Phase 2 schreef:
Lyst schreef:
Ik trek het helemaal niet zwart wit, ik zeg dat hoe meer je je daar mee bezig houd des te meer je creativiteit belemmert wordt. Ik beschouw muziek als een kunstvorm en een uiting van iemands creativiteit. Des te meer die creativiteit beperkt wordt, des te minder heeft het voor mij met muziek te maken. Voor artiesten die die puurheid wel hebben, heb ik veel respect, hoewel ik eigenlijk vind dat het toch wel de minimale basis voor een artiest hoort te zijn, de realiteit is helaas anders.
Hoe weet jij nou of iemand het enkel doet voor de bekendheid?
Bij artiesten die succesvol zijn wordt heel vaak gelijk geroepen dat ze het enkel voor het geld/bekendheid doen. dat slaat gewoon nergens op. Alsof mensen de artiesten allemaal kennen.
...
Jij bent zelf degene die het zwart wit trekt.
Ik vind dat een producer puur (wit) hoort te zijn, des te meer hij zich richting zwart (het enkel geven om je bekendheid) beweegt, des te minder heeft het voor mij met muziek/creativiteit te maken. Dus ook iemand die zich er een beetje mee bezig houdt is niet puur. Dat staat er nu al in iedere post, dus ga ze nog maar eerst eens goed doorlezen voordat ik mezelf wederom moet herhalen.
Spablauw schreef:
Wacht, er bestaan nog altijd ongeschreven regels om een plaat te maken/releasen. Hoe kom je als artiest bij een label? Omdat je kwaliteit kan maken die verkoopt/op z'n minst goed is. Je moet de ongeschreven regels van een stijl volgen om tot een stijl te behoren. Anders moet je voor elke plaat een nieuwe stijlnaam verzinnen, als iedereen toch maar brouwt wat hij ter plekke verzint. Een artiest legt gewoon zijn eigen creativiteit/maar ook zeker belangrijk 'kunnen' in een track. Hoe kan je een uitgebreide studio kopen? Toch omdat je geld verdient/weet dat je geld gaat verdienen.
Als de vertaling van jouw creativiteit niet interessant genoeg is voor een dusdanig groot publiek, dat je er mee op een label kunt komen (ook al zijn er ook genoeg labels die niets geven om commercie), dan ben je toch nog steeds bezig met datgene waar je van houdt? Dan geef je het maar gratis weg of verkoop je het persoonlijk aan een handjevol mensen die het wel kan waarderen. Overigens heb ik nu al twee keer eerder gezegd dat de afwerking zorgt voor de kwaliteit en dat ook zeker belangrijk is voor een track. Maar dit gaat over de vormgeving en niet over de afwerking. Dus jij zegt als labels jouw eigen vormgeving aan tracks niet willen hebben, omdat het te weinig verkoopt, dat je dan die vormgeving maar aan hun aan moet gaan passen? Je product moet dus iets zijn wat anderen verwachten dat jij maakt in plaats van iets wat uit jouw behoefte komt?
Spablauw schreef:
Als er niets commercieel aan hardstyle was, neigt het naar communisme. Dan mag je voor 0,10 euro naar een feest, mag een pint daar max 0,10 euro kosten, mag je nergens winst op maken (kan je dus ook niet bestaan met andere woorden.) Je leeft gewoon in een commerciële wereld, anders moet je emigreren naar Noord-Korea als je er niet mee kan leven. Maar dan heb je niks en sta je nergens.
Oja, want de prijs van een biertje op een festival beperkt ook het creatieve proces.
De commerciële wereld en de artistieke wereld zijn in ideologie twee totaal verschillende werelden. In realiteit is een groot deel van de artistieke wereld helaas ook te veel bezig met hoe ze zo groot mogelijk kunnen worden.
Gouryella schreef:
Dat bedoel ik juist te zeggen. Referentiekaders beperken creativiteit. Maar aangezien iedereen een referentiekader heeft, houd je altijd standaarden en dat geldt ook voor hardstyle. Vanaf de eerste keer dat je hardstyle nummer hoort bouw je een referentiekader op, waarmee je nieuwe hardstyle vergelijkt. Hoe klinken kicks, hoe klinken synths. Maar dit veranderd ook naarmate de tijd vordert. Early hardstyle klinkt immers anders dan de hedendaagse. En daarom is het goed dat er creativiteit is, maar wel binnen de standaarden. Dat er soms producers zijn die stijlen mixen met elkaar en dat daar wellicht een nieuwe stijl uit voortkomt.
Hardstyle is bijvoorbeeld ook ontstaan uit de early hardcore en hardtrance. Door mensen die vernieuwden binnen de huidige standaarden. Dat Headhunterz dus met deze mix van house en hardstyle komt, wil ik alleen maar aanmoedigen, misschien vloeit daaruit een stroming die je verstand te boven gaat.
Wat jij omschrijft is veel nadoen en een klein beetje creativiteit toevoegen. Vandaar dat alles ook op elkaar lijkt. Je moet niet luisteren naar hoe anderen het doen. Je moet zorgen dat je de dingen in je hoofd op de juiste manier vertaald krijgt. Hoe minder je daarbij kijkt naar hoe anderen het gedaan hebben, des te meer gebruik je je eigen creativiteit.
Geplaatst op 09 apr 2012 21:48 
, dat publiek gaat ook lekker mee 
en de rest klinkt ook lekker 
Ook spot ik hier soms schijnheilige mensen die opeens van mening veranderen omdat plots de artiest ook iets post en ze dus met een bruine trein in hun broekie zitten... Belachelijk. 
), vind het alleen jammer dat dat 130BPM is, gelukkig is de outro precies hetzelfde maar dan op 150 bpm 
