The Challenge (5)
Bij dat soort vocals heb ik al gelijk zin om de plaat af te zetten. Typische Coone-sounds, geen fan van. Break met dat irritante pingeldeuntje is kut. Is er eigenlijk iets goeds aan dit nummer? Nee. Maar ik vind het eigenlijk ook geen superslechte plaat.
Travelling (5,5)
Een lange break is niet per sé slecht, maar als ze niks toevoegen haak ik af. Er zit wel een fijn sfeertje in dit nummer, maar dat had ook met een iets kortere break gekund. Euforische melodie, maar toch te ingewikkeld. Normaal blijven Scope's melodieën wel hangen, maar dit ben ik nu alweer vergeten. En ik heb een halve minuut geleden geluisterd op het moment van typen. 2e climax daarentegen is wel de moeite waard
Lege intro met reverse bass vind ik ook wel wat leuks hebben. Net niet leuk genoeg.
Universal Language (4,5)
Intro is niet erg boeiend, screechpatroon haalt de energie er nogal uit. Dan valt alles stil. Dan komt iets waar ik een gruwelijke pleurishekel aan heb: een eeuw gelul over iets wat totaal niet boeit en niks toevoegt aan de track op wat voor manier dan ook. Anderhalve minuut lang. De melodie... is best oké. Maar ik kan gewoon niks met die synths van Coone. Kicks zijn an sich ook niet zo verkeerd... eigenlijk zou je hier de break eruit moeten cutten, misschien dat het dan de moeite waard wordt. Nu vind ik het totaal niet boeiend.
DWX (3,5)
Welkom op de kermis... man is dit een grap ofzo
Alles wat ik haat zit in dit nummer. Veel te blije kutdeuntjes, lelijke kicks, belachelijke vocals en een energie- en zinloze break. Maar goed dat had ik met deze combinatie ook wel verwacht
The Way That I Ride (6)
Dikke reverse bassline! Ook 2e deel van de mid-intro is prima. Er wordt heerlijk opgebouwd en eigenlijk had het nummer bij deze harder moeten worden. Jammer genoeg valt het weer stil, komt er weer een behoorlijk lange popmuziek-break. Melodie is wel sterk, en de synth past er goed bij. Weer de break die het nummer verpest helaas. De rest vind ik echt dik in orde, hoewel ik het leuker had gevonden als de plaat na de mid-intro had opgebouwd naar iets wat meer zou beuken
A Moment Of Creation (7,5)
Na 5 nummers die meer naar popmuziek neigden, eindelijk eens iets wat op hardstyle lijkt
. Intro is echt moddervet, dikke reverse bass, later de vocals (eindelijk een keer normaal idd). Break is weer zo energieloos als wat, past totaal niet bij dit nummer. Heerlijk energieke melodie met climax volgt, alleen hoe de melodie in de laatste 4 tellen op en neer springt vind ik niks. Maar dat zijn maar 4 tellen. Prima nummer. Eindelijk een keer...
The Words (6,5)
Psyko Punkz, dus ik ga met lage verwachtingen luisteren. Dan is de kans groot dat het mee valt. En dat valt het ook. Ik heb niet zoveel met die melodieuze intro's maar deze is wel oké. Ook de standaard irritante PP-vocals zijn een keer niet zo heel storend, en zowaar de eerste break die niet zo suf is als de eerste 6. Climax is ook aardig. Ondanks dat de melodie in de climax niet zo bijzonder is (blijft mij niet echt bij) vind ik dat er wel een lekker gevoel in dit nummer zit. Best leuke track, ondanks dat ik m niet bijzonder vind.
Musical Notez (8,5/9)
Geile mid-intro! Alleen de kicks vind ik net iets "te lief", vind ze niet diep genoeg gaan. De rest is echt heerlijk, lekkere synth ook. Een aardig lange break, maar onopvallend omdat deze wel lekker opbouwt. De melodie geeft me kippenvel, lead-synth is opnieuw erg treffend... wat een heerlijke sfeerplaat! De eerste solo-track van Coone die mij echt zielsgelukkig maakt
Jammer van die net niet-kicks, dat had het echt afgemaakt!
