Waarom heeft men altijd kritiek op een plaat als dat niet zijn of haar stijl is?
Het is toch logisch dat mensen hier van houden, of juist helemaal niet. Maar er wordt op gereageerd door sommigen, alsof de plaat kwaliteit slecht in mekaar steekt. Ik denk dat dat onjuist is. Ik begrijp het als je de break met z'n 'boybandvocals' niks vindt, maar Ran-D kan gewoon goed zingen, dus daar maakt hij gebruik van. In dat opzicht heeft hij iets unieks vergeleken met veel andere producers.
Wat ik me wél voor kan stellen is dat het een beetje op elkaar begint te lijken, qua breaks, vocals en z'n stijltje. Gelukkig heeft die ook een harde kant (Never Scared)
OT: Topplaat, persoonlijk vind ik de vocals juist te gek. Vind de melo iets te veel weg hebben van It must be, maar dat zie ik door de vingers.