Reviewtime
01. DDD 2-013 7,3
Het origineel heb ik erg vaak geluisterd, vooral omdat het een van de weinige early-oriented platen was uit die tijd. Ik vind het daarom ook jammer dat de plaat is geüpdate naar iets meer hedendaagse sounds. De bassline in het origineel klinkt een stuk fijner, hoewel dit zeker ook niet slecht is. De climax vind ik teveel lijken op Trapped, een andere geniale plaat uit die tijd. Helaas is de melodie lang niet zo sterk als die in Trapped en vind ik hem tevens minder dan die in het origineel. Maar goed, Trapped en DDD zijn voor mij een van de beste platen van de afgelopen 3 jaar, dus als het daarmee vergeleken minder is, wil het niet per se zeggen dat het een slechte plaat is. Het heeft alleen niet de potentie om in mijn top20 van dit jaar te eindigen, waar die andere tracks ergens in de top 5 eindigden.
02. Scared 7,3
Typische Italiaanse melodie in de midintro. Vind het eerste deel ervan redelijk, maar de laatste paar noten maken het wel goed af. Eronder de typisch krakende TNT bassline zorgt voor voldoende energie. De break vind ik ontzettend saai, langdradig en voegt totaal niets aan de track toe. De acidline die er op volgt in de opbouw vind ik dan wel weer lekker. In die climax voegt het ook zeker wat toe. De climax melodie is ondanks dat het simpel is lekker energiek. De kicks zijn ietwat springerig, maar passen goed bij deze track. De lange break is dus de enige minpunt aan deze track.
03. Dial T For TNT (Repumped!) 8,2
Heerlijke experimentele sound. Dit gecombineerd met een energieke reverse bassline maakt dit tot een plaat die ik nog vaak zal luisteren. De synths in de midintro doen mij denken aan mijn oude inbelmodem
. De break in deze track wordt gelukkig gebruikt om de spanningsboog op te bouwen in plaats van af te breken. Heerlijke opbouw dan ook, alleen de echt daadwerkelijke overgang naar de melodie vind ik wat abrupt. Klein minpuntje daar dus. De climax is weer heerlijk italiaans met een lichte reverse bass. Had hier graag een wat sterkere reverse gezien, maar ja je kunt niet alles hebben he
04. Countdown 8,9
Echt als ik deze melodie zou horen in een mainstream track zou ik zeggen wat een slappe track weer, maar omdat ik weet wat er komen gaat na deze melodieuze break krijg ik al kippenvel als de melodie begint. Want wat een geniale sound zit er in die climaxen zeg. Ook lekker afgeweken van de standaard hardstyle structuur. De vocalen in combinatie met de stilte voor de climax zorgen voor nog meer energie in de climax. Het enige minpunt aan de track is dat het de hele track hetzelfde is, maar met de afwisselingen met de break en de genialiteit van de climax mag dit de hele dag wel hetzelfde blijven
05. Punk Fanatic (with Brennan Heart) 6,5
Ik ben bang dat dit meer richting de technoboy zal zijn. Ookal zijn het dezelfde mensen die het produceren, iedere alias heeft toch een eigen sound. Ik vind de sound van Technoboy de laatste jaren teveel mainstream, dus niet echt geweldig. Ik moet wel de complimenten geven dat ze iets nieuws proberen met de bassline, maar ik vind het helaas nergens naar klinken. De midintro, die in dit geval letterlijk een midintro is gezien hij tussen beide climaxen in zit is standaard maar wel lekker energiek. Iets wat de hele track eigenlijk wel heeft, ik vind alleen de melodie iets te blij en de bassline kan ik maar niet aan wennen. Gelukkig was er behalve de vocalen weinig van Brennan Heart te herkennen in de track
06. First Match 2011 7,0
Als ik de tracks tot nu toe zo beluister valt me eigenlijk op hoe weinig energie er nog zit in de hedendaagse hardstyle, het is misschien wel hard (raw hardstyle) of er zit emotie in (mainstream), maar er zijn amper tracks die echt barsten van de energie (ja een stukje in Titan - Nightmare
