Of Verona - Zero Gravity (B-Front Remix)

Nee, sfeer is er wel, maar hij bijna al zijn andere tracks hebben een betere sfeer. Veel te lange break, melodie pakt me niet en vind ook de kicks er niet bij passen. Jammer, B-Front heeft me alleen nog met zijn remix van Psyko Punkz weten te pakken tot nu toe.

ja ik lees nog steeds af en toe mee haha!

thanks voor de hele leuke reacties!



ik reageer niet veel maar hier wil ik wel even op reageren

Wat heeft de gun factor te maken met een track die iemand leuk vindt? kijk dat het niet in de smaak valt dat kan natuurlijk! we zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde.. en dat sommige hier zeggen dat ik weer het zelfde trukje uithaal tja ik bedoel ik heb een bepaalde stijl die ik zelf erg leuk vind natuurlijk en ik hoop daarmee dat andere het ook leuk vinden. Ik hou hier zelf ook gewoon van. Bedoel ik zit niet in de studio en denk van oh laat ik maar eens het zelfde doen als al mijn andere tracks (elke track is voor mij anders maar hebben wel de zelfde stijl karakter of hoe je het maar wilt noemen want dat is b-front! Ik probeer met bijv. collabs en soms ook met mijn solo platen wat anders te doen.
Maar goed jij praat over gunnen maar ik zie gunnen toch echt als iets anders. Het kan zijn dat mijn volgende plaat totaal wordt afgezeken. dus dan gunnen deze jongens het mij niet meer? of heb je het gevoel zodra er b-front bijstaat is het goed? nou ik heb ook wel eens mindere feedback hier gelezen (daarom lees ik ook af en toe dit forum) en dus dan gunnen ze me op dat moment het niet?
Blijkbaar valt me muziek bij de meeste gewoon in de smaak hier op het forum en heb je altijd mensen die het ook minder vinden!

Gunnen heeft niks te maken met of je een plaat leuk of niet leuk. Dus ik snap je reactie niet echt (iig dat gedeelte) het is duidelijk dat mijn muziek niet helemaal jou ding is! even goede vrienden toch

Laat ik even afsluiten met dat iedereen gewoon een eigen smaak heeft. En sta altijd op voor feedback guys!!
thanks again!!

1. Hij heeft 1 van de beste tracks aller tijden gemaakt (Magic)
2. Hij was de eerste artiest die op Thrillogy een raw stage kreeg
3. De beste man heeft op Qlimax mogen draaien, dat mogen geen kleine jongens.


Moet je dan niet concluderen dat deze man al de definitie van de top is?


Over de plaat. Heerlijke track, en ja het lijkt wat op andere tracks, maar daar hebben Technoboy, Tuneboy, Ran-D en weet ik veel hoeveel andere artiesten ook last van. Het is trouwens niet eens een last, het is een eigen stijl hebben. En dat hebben niet veel artiesten in hardstyle-land 2014. Probz voor Bob!

Of je dit nummer nou leuk vindt of niet, B-Front is in ieder geval een artiest die met wat anders komt dan wat je tegenwoordig allemaal ziet. Natuurlijk heeft hij elementen in zijn platen die je vaker terugziet bij hem, maar dat hebben meerdere artiesten.

En over die gun-factor; Bob loopt al heel wat jaren mee en vooral in de raw hardstyle heb je tegenwoordig jongens die net komen kijken en veel van hetzelfde produceren. Mensen zullen automatisch meer sympathie hebben voor artiesten die langer in de scene lopen en niet produceren van wat op dat moment populair is. Dat heb ik althans. Hij heeft zich inmiddels wel onderscheiden van de rest.

Ik vind dit in ieder geval een topper en ik vind het erg tof dat hij een nummer heeft gekozen die je simpelweg niet kunt voorspellen.

Ik wil nog maar één ding kwijt in dit topic en dan vind ik het welletjes; ga zo door Bob

nvm

Er staat ook nooit niet. Wat dus eigenlijk betekent dat hij zijn persoonlijke top niet meer zal verlaten. Als we dan toch zo talig bezig gaan.

Een van de populairste was beter geweest ja.

Ik vind deze track zo geweldig lekker. Tijdens Q-base thuis te luisteren met vrienden en toen kwam deze langs en dacht ik wauw. Heb even op punt van me bed gezeten om eens goed te luisteren en de track pakte me meteen.
De break zoals bijna iedereen dat vindt is echt heerlijk. Die vocals met die sfeer erbij, grandioos!
Hoe dan wat meer het leven erin komt, geweldige opbouw en dan echt een typische B-front climax, die soms niet te volgen is omdat niet een normale climax is waar alles herhaalt wordt. De climax wordt telkens anders ingericht maar blijft toch intact. 2de climax geldt zelfde voor, nog steeds zit er een heerlijke sfeer in. En de outro ook lekker erbij. Top plaatje voor mij nu TOTY, hopelijk wordt die dit jaar nog gereleased en snel want ik heb hem al bijna grijs gedraaid.