Come Take My Hand (8)
Deze reverse bass blaast goed door hier, harder dan alles wat hiervoor kwam. Mid-intro is melodieus maar doet me een beetje aan Saifam 2005/2006 denken, dus kan er wel mee leven. De break is nu wel een aardig lange, wel een redelijke opbouw. De tekst kent iedereen wss wel met een beetje happy-hardcore kennis, vond het origineel al een heerlijk nummer en niet zo doodgedraaid. Ondanks de break een energiek nummer. De kicks doen mij net iets teveel boingboing, had wel wat lager gemogen. De melodie is overheerlijk.
Open Up The Trunk (7,5)
Niet te moeilijk dit nummer. Vind de vocals wel aanstekelijk
Mid-intro is opnieuw erg lang en knalt lekker door, vind vooral het 2e stukje erg vet, die screech doet me erg aan Bang The Bass denken
Dan het zowat onmogelijke: een break van zowat een halve minuut
Lekker deuntje, blijft goed hangen en het nummer blijft doorknallen. Was dat nou zo moeilijk Coone? Had die eerste 5 nummers nou ook ff zo gemaakt man
Ach ja zo blijf je divers haha.
Pacmen (6,5)
Lekker lompe woeptiedoeptiedoing-midintro
De vocals zijn erg dik. De climax, luister maar goed, gaat precies hetzelfde als de mid-intro van Jaydee van Noisecontrollers... geinige plaat, maar had wel wat meer mogen beuken.
Crossin' Over (8,5)
Kan weinig met de vocals deze keer, passen niet bij een track met zoveel B-Front invloeden. Hele drukke mid-intro met heel veel jankende synths, wat aan de ene kant wel wat heeft maar aan de andere kant ook wel een erg drukke indruk achter laat. Break en climax zijn heel erg sfeervol met typische B-Front elementen. Net als Neophobia en Inner Creativity heeft deze track iets moois, euforisch... maar ook iets duisters. Hij blijft een meester in dit soort dingen flikken. Mid-outro is erg vet met die "valse" synths. Hele dikke track, alleen weinig Coone-invloeden buiten de vocals. Niet erg trouwens
Audio Attack (7,5)
Het eerste wat opvalt: Zatox heeft z'n overheersende dongdong-kick gedag gezegd! Nu ga ik ervoor zitten
De rest is helaas wel heel erg Zatox-achtig, maar dat maakt het niet gelijk slecht. Deze man is wel gewoon ontzettend goed in produceren. Synth in de climax kan iedereen wel dromen intussen, maar de melodie is opnieuw ijzersterk zoals ik eigenlijk niet anders van hem ben gewend. T is jammer dat ie zo eenzijidig produceert, maar wat ie maakt is dan weer goed...
CODE (6,5)
Bass over heel de kamer van deze kicks, maar het lijkt meer resonantie dan echte kracht te zijn. Intro is eigenlijk niet zo heel boeiend. Vocals zijn irritant. Break is irritant. Anti-climax vind ik weinig aan, het grootste pluspunt van deze track is de hoeveelheid energie die erin zit. Tsja, liever een harde track die minder is dan een softe track die minder is. Maar hier is gewoon niet erg veel aan.
The Challenge EA rmx (7)
Krachtige mainstream-kick, vergeleken met die lachwekkende plopjes uit z'n laatste tracks is dit heel wat
En de vocals erg vet bewerkt. Kelly, hoe zwak z'n producties soms ook zijn, is wel een meester in het bedenken van goede melodieën. Deze is ook sterk, maar mist net dat stukje overtuiging bij mij. Iig geen al te cheesy mainstream-shit a la Broken. Kan er mee door
Conclusie (6,5)
Eerste 4/5 tracks zijn om te janken, daarna wordt het wel wat beter doordat we niet om de zoveel tijd weer een break van anderhalve minuut krijgen. Musical Notez en Crossin' Over zijn dé uitblinkers van het album en DWX en Universal Language de grootste missers. Van Coone had ik niet veel verwacht, maar er zijn toch een paar vette tracks bij uit de bus gekomen (ook solo-tracks) en dat vind ik toch erg mooi meegenomen. En het blijft natuurlijk wel knap dat ie dit in 30 dagen heeft weten te maken, hoewel de collabs van weinig Coone-inbreng getuigen...