Zo slecht als sommigen hier dit nummer vinden, vind ik het nog niet. Ik vind dit zelfs een van zijn betere recente werken, alhoewel dat misschien ook wel meer zegt over zijn producties van de laatste tijd
Tekst is erg sfeervol en mooi gevonden.. niks mis met eens een keer een wat emotionelere tekst in hardstyle, dat hoeft dan ook niet meteen als gay of wat dan ook gezien te worden lijkt me.. want ieder mens heeft gevoelens toch?
Bovendien vind ik de climax ook een goede drive hebben met een lekkere melodie, die voor een paar noten wel veel op It Must Be lijkt.. maar voor de rest ook weer heel anders is.
De mindere kant van deze plaat vind ik dat de vocals naar het einde toe voor mijn gevoel net iets te overdreven en ook een beetje vals ingezongen lijken, waardoor ze een beetje geforceerd klinken, jammer want ik ben persoonlijk wel een liefhebber van de vocals van Ran-D.
Verder vind ik het jammer dat de melodie niet precies hetzelfde loopt als een gedeelte van de vocals ("I'm 6 feet from the edge and I'm breaking, sick of all the shit that I'm taking", bijvoorbeeld), denk dat dat wel een mooier geheel van de plaat had gemaakt