). De midintro in deze track is wederom erg energiek. De typische TNT kicks in combinatie met de synths uit het origineel zorgen voor veel drive. Helaas is de climax weer een typische Technoboy sound, het is me iets te blij allemaal, maar ik kan me voorstellen dat je dit als mainstream liefhebber een hele vette plaat vind, want het steekt verder allemaal wel erg goed in elkaar. Vooral dat effect (ik weet niet hoe ik het uit moet leggen) achter de synth in de climax. Maar als early liefhebber hoor ik toch veel liever het origineel
07. TN.. Who?! 8,1
Wat een bassline is dit zeg, doet mij denken aan de JTS basslines
De afwisseling met die aparte sounds zorgen voor kippenvel. De vocals zijn door de arrogantie wel grappig. Vervolgens weer een lekker ouderwetse synth erin. En de reverse blijft maar doorpompen. Ook het effect waar de synth mee afgebroken wordt is mooi gedaan. Het tweede deel of climax, ik weet het allemaal niet meer; een vaste structuur kennen ze gelukkig niet, vind ik dan weer helemaal niet bij de track passen, ik zat al te kijken of ik per ongeluk op volgende track had gedrukt. De melodie in dat stuk doet me ook erg denken aan een andere track. Naja gewoon uitmixen na het eerste deel dan maar he
08. Naked 6,5
Tja ik ben een grote fan van de tuneboy sound, maar met technoboy heb ik weinig mee. Dit is weer een typische technoboy plaat, met (gelukkig-)licht pitchende kicks en veel teveel gericht op die euforische melodie. Net op het punt dat ik de track wil wegklikken begint een soort van midintro. Deze is dan wel weer aardig, alleen zijn de tails van de kicks iets te lang. Nouja nu begint de climax van de track weer, dus nu kan ik wel naar de volgende track skippen.
09. The 8th Note 8,0
De intro begint redelijk met een bekende synth en bassline. Vervolgens volgt er weer een enorm energieloze break, ik denk dat ik die er later ook maar uit ga knippen. Want de opbouw die er opvolgt is weer geniaal, een zagende sound die steeds hoger gaat en telkens door een kick weer omlaag gebracht wordt. De climax is weer typisch tuneboy. Lekker energieke melodie met vette stukken aan het eind. De kicks iets aan de holle kant, maar niet storend. Ben wel enigszins teleurgesteld want in de preview was alleen het vette deel van de track te horen. Was de rest van de track ook zo goed, dan was het een track geweest die meedeed voor mijn top20 van dit jaar.
10. Good Times 6,7
De vocalen komen uit Wildstylez - Clubbin'. De track is een beetje in de stijl van Voices etc. In die tijd sprak Technoboy me al niet meer zo aan. Dus ook deze track gaat compleet langs me heen. Het steekt technisch allemaal wel weer goed in elkaar, maar het blijft allemaal te blije muziek.
11. Uttawanka 6,8
Ik vind de lyrics gewoon slecht. Maar de Uttawanka vocal in combinatie met de kicks klinkt dan wel weer goed. De rest van de midintro is ook gewoon goed. Helaas begint daarna weer een standaard mainstream melodie met bijbehorende pitchkicks. Het mag voor de diversiteit misschien wel goed wezen, ik heb liever de tuneboy sounds.
12. Second Match (Amazed Remix) 6,7
Ondanks dat het dezelfde producers zijn hoor je hier direct weer een andere sound. Echt knap hoe je met een team zoveel verschillende sounds kunt creëren. Echter spreekt deze sound me niet zo aan. Ik hoor amper nog de originele track in deze track terug. De hard treatment van deze track is echt 10x lekkerder, en ook het origineel gaat er ver overheen. En ik blijf vinden dat als je een remix maakt, je toch minstens het origineel voorbij moet. Ik vind dit allemaal maar standaard en saai.
Conclusie: 88/12=7,3
Een erg afwisselend album met duidelijk onderscheid in wat ik noem de sounds van technoboy en die van tuneboy. Het gedeelte van tuneboy klinkt echt geniaal, met als echte uitschieter Countdown. Dat van technoboy is me allemaal veel te blij en standaard. Gelukkig zit er in iedere track wel een overdosis energie, wat de technoboy-achtige tracks niet direct superslecht maakt en de Tuneboy tracks er bovenuit tilt. Mijn complimenten voor het experimentele aspect van dit album heb erg aparte sounds gehoord en de structuur van de tracks was werkelijk waar geen touw aan vast te knopen, wat ze mogen opvatten als een compliment, gezien ik die standaard structuur wel een beetje zat ben.