Wat een fantastische dag, er zit persoonlijk altijd een speciaal randje aan Defqon... lastig te omschrijven, anyway.. mijn 10e keer, een klein jubileum voor deze oude bok.. aangezien een vriendin van ons buikgriep de laatste dagen had iets later van huis weggegaan en pas rond 3 uur aangesloten in de parkeerstand. Een uur in de parkeerfile gestaan, geen pretje.. maar.. no stress op zo'n dag, lekker tranqilo. Foullering ging nergens over, volgens mij had die beveiligster ook al een klein sneeuwbuitje weggetikt..
Vervolgens vloog de tijd, Stuiterbal en vriendin wachtte ons onbewust op bij binnenkomst en na een goede eetbodem te hebben gelegd samen met m'n vriendin naar Keltek gegaan. Ik heb nog nooit zoveel ruimte en open plekken gezien op dat tijdstip, ik kan goed tegen warmte maar ik snap dat het in een heteluchtoven niet fijn vertoeven was. Heerlijke set, Oblivion
Zijn euforische stijl spreekt me echt aan en was een mooie voorbode voor Phuture Noize en Freqz. PN is voor mij de producers van dit jaar.. maakt echt pareltjes de laatste tijd, wat heb ik genoten van zijn nieuwe platen.. Monster, Avenue of Rendez-Vouz, I don't Care
Vervolgens even een rondje gelopen en even een kleding wisseling gedaan, liters zweet verloren en waar ik anders de biertjes loop weg te tikken viel me dat dit keer behoorlijk zwaar. Bij de kluisjes nog aan de praat geraakt met een gast uit Gouda, die snapte begreep het spelletje van de festivals wel
Afsluiting van Frontliner bij de UV gezien, volgens mij was dit behoorlijk emotioneel.. Ik kan zijn muziek van jaren geleden nog wel waarderen, maar what's happend?
Na zo ongeveer het hele terrein te hebben gezien (door het weer niet eens in een tent geweest) laatste stuk van D-Sturb meegepakt.. Geluid stond op dat moment achterin ook hard, overigs vond ik het geluid op Main heerlijk tot aan RR, dat is ook wel eens anders geweest. Radical Redemption vond ik een behoorlijke ruk ik weet niet waarom maar kwam totaal niet tot z'n recht hier.. B-front daarentegen
Zo sluit je Defqon af en wat een geniet om hem ook te zien genieten.
Eindshow, ja ondanks de foutjes die er misschien inzaten was dit een bak emotie voor me.. De platen, de euforie en jezus Headhunterz - Orange Heart belichaamd voor mij waarom ik op m'n 32e deze muziek diep in mijn hart heb zitten. De sfeer, mensen om je heen, mijn eigen liefde bij me.. Het plaatje was compleet!!
Uitrijden was een makkie, omdat we 10 meter voor de uitgang stonden en zo om half 1 alweer thuis waren!! Wat een dag, wat een feest.. Q