Hardstyle Scene 2013

Hier ben ik het dus totaal mee eens, alleen deze discussie hebben Lyst en ik al wat vaker gehad, vandaar de reactie zo.

Doe ik is m'n best

@lyst: ik denk dat je hier een denkfout maakt met te zeggen dat "de meeste liefhebbers zich na verloop van tijd afzetten tegen de mainstream". Het verschil is gewoon dat er (qua aantal) minder goede mainstream releases uitkomen dan x aantal jaren terug. Dit wil niet zeggen dat mensen zich afzetten tegen mainstream maar gewoon dat ze minder releases waarderen door de kwaliteit van de platen. Het aanbod in de andere subgenres (vooral raw) is nu ook een stuk groter zodat de mensen hun smaak een stuk verbreed hebben.

Als ik naar mezelf kijk ben ik nu groot fan van zowel mainsteam als raw, maar zoals eerder vermeld luister ik vaker raw dan mainstream de laatste tijd vanwege de kwaliteit van de platen. Vanaf het moment dat er weer veel goede mainstream platen uitkomen ga ik gewoon weer die kant van het hardstyle genre opzoeken. Van afzetten tegen een bepaald subgenre is bij mij (en ik denk bij vele andere mainstream liefhebbers hier) dus geen sprake

Tja, social media en radio vind ik dus passief. Dat is consumeren in plaats van verdiepen. Ik kan Headhunterz volgen op twitter en zo al zijn releases volgen, maar daarmee blijf je dus in het straatje van wat je min of meer al kent en blijft het vergelijkingsmateriaal zeer beperkt. Net als je telkens een hap uit dezelfde 5 appels neemt.

@nielstil, ten eerste heb ik het over de mainstream op dat specifieke moment, ten tweede gebruikte ik het woord bewegen en niet afzetten en ten derde noemde ik in diezelfde zin ook dat de mainstream zich door de jaren heen ook van de liefhebber af beweegt.

Meh, dit is dan weer teveel lappen tekst. Het was interessant, maar nu haak ik af.

Heb geen zin om me met de hele discussie te bemoeien maar waarom dit? bedoel je hiermee de softere nummers/ dubstep invloeden?

Ook dat, maar als je hier een willekeurig persoon vraagt die sinds 2006/7/8 luistert dan is de kans groot dat hij de nummers uit die tijd beter vindt, sommigen koppelen dat aan nostalgie.

Klopt, kan mijzelf als voorbeeld geven. Al valt het voor mij niet onder nostalgie, omdat ik mij pas sinds +/- 2011 ben gaan verdiepen (Omdat ik merkte dat ik de mainstream steeds minder interessant begon te vinden en ik toentertijd nog niks met raw hardstyle had)..

ja oke heb dat zelf ook maar ik denk dat dat idd door nostalgie komt. Dat de mainstream zich van de liefhebbers af bewegen snap ik alleen niet helemaal. je kan toch niet verwachten dat de sound van een toen nog jong genre steeds hetzelfde blijft?

Ik hoorde laatst een 2006 track die ik nog niet eerder had gehoord (het verbaasde me). Maar ik vond het echt vet klinken. Die track had voor mij dus geen nostalgische waarde, maar ik vond 'm wel stukken beter dan huidige mainstream. Voor mij iig bewijs genoeg dat het meer is dan nostalgie, maar gewoon de sound is, in mijn geval dan.

Je kan toch wel verwachten dat het zich een kant op beweegt waar de kern van de aanhang achter staat? Hardstyle is al jaren lang zijn scope aan het verleggen in plaats van het verbreden. Men is amper in staat om mensen die een beetje op de hoogte zijn geïnteresseerd te houden, dus richten ze zich weer op nieuwe mensen. Ik zit hier nu al sinds het begin (halverwege 2008) op dit forum en voerde toen discussies met een hele andere groep mensen dan dat ik dat nu doe (op een handjevol uitzonderingen na), voor 2010 geldt hetzelfde.

