Ik heb dit anthem nu een aantal keer beluisterd, en ik moet eerlijk zeggen dat ik het elke keer lekkerder vind worden!
Een anthem moet toegankelijk zijn voor de "mainstream massa" maar dit anthem heeft naar mijn idee meer lagen dan gebruikelijk, en is dus ook uitermate geschikt om meerdere keren te horen op 1 avond, zodat je telkens iets anders kan opvallen eraan, buiten dat je gewoon los kan gaan
Ik denk ook dat het wel goed is voor de dagjesmensen als ze doorkrijgen dat hardstyle niet altijd zo "simpel" en "1-lagig" hoeft te zijn als veel van de producties van de afgelopen jaren, waar naar mijn idee meer uit te halen zou zijn geweest. Dit neemt niet weg dat een simpele ragplaat ook heerlijk kan zijn, en zeker moet gemaakt moet blijven worden
Chapeau voor Wildstylez
Verder lees ik met interesse de posts van Lyst over de BPM en de
pitchkicks/reversed bass discussie. Ben het hier volledig mee eens, diepe zware pitchkicks vind ik heerlijk en daar kan ik keihard op raggen, maar de allerheerlijkste bounce/vibe krijg ik nog altijd uit n strakke flinke reversed bassline. Denk aan "The age of reverse bass" en dan ietsje gepitcht, dan heb je automatisch het op-en-neer gevoel, dan zwiep ik mn benen zo hoog de lucht in dat ik bijna mn neus kan raken
Tot dusverre mn allereerste bijdrage
.
Geplaatst op 05 apr 2010 14:23 
. 
<- was dit maar waar 
