Nieuwe album van Periphery is uit
https://open.spotify.com/album/1seeMmdvQUplCh1cTRbWJx01. Reptile (8,5)
Jezus een nummer van 17 minuten

Hij blijft echter wel mooi variëren met clean en ruig. Kunst op zich om zo'n lange plaat interessant te blijven houden maar ja, prog metal hè. Het luistert heerlijk weg in de latere stukken.
02. Blood Eagle (8)
Heerlijk om weer is een enorm ruige plaat van Periphery te horen, zieke breakdowns en vet spelen met vocalen in de tussenstukjes later in het nummer. Vooral hoe de plaat begint en die breakdown erin knalt.
03. CHVRCH BVRNER (7)
Weer een behoorlijk lomp en snel nummer. Heel technisch alleen deze ligt me niet heel erg.
04. Garden In The Bones (8)
Typisch Periphery plaat, heerlijk melodieus en technisch en geniale zang en heel bombastisch in de refreinen. Stuk van 2:20 en 4:40 tot het einde is heerlijk.
05. It's Only Smiles (8)
Meer een stevig pop achtig nummer in het begin. Klinkt melodieus enorm goed maar is me soms toch iets te rustig. Tot het einde waar hij opbouwt tot een enorm episch nummer en wat steviger wordt.
06. Follow Your Ghost (7)
Begint behoorlijk stevig. Wel een klein beetje monotoon. Rest van de plaat gaat wel een beetje op die noot door. Het is technisch goed maar een beetje standaard metalcore/djent verder. Later in het nummer gooien ze het nog wel om wat weer vet is. Laatste stuk is enorm goed, had alleen gehoopt dat het langer en was en eerder in het nummer kwam

.
07. Crush (7)
Lijkt wel een beetje Rammstein qua opening

. Geinig gedaan met die elektrische elementen, het is bekend dat Misha fan is er van, vind het hier niet heel chill imo. Het nummer is niet slecht verder.
08. Sentient Glow (9)
Heel oldschool Periphery, klinkt vet. Dat tweede gedeelte is echt weer prachtig gedaan.
09. Satellites (9)
Afsluitplaten van Periphery zijn altijd enorm sfeervol en wat meer chill, dit ook geen uitzondering. Sluit goed aan op de vorige plaat. Hoe hij er opeens in knalt is echt vet gedaan. De zang in dit nummer en de compositie van de melodieën is echt ongekend goed, hoe fucking hoog kan je zingen.
Het album is iets wisselvalliger dan de vorige. Paar aparte platen er tussen, zeer innovatief maar niet alles valt mij even goed. Daar tegenover zijn er