Mee eens, komt bekend voor dit verhaal

Ik vraag me af hoelang de mainstream DJ's zelf nog hun hardstyle genre blijven promoten. Het zal mij werkelijk niets verbazen dat die uitgekauwde euforische sound net als trance langzaam op de achtergrond verdwijnt en plaats zal maken voor een totaal nieuwe genre die een brug dient te vormen tussen de muziek van bijvoorbeeld Armin van Buren en het harde beukwerk. We hebben zo'n verschuiving al eens eerder gezien.
Raw is in dat opzicht een veel betere toekomst gegund om hardstyle als genre in stand te houden. Want die harde stijlen an sich zullen nooit verdwijnen. De hele Nederlandse dance scene is daar op gebouwd in de jaren 90. De voorkeur van een grote groep dance liefhebbers in Nederland gaat nou eenmaal uit naar hard, want zelfs hardcore kun je 20 jaar na dato nog steeds populair noemen. Maar voor de meer toegankelijkere sound van harde dance, zoals het (euforische) mainstream hardstyle dat tot nu toe was, denk ik dat het hele Qult concept de boel uiteindelijk toch wel zal overnemen.
Ergens vind ik dat ook wel weer mooi. Het moment dat men weer een stap terug neemt, zich opnieuw gaat oriënteren, experimenteren, innoveren en vervolgens met een nieuwe gouden ei op de proppen komt. Voor de Nederlandse dance scene in het algemeen is dit een zege. Wij hebben de afgelopen 24 jaar veel bereikt, globaal gezien. Ik durf zelfs de stellen dat dat juist is waar onze kwaliteiten liggen. Daarom ben ik ook blij dat bijvoorbeeld Qdance naast hoofdgenre Hardstyle het Qult concept in leven heeft geroepen. Dat concept doet mij qua sfeer, geëxperimenteer en zelfs enigszins qua sound een beetje terug denken aan het parkzicht tijdperk. Waar ik dan weer een zekere nostalgische waarde aan hecht.

Ik ben van mening dat een producer muziek maak waar hij zelf van houdt, en wat hij zelf als uitlaatklep gebruikt. Het is dus vrij logisch dat mainstream producers de mainstream muziek blijven "promoten". Iedere producer is ooit klein begonnen en was toen waarschijnlijk ook lyrisch over zijn/haar eigen muziek.

De mainstream hardstyle is juist ooit begonnen voor mensen die wel van een snel tempo hielden maar niet van het hele "harde" (hardcore). Hieruit zijn euforische melodieën ontstaan, pitchkicks etc. Het is dus klinkklare onzin om te zeggen dat de hele Nederlandse dance scene gebouwd is op hardcore, ofwel hardere muziek dan mainstream.

Daarbij ben ik van mening dat iedere goede track door iedere muziekhebber wordt opgepikt, ongeacht het genre. Muziek uit elk genre kan je raken door de emotie die erin verwerkt is. Mensen die normaal gesproken van raw houden kunnen zeer positief over een mainstream plaat zijn en andersom. Dit geldt overigens ook voor andere genres dan alleen de 'splitsing' in hardstyle.

Overigens, als je wat meer alinea's in je lap tekst aanbrengt is het een stuk prettiger om te lezen

Niet echt, een mainstream nummer kan nog zo goed (whatever that may be) zijn, dan hoeft mij dat niet per se aan te spreken. Ik vind de emoties in mainstream hardstyle over het algemeen veel te overdreven. Ik kan mij daar echt niet mee identificeren, ik zoek juist de emoties in subtiliteit of zoek zelfs helemaal geen emotie, maar haal energie uit muziek. Wat diepgaandere muziek raakt vaak juist niet iedereen, maar richt zich heel specifiek op een bepaalde subgroep, met oppervlakkige muziek spreek je grotere groepen aan.

Doet dit er toe? Misschien beantwoord je hiermee iemands vraag, heb het namelijk niet helemaal gelezen, maar het hoort toch niks uit te maken hoeveel mensen het raakt?

Daar reageerde ik op, dat zou dan dus inhouden dat de muziek die wat diepgaander is geen goede muziek is, omdat het niet door iedere muziekliefhebber wordt opgepikt.

Ach so

Een DJ kan genoeg krijgen van de genre waar hij zo van hield en de behoefte krijgen om een nieuwe weg in te slaan. Smaak is geen vaststaand gegeven, het kan met de tijd mee veranderen. Wanneer je vervolgens in het heden helemaal klaar bent met een bepaalde voorkeur waar je in het verleden helemaal enthousiast over was, dan zegt dat in eerste instantie enkel iets over jouw beleving van hetgeen 'nu' en niet van toen.