Ik ben blij dat je deze style aanhoudt Bob, kan er altijd van genieten. Ook al is het trucje vaak hetzelfde, de tracks zijn toch vaak weer fris en lijken toch niet zo op elkaar dat ik het idee heb dat ik de track al een keer gehoord heb. Chocolade is chocolade, maar je hebt veel verschillende soorten en dus smaakt alles weer anders.

Weinig euforie? Hoor je geen melodie? Dit is toch wat anders dan een anti climax of eindeloze screeches? Het is wellicht wat harder dan een Wasted Penguinz of een Waverider plaat, maar dit is B-Front .

Het is wellicht wat tussen Raw en Euforie in, iets wat Bob al jaren doet. Daarom staat hij ook op Qlimax, en daarom staat hij ook op Loudness. Of hij dit expres doet weet ik niet, hij maakt gewoon wat hij mooi vind (zoals hij hierboven al zegt).

In mijn ogen is dit gewoon een perfect voorbeeld van hoe hardstyle min of meer moet zijn; stevige kicks, mooie melodie, drive en gevoel. Bob weet dit gewoon heerlijk neer te zetten, daarom is hij ook 1 van mijn favoriete artiesten. Op een feest als Qlimax zou ik genieten van zijn set, maar dat doe ik op een feest als Loudness ook.

Om terug te komen op het euforie gedeelte. Het is wellicht een beetje een twijfel geval, maar ik zou dit niet direct zien als een pure raw hardstyle track.

Ga zo door Bob, je hebt mij in ieder geval weer diep geraakt met dit nummer. Heerlijk!

Voor mij geldt dit ook. Ik vind het geen mainstream, maar ook geen raw. Ik zie het gewoon als hardstyle.

Precies.

Wat een slechte vergelijking.

Ja doordat 9/10 van de raw uit screeches en anti's bestaat zou je dit eerder mainstream gaan noemen ja.

Vind ik niet. Het is namelijk gewoon waar. Ik vind 't juist een kunst als een artiest zijn eigen stijl kan laten horen maar toch weet te variëren. B-Front is in mijn ogen daar een goed voorbeeld van. Inner Creativity, Mysterias en Zero Gravity zijn alle 3 verschillend, maar hebben in principe wel dezelfde ingrediënten. Dat is met chocolade toch net zo Lyst? Puur, melk, wit weet ik veel wat heeft allemaal cacao d'r in verwerkt, maar smaakt allemaal anders

Jij noemde Geck-o als voorbeeld dat hij Soul Train niet opnieuw gaat maken. Nee natuurlijk niet, maar dat doet B-Front toch ook niet met Mysterias?

niet als je dezelfde chocolade steeds in dezelfde verpakking doet.........

Het verschil tussen muziek en chocola is dat creativiteit totaal geen rol speelt bij chocola. En laat dat nu net het hele punt zijn. Het is leuk dat er een beetje smaakverschil zit tussen verschillende soorten chocola, maar ten opzichte van het hele voedselspectrum is de chocoladesmaak maar een zeer beperkt gebied. Ik zou over Brennan Heart van een paar jaar terug dezelfde vergelijking kunnen maken. Dezelfde ingrediënten, maar toch net weer anders. Dat was toch ook alles behalve origineel en creatief. Maar blijkbaar komt B-Front (en ook AVIO of Crypsis) ermee weg, maar is het bij Brennen Heart of Zatox ineens een punt van kritiek. Je vindt creativiteit en/of originaliteit belangrijk, of je vind het niet zo belangrijk, maar niet bij de ene artiest wel en de andere artiest niet. In mijn oordeel speelt het wel altijd een grote rol en daarom heb ik kritiek op deze track, ook al lijkt hij veel op Inner Creativity, welke ik wel goed vond (en bij Mysterias had ik deze kritiek ook al trouwens).

Zou je dan ook niet kunnen zeggen dat ten opzichte van het hele muziekspectrum B-Front's muziek ook maar een zeer beperkt gebied is?

Inner Creativity.

Die zou ik nou wel weer eens willen horen. Wat een plaat zeg.

Ja, alles is relatief. Ten opzichte van het hele muziekspectrum is het een linker en een rechter Twix.

Ik kan me ook niett voorstellen dat het met een bepaalde gunfactor heeft te maken. Na mysterias, inner creativity ed. 100x gehoord te hebben vind ik het nog steeds magistrale platen die nooit vervelen. Het is de stijl van zijn muziek. Om een goed voorbeeld te geven, ik vind caine -requital ook ongelofelijk bruut, omdat het simpelweg dezelfde stijl heeft.

Het woord melodieus is dan beter van toepassing.

Ik krijg bij dit soort tracks een prachtig gevoel van vergetelheid, geen gevoel van euforie, zoals bij een plaat a la Jaydee ozo

Melancholie?

Ik juist wel, en bij Jaydee ook