Dj Thera - The New Era (THER-174)

Ik zal niet beweren dat ik een groot Theracords fan ben, maar ach, alleen maar reviews van grote fans gaat (mij in ieder geval) ook vervelen. Ik snap dat ik niet je belangrijkste doelgroep ben, en dat je daardoor minder waarde hecht aan mijn mening, aangezien het voor jou waarschijnlijk interessanter is om te lezen wat je vaste fanbase er van vindt. Omgekeerd ben jij waarschijnlijk ook niet mijn belangrijkste 'doelgroep'

‘Extreem positieve’ reviews hoef je van mij overigens sowieso niet te verwachten, ik ben denk ik vrij gematigd als het om tracks gaat. Er is überhaupt maar 1 hardstyle track die ik onafgerond een 10 zou geven. Aan de andere kant zal ik ook zelden een 1 of een 2 geven.
En wat betreft "de best aardige punten", misschien ligt het aan mijn zesjescultuur, maar een gemiddelde van 6,6 is volgens mij best prima. Als ik er echt helemaal niks aanvond had het nog een stuk lager gekund, het is niet zo dat ik spijt heb dat ik het album heb geluisterd oid


Uiteraard, alles is mijn mening. Het zou sterk zijn als alle leden van Hardtraxx het er 100% mee eens zijn. Maar ik zou zeggen, laat vooral horen waarmee je het (on)eens bent, en waarom. Mijn mening is geen absolute waarheid


Als ik hier nog even op mag doorvragen. Die intro’s (en in sommige gevallen ook de outro’s) bij iedere track (dus echt de eerste en laatste seconden) zijn leuk, maar hebben in mijn ogen weinig te maken met alles wat erna volgt. Het is leuker om naar te luisteren dan een stel claps, maar zat hier ook echt een idee achter? Ik kreeg af en toe het idee dat ze inwisselbaar zijn, in de zin van, dit stuk is nu voor track X geplakt maar had eigenlijk net zo goed voor track Y kunnen zitten.

Dat is in ieder geval top om te horen


Natuurlijk! Het verbindt het hele album met elkaar en het is altijd een inspiratie op basis van de track zelf, zijn ook vaak dezelfde akkoorden. Het is vooral iets muzikaals wat ik graag wilde toevoegen in plaats van de meestal saaie clap/snare intro's/outro's

Precies. Muziek is iets persoonlijks dat iedereen op een andere manier ervaart, en juist daarom vind ik het een ware kunst als een artiest een bepaald gevoel of een bepaalde emotie weet over te brengen via muziek.

Grappig om te lezen want ik denk er zelf echt totaal anders over. Voorbeeld: het intro van Meteorite, de sfeer althans, heeft iets 'onvermijdelijks' (geen idee hoe ik dat met woorden moet omschrijven), terwijl het intro van Lightsaber veel futuristischer klinkt. In de beide gevallen heb ik het idee dat die stukken juist meer toevoegen aan de plaat. Bij Meteorite heb ik het idee dat de hele plaat draait om de sfeer die in de eerste seconden wordt neergezet; het bouwt ermee op en het bouwt ermee af. Ik ervaar die plaat zelf als een soort verhaal, waarbij er een meteoriet richting de aarde komt met alle gevolgen van dien (waar Post Apocalypse grappig genoeg op door lijkt te gaan, maar dat terzijde). Hetzelfde geldt wat mij betreft voor Lightsaber en eigenlijk bijna elke plaat van het album. Zo zie ik niet élke track als verhalend, maar bij het overgrote deel heb ik wel van begin tot eind het idee dat het allemaal klopt. Je zou de intro's hier en daar best kunnen omdraaien en wie weet zou het ook nog best leuk klinken, maar toch zou ik juist dán het gevoel hebben dat het niks met de rest van de plaat te maken zou hebben. Om verder te gaan met het voorbeeld: plak voor de gein eens het intro van Meteorite voor Lightsaber of andersom. Of draai het outro van Citizens om met die van Bigger Bolder Better. Juist dan krijg je een onsamenhangend geheel.

Je slaat de spijkers perfect op hun koppen, zowel met dit eindoordeel als met vrijwel alle losse reviews. Ik begon met de komst van Revenge echt een fan van Thera zijn nieuwe stijl te worden, daar kwam Citizens vervolgens nog eens bovenop. Dit complete album bestaat uit zeer sfeervolle tracks van hetzelfde niveau van de twee voorgenoemden, waar alleen the Alliance een beetje de plank misslaat. Ik moet wel zeggen dat de kicks het best tot hun recht komen door mijn headphones, ipv door mijn speakers, maar dat is geen klacht, integendeel, het klinkt heerlijk

Ik vind het album minder dan ik had verwacht. Veel tracks lijken echt op elkaar.

Ik vind het album ook niet helemaal 'je van het'. Bij de eerste paar platen had ik niet het idee dat het zo veel op elkaar leek, maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik dat toch begon te vinden.

Wat mij ook opviel is dat er niet echt tracks in zaten die er, voor mij, uitspringen. Bij de meeste albums is er toch wel 1 plaat die er uit springt en ik een paar jaar na dato nog luister (Om Training Sessions als voorbeeld te pakken; R.E.M. Sleep en in iets mindere mate The Filth). Bij dit album heb ik dat totaal niet. Er zijn een paar platen die ik leuk vind (Judgement, Post Apocalypse), maar ook dat zijn geen echte uitschieters. Ook zijn bij de meeste tracks de kicks het die het voor mij verpesten. Ik mis de kracht en overtuiging die je vorige tracks wel hadden (Voor Training Sessions). Ik begon mij ook steeds meer te 'irriteren' aan dezelfde soundbank voor zoveel tracks. Ik mis echt variatie.

Ik kan alleen concluderen dat je nieuwe stijl niks voor mij is.

Al een tijdje het album in handen en toch maar besloten de nummers te becijferen. Ik wilde eerst nog van elke track een verslagje schrijven, totdat ik aan het einde per ongeluk het tabblad weg klikte .

Naja, hier gaat die dan:

Under My Wing: 8,5

Starfleet: 10
Beste plaat van het album in mijn ogen. Intro, climax, vocals. Alles is gewoon perfect!

Ode to the Throne: 7,7

Citizens: 8

Never Say Goodbye: 8,5 (Geweldige plaat, helaas de vocals wat minder en daarom niet hoger )

Wasteland: 7,5

The New Era: 8,2
Jammer dat de kicks o.a. uit de album trailer niet in de intro zijn gebruikt. Die waren naar mijn mening veel vetter en energieker .

Going Under: 8,5

Bigger Bolder Better: 6,5 (Valt toch een beetje tegen helaas)

Into the Light: 8,7

Lightsaber: 7,4

Judgement: 9,2
Wat een combinatie zeg. De kicks van Delete met een geniale melodie van Thera eronder. Wat een sfeer!

The Alliance: 5,5
Vind dit de minste plaat van het album. Vind m vrij saai en standaard helaas. Sowieso niet echt fan van Caine's z'n stijl.

Meteorite: 7,2

Post Apocalypse: 8,5 (die break )

Conclusie: 8
Wat een heerlijk stijltje en fijn album zeg! Staat regelmatig aan en er zitten echt een aantal pareltjes tussen.
Complimenten trouwens ook hoe je de platen begint en eindigt, bijvoorbeeld met een piano stukje etc. Erg sfeervol en mooi en daarmee laat je echt je creativiteit zien!
Als tip wil ik wel meegeven dat het misschien zo meteen wel gevaarlijk is om bij je losse releases dezelfde kicks te gebruiken als je hier in dit album gebruikt hebt. Daarmee breng je misschien de variatie in gevaar. Voor de rest moedig ik dit stijltje alleen maar aan en hoop zo meteen eigenlijk weer op een The Paranormal achtige plaat! (Die heeft wat andere kicks bijvoorbeeld.)
Keep up the good work Thera!

Wasteland is mijn duidelijke favoriet

Dank je wel


Ik heb het mezelf in mn hele carrière nooit makkelijk gemaakt, dus nee ik ga niet copy pasten. Ik ga wel aan de slag om mijn nieuwe stijl te finetunen, dus wel dezelfde herkenbaarheid, maar niet mezelf kopiëren qua kicks.

Ik moet eerst eerlijk bekennen dat ik er met een 'Hardcore oor' tegen aan luister en dan valt me op dat er bij weinig tracks echte kicks in zitten.
Bij Starfleet, Judgement en Post Apocalypse (Dit kan je wel aan Ophidian overlaten) zitten die er wel in en dat maakt de track gelijk een stuk interessanter.
Ook klinken de kicks van veel tracks het zelfde..
Kwalitatief zit het goed in elkaar en de melodieën/sfeer is fijn, maar kicks maken voor mij toch wel een track helemaal af. Ook in de Hardstyle.

Wauw Starfleet zeg...... wat een pareltje album even een verlate luisterbeurt aan het geven maar deze springt er wel uit zeg.