Edit: Daarnaast kan een DJ zich onder ander ook laten beïnvloeden door andere aspecten dan enkel de specifieke smaak die hij op dat moment (nog) produceert. Zie Showtek die koos voor een commerciëler sound en publiek, of zie de volgende Hardstyle DJ die ervoor kiest terug te gaan experimenteren om uiteindelijk met een nieuwe sound te kunnen komen die zijn geliefde "Hard Dance" in het algemeen een nieuwe impuls dient te geven, uit liefde en/of juist commercieel oogpunt (waarbij we het in dit geval hebben over een strategische lange termijn aanpak). Hard Dance bestaat uit meer dan Wildstylez Hardstyle.
Tenzij voor een DJ, Hard Dance juist enkel de euforische Hardstyle deuntjes omvat. Maar wat daar de gevaren van zijn moge inmiddels wel duidelijk zijn, wanneer we even terug kijken in de tijd. De invulling van de mainstream sound staat dus ook niet vast. Het beweegt, het veranderd, het is vloeibaar. Je kunt hoogstens spreken van bepaalde vaststaande kaders die zich er omheen bevinden.


Dus omdat "....", is het onzin. Ok, in deze redenering kan ik jou even niet volgen. Maar goed, buiten dat, de rol van de jaren 90 wordt een beetje onderschat heb ik vaak zo het vermoeden. Wanneer binnen enkele jaren dat Nederland kennismaakte met elektronische muziek in dat zelfde land een alles overtreffende vorm van keiharde house muziek ontstaat, in dat land de mainstream sound van house muziek is gaan vormen, daarin zelfs een complete subcultuur omheen is ontstaan en in die scene de grote massale feesten het levenslicht zagen, dan vind ik dat ik toch wel enigszins terecht mag stellen dat dat tijdperk het fundament vormt voor de gehele hedendaagse Nederlandse dance scene. Is het niet qua overeenkomende muziekstijl, dan is het wel onze liefde voor dance in het algemeen en de enorme ervaring en professionaliteit die wij op dat vlak rijk zijn.

Wat jou waarschijnlijk dan ook ontgaat is dat wanneer in die periode een hele generatie via de hardcore scene in aanraking kwam met de dance scene in het algemeen, men een enorm contrast kan ervaren in muziek en beleving wanneer die scene plaatsmaakt voor het later heersende Trance en dat kan resulteren in nostalgische verlangens die uiteindelijk het ontstane gat zullen opvullen. Ik verwijs hiermee nu naar de komst van Hardstyle als genre. Het één is uiteindelijk altijd het gevolg van het ander en het Nederlandse publiek staat er om bekend dat het niet vies is van een hardere stevigere sound (in het algemeen, dus niet specifiek hardcore). Daar is de afgelopen 20 jaar weinig aan veranderd. Zelfs Nederlandse EDM DJ's als Hardwell flirten met dat gegeven.


Jouw punt van kritiek op de inhoud van mijn post ontgaat mij hier even aangezien ik dit specifiek nergens tegenspreek.
Buiten dat ben ik het daar niet direct mee eens. Wat is een goede track en hoe definieer je die emotie tot iets universeels dat door iedere muziek liefhebber wordt opgepikt ongeacht de genre waar de luisteraar wel of niet de voorkeur aan geeft? Ik kom niet verder dan: het aspect dat er voor zorgt dat het jou aanspreekt. Maar dat is zo vaag.... Zelfs een speedcore nummer kan met zijn pokke herrie een zekere emotie bevatten in de beleving van het luisteren er van, maar moet je niet eerst in staat zijn om die emotie ook daadwerkelijk op te kunnen pikken? En is dat laatste niet afhankelijk van jouw algemene smaak/voorkeur vooraf? Die men zowel bewust als onbewust ervaart.

lol alsjeblieft. als er iets leeft is het mainstream, kijk naar de enorme hoeveelheid nieuw aankomende talenten en verfrissende sounds. als er een genre stilstaat is het wel raw, ongelofelijke grafherrie en wat mij betreft het niveau happy hardcore; nu even leuk, daarna sterft het een stille dood. En Qult de next-gen van mainstream hardstyle noemen? gast wat heb jij gebruikt..

Om jou maar te citeren:

Ik ben overigens meer fan van mainstream dan van de raw hardstyle. Helaas is er weinig mainstream hardstyle van degelijke kwaliteit dezer dagen. Melodietjes doen me gewoon meer.

Welke troll ben jij ?

Raw is juist een afsplitsing van hardstyle , gedragen door een groep die de steeds slappere kicks, ellenlange breaks, kinderachtige melodiëen en opgelegde grootheidswaanzin binnen de mainstream beu is.

Raw staat vele malen dichterbij waar velen van ons hardstyle om zijn gaan luisteren (en beleven) , namelijk de portie energie en het beukwerk. Vandaar dat ook de generatie die rond 2006 begon met luisteren, voornamelijk te vinden is in raw area's op feesten, terwijl de nieuwe generatie lekker stilstaat op de mainstage.

Amen.