Frontliner schreef:
Leuk altijd die discussie over classics, of niet
Niemand die het écht weet, ik ook niet.
Maar we gaan gewoon door:
Waarom is Weekend Warriors(2013) wél of géén classic? En is Loud(2015) een classic?
Een auto is trouwens na 25 jaar een old-timer/klassieker.
Bedankt voor alle suggesties voor morgen ;-)
Ik denk wat wel een vrij "duidelijke" scheiding is, is de tijd toen iedereen een beetje over ging naar de crunchy kicks die Noisecontrollers begon te gebruiken. Uiteindelijk ging iedereen wel over naar dat soort kicks in plaats van je gated kicks, reverse basses, hardkick10, de wat meer punchy lage kicks die je bij Michel Pollen producties hoort e.d.
Je had in pakweg 2006 tot 2010 (het nu-style tijdperk als je echt heel oud wilt doen) wat meer variatie over alle artiesten als het gaat om echt een eigen soundbank. Ik denk dat in het tijdperk er na ieders sound meer een kant op ging en de structuur van platen ook. Eerst in melodieus en later in raw, daarom liggen die classics feesten al wat hoger qua tijdperken.
Het kan zijn omdat hardstyle toen groter werd (je had steeds meer house remixen e.d. en podia op grote feesten) en dat iedereen zocht naar die populaire sound om er bovenuit te springen en vaak de succesvolle artiesten nadeden. Het werd meer competitief en dat heb je nu nog, dat als een ding populair wordt meerdere artiesten er op springen. Het staat me iig bij dat dat toen de tijd een van de grootste kritiekpunten was.
Het is nog steeds geen harde definitie, dat wil gewoon niet omdat je overal wel tig uitzonderingen op hebt. Maar net zoals met industrial hardcore, je hoort vanzelf wel wanneer er iets bij hoort of niet. Al kun je er natuurlijk zo miereneukerig over doen als je wilt, het blijft voor een deel subjectief.