SERIES!

Wahed racist

The White Lotus. Heerlijke satire.

Kon er dus helemaal niet in komen. Tot aflevering 5 gekeken of zo en toen maar de vrouw afgezwaaid en naar boven gegaan

Wierookje aangedaan, handcreme met lekker geurtje, lichtjes sfeervol dimstand en toen Pornhub aangeslingerd?

Neeeeu, gewoon ruw. Moet dat eelt ook eens aan het werkzetten.

Kan inderdaad niet wachten op S3

Dit is er inderdaad eentje in de categorie hate it or love it. Ik lag gister ziek op de bank en heb in één keer seizoen 1 en 2 gekeken. Vooral seizoen 2 (en dan met name het einde) is lachen.

Dragonball Daima, geniet elke vrijdag wel weer van de nieuwe EP echter hoe Vegata op zijn plek wordt gezet in de laatste, het is lang geleden dat ik echt hardop voluit in de lach schoot

Waar kijk je dat?

Crunchyroll, Netflix UK/US (met vpn) werkt ook maar loopt een week achter

Heb er een dubbel gevoel bij. Vind het jammer dat het serieuze er af is bij die karakters en eigenlijk "dommer" zijn gemaakt en totaal niet de moraliteit hebben van vroeger.

Dommer? Het is 1 grapje op kosten van Vegeta, verder is hij precies hetzelfde, zelfde geld voor Goku. Het feit dat ze klein zijn veranderd eigenlijk niets aan hoe ze zijn.

Hoe dit allemaal canon is richting Super, daar heb ik meer ''vragen'' over eigenlijk

Nou heel simpel gezegd, voorheen beschermde ze kosten wat het kost de mensheid, aarde en iedereen die onderdrukt werd en vochten ze elk kwaad. In super ging alles hiervan overboord en konden ze het eigenlijk weinig meer schelen tenzij ze konden vechten. Ze gokken zelfs het hele bestaan van hun dimensie om even een uitdaging te hebben.

Wat voorbeelden
Goku:

In DBZ was een echte martial artists die met elke strijd en verlies sterker werd maar niet vanwege egoïste redenen. Hij was serieus in gevechten maar nog steeds luchtig en heldhaftig.

DBS: Hij wordt zorgelozer en geobsedeerd door het vechten tegen sterke tegenstanders en erg roekeloos (bijv. het veroorzaken van het Tournament of Power). Hij lijkt ook een groot deel van zijn IQ te verliezen en maakt alleen maar domme opmerkingen, ondoordachte acties en iedereen om hem heen boeit hem niet meer en brengt alleen maar mensen in gevaar.

Vegeta
In DBZ was hij natuurlijk een meedogenloze schurk, maar wordt langzaam een antiheld en later een held. Zijn karakterontwikkeling gaat over het overwinnen van trots en het accepteren van zijn familie.
Die heeft hij nog steeds in dbs maar wordt meer een beschermer, vooral voor zijn familie. Maar ook bij verliest de perk van het zijn van een strategist in gevechten.

Over het algemeen leunt DBS meer op goddelijke power-ups voor Goku en Vegeta, niets meer of minder. Ook focust de show niet meer echt op karakter ontwikkelingen (behalve die van Vegeta want hij leert ook respect en controle te krijgen)

De rest van de z fighters doen er niet meer aan toe. Piccolo en Gohan krijgen later een nieuwe power-up en die film begon weer wat terug naar de roots te gaan (in positieve zin).

Daima heb ik nog niet gezien maar de humor die er in zit vind ik vaak wat tegenspreken tegen de karakters wat ze eerder hadden. En dat vind ik persoonlijk jammer.

Vegeta kon het vroeger ook niet schelen wat Bulma deed of hoe ze er uit zag. Dit is niets meer dan een lewd japanizing beam om zo wat pervy humor te creëren op een karakter die hier nooit wat om gaf

Had dit bij een Roshi, Yamcha of ander perv karakter gedaan dan had het gepast.

Adolescence onlangs in één keer gekeken. Wauw. Aangrijpend. Verdomd sterk acteerwerk. En dan dat camerawerk. Petje af.

Kom hier op terug. Ik vond beide seizoenen zwaar tegenvallen. Ben mega LOTR & The Hobbit fan, maar dit is echt een slap aftreksel ervan. Maat van mij zei dat seizoen 2 beter was dan 1, maar ook seizoen 2 vond ik matig. Ik vind het ook totaal niet passen in het plaatje van LOTR & The Hobbit. De manier van filmen, de scenes etc. Ik vond het teveel fantasy.

2 weken geleden begonnen aan Yellowstone! Hele vette serie zeg, zieke aanrader

Helemaal eens met Ring of power stuk hierboven

Net 1e aflevering gezien. Ziek

Adolescence idd

Ja steengoed, technisch hoogstandje, vond het ook mooi dat het verhaal juist de dingen uitlicht die normaal geskipt worden bij zulke moord series.

Begrijp de hype niet zo van Adolescence tbh.
Film werk is wel goed gedaan maar verder vond ik m een beetje mwa.

Eerste twee afleveringen gezien van Adolescence en ik vind het echt heel nice tot nu toe. Echt aangrijpend

Vind het ook echt bizar goed. Er gebeurd eigenlijk echt weinig, maar door het camera werk en het bewust inzoomen op de personages en hun emoties tijdens bepaalde zaken is het echt heel boeiend en spannend.

Het focust op alle zaken die je normaal niet ziet bij een serie over een moordzaak, dat maakt het voor mij zo boeiend. Eigenlijk is de moord en de moordenaar maar bijzaak. De impact op het gezin, de procedures die je doorgaat als zo'n joch wordt oppgepakt. Ik vond het echt fantastisch.

Spoilers: Het einde van de serie is ook niet echt een logisch einde, de situatie voor het gezin veranderd ook totaal niet, die gaan nog jaren te maken hebben met de impact van de moord. De negatieve comments over het einde snappen imo gewoon totaal niet wat de insteek van deze serie was.

Dat het voor sommige mensen niet boeiend of spannend genoeg was kan ik natuurlijk niets op afdingen, maar denk dat die mensen niet helemaal de strekking en insteek van het verhaal gesnapt hebben.

Moet ook wel zeggen dat het bij mij wel scheelt dat ik die serie random aangezet heb met m'n vriendin zonder er iets vanaf te weten, stond ook net een paar uur op netflix blijkbaar. Halverwege aflevering 1 "wtf dit is nog steeds één shot". Dat maakte het wel extra goed om er zo blanco in te gaan.

Het mooie aan die one-shots is juist dat je een uur lang aan pure realiteit te zien krijgt binnen bepaalde processen. Iedere aflevering weer een ander stukje binnen het proces. In aflevering 1 en 2 is dat vanuit meerdere perspectieven, 3 en 4 blijft dat beperkt tot 2/3 mensen. 3 en 4 worden door de meeste mensen ook als saai benoemd, omdat het wat langdradig is. Maar ondanks dat je ergens misschien de aandachtspannen kwijt raakt, blijft het toch indrukwekkend hoe puur die afleveringen gemaakt zijn. Beide zijn voor de acteurs een emotionele rollercoaster, die zo helemaal door moeten gaan in een shot. Vooral in die laatste aflevering gaat het van wanhoop, naar geluk, naar boosheid naar immens verdriet. Vooral de laatste scene is aangrijpend en geweldig geacteerd.

Gisteren ook gekeken. Vond het erg goed! Vooral heel aflevering 3 en de autorit naar huis + laatste minuten van aflevering 4.