan ook nog wel, maar dan moet hij niet doen alsof hij een gangster rappert is. Zo komt hij laatste tijd in tracks beetje over. vind ik.

Denk ook dat ze niet anders konden. Die tool is gemaakt omdat ze moesten afsluiten op Knock Out! the ultimate battlesin de battle tegen NC, en dan kan je niet met een softe track aankomen.

OT: Vind Revelation over het algemeen niet veel weg hebben van Max Enforcer - Damned, zoals veel mensen hier zeggen, alleen het begin van de melodie. Maar de anti-climax van Anger lijkt wel verdacht veel op 'fade to black'. Wel toevallig dat het 2 tracks zijn van Max Enforcer..

idd standaard kick. vind ze niet topp

Gaat dit een hit worden? Ongetwijfeld.

Vind ik er wat aan? Nop. Bij MMA heb ik het al gezegd, niet mijn ding. Sinds 2009 heb ik ze solo niet zo sterk gezien en van dat album van ze heb ik 3 tracks (toevallig allen van sampler 4, dus 2 samenwerkingen).

Revelations heeft geen kracht, het zuchtje van DBSTF heb ik het nooit echt mee gehad, en het heeft allemaal net niet hetgene wat ik zoek.. Het is me net even te lief allemaal (en soms kan ik een zachtere track echt wel waarderen hoor).

Anger wil ik een keer live horen om te kijken hoe die kicks klinken, maar als hij net zo "ongelofelijk hard" was als Alone weet ik wel genoeg. Nee dankwel.