Nog niet zo lang geleden, 22 januari om precies te zijn. Was aan het voetballen op redelijk laag niveau, stond rechts op het middenveld. We speelden op kunstgras, waar ik nooit zo lekker op speel. Raak vaak ballen verkeerd ed. Ik was een beetje geirriteerd dat het niet zo lekker liep, dus ging iets feller mijn duels aan. Mijn directe tegenstander ontving de bal en wilde hem doorkaatsen. Ik wilde hem te snel af zijn, dus sprintte vol zijn richting in om de bal te onderscheppen. Ik was alleen iets te laat, waardoor de bal al weg was, en hij een beweging maakte om vol door te rennen, precies waar ik vandaan kwam. Mijn knie stond op slot, waar hij vol met zijn knie tegenaan liep. Ik voelde een flinke pijnscheut, keek naar mijn knie, en daar zat opeens een grote krater waar normaal gesproken een knieschijf zat. Ontzettend veel pijn de eerste tien minuten, daarna trok dit gelukkig een beetje weg. Heb in totaal 45 minuten op een ziekenwagen liggen wachten, waarna ik naar het ziekenhuis werd gebracht. Hier werden foto's gemaakt, waarbij ze aan een lastige breuk dachten. Kon niet gelijk worden geholpen dus moest eerst naar huis, en ben 5 dagen later geopereerd. Knieschijf bleek in 6 stukken te liggen, dus verbrijzeld.
Er zijn 6 pennen in mijn knieschijf geplaatst, die samen met het ijzerdraad dat erom heen loopt mijn knieschijf zo goed mogelijk bij elkaar moet houden. Foto:
Dat was helaas nog niet alles. Zodra mijn been uit het gips en loopgips was, zag ik dat er een raar bultje op mijn knieschijf zat. Wat ik al vreesde was waar, het was een knoopje ijzerdraad. Volgens de chirurg maakte het niet zoveel uit, het kon zelfs zijn dat het door mijn huid heen kwam. Dat gebeurde inderdaad, dus snel maar een afspraak gemaakt bij deze chirurg. Ik moest het operatief weg laten halen, hij zou een afspraak maken en dan zou ik het horen. 1,5 week later nog niets gehoord, dus zelf maar eens gebeld. De afspraak was niet gemaakt omdat de chirurg niets had doorgegeven. Snel een afspraak gemaakt, 1,5 week later kon ik eindelijk terecht.
Alleen 5 dagen voor deze datum lag ik op mijn bed, en voelde ik mij niet zo lekker. Knie werd plots dikker, roder en het deed ontzettend zeer als ik ging lopen. Mijn temperatuur was iets hoger dan normaal, dus vertrouwde het niet helemaal. Volgende ochtend ging het nog slechter, dus snel gebeld naar het ziekenhuis. Ik moest maar even langskomen voor een spoedcontrole. Daar aangekomen, bleek het een infectie te zijn. Bloed afgenomen om te kijken hoe erg de infectie was, ik moest een uur wachten op de uitslag. Tijdens dit uur werd ik steeds zieker en mijn knie deed steeds meer zeer. Uiteindelijk bleken de bloedwaarden mee te vallen, maar omdat ik me niet lekker voelde moest ik toch worden opgenomen, en er zou gekeken worden wanneer ik moest worden geopereerd.
Aangekomen op mijn kamer werd mijn temperatuur gemeten; 39,5. Foute boel. Ik moest omkleden, bleek ik compleet onder de uitslag te zitten; nog foutere boel. Opeens stonden er 5 artsen in paniek bij mijn bed, ik kreeg snel een infuus (die 2 keer pijnlijk mis ging), en werd naar de operatiekamer gebracht.
De infectie bleek al in mijn bloed te zitten, waardoor ze snel moesten handelen. Anders had het fataal kunnen zijn, of ik had mijn onderbeen kwijt kunnen raken. Tijdens de operatie hebben ze een groot deel van mijn litteken weer opengemaakt, een stuk ijzerdraad weggehaald en alles schoongemaakt.
In het ziekenhuis uiteindelijk nog 8 dagen aan het infuus met antibiotica gelegen, een hele pijnlijke punctie gehad en daarna mocht ik weg.
Zo zag mijn knie er na de 2e operatie uit:
Door de 2e operatie verloopt de revalidatie weer een heel stuk minder helaas, maar met veel geduld kom ik er wel.