Heftig
Ik ben al geboren met Heupdysplasie, waardoor m'n bekken nu scheef staat en mn heupkommen deels afgesleten zijn. Ik kan nu ook beide heupen zelf in en uit de kom laten schieten zonder dat het pijn doet..
4 jaar geleden ben ik met 50 kilometer per uur over de kop gevlogen met m'n paard. Paard belandde met zijn 600 kg bovenop mijn bekken en benen. Hierdoor heb ik 2 wervels in het midden en bovenste gedeelte van m'n rug verschoven en zit het onderste dee helemaal vast. In mn linkerknie is hierdoor mn meniscus beschadigd, mn kruisbanden opgerekt en kleine stukjes ingescheurd en van de aanhechtingen vanaf mn bovenbeen zijn stukje afgescheurd, wat nooit meer volledig zal herstellen. In mn rechterknie hetzelfde, alleen daar is mn meniscus heel gebleven en zaten er geen scheurtjes in mn kruisbanden. In mn enkels waren gelukkig alleen mn enkelbanden licht opgerekt.. En omdat de artsen niet wilden opereren heb ik door dit grapje 9 maanden op krukken gelopen voor herstel en in de jaren erna tot aan nu nog ongeveer 6 maanden verdeeld over periodes omdat ik een ontzettend zwakke linkerknie hieraan over heb gehouden.
Een half jaar geleden viel ik na een weigering van mn paard en bleef met mn ringvinger aan de teugels vast zitten, wat als gevolg had dat ik met een beste klap met mn volle gewicht aan mn vinger bleef hangen, vinger gebroken, ingespalkt.
Stap ik 1,5 week later weer op een jong paard, vliegt ie op hol de bak uit, levensgevaarlijk. Dus ik spring eraf en vang het op met mn andere hand en breek mn andere ringvinger.
Dus toen zat ik met 2 gebroken ringvingers.
En op koninginnenacht sprong ik achterop bij iemand, met 11 cm hoge hakken aan.. Toen slingerde hij na een poosje en kwam de hak van mn linkerschoen tussen de spaken. Gevolg, buitenste enkelband gescheurd. Helse pijn is dat, maar ik ben er mee door blijven lopen, wel ingetaped. Dom geweest want nu blijft er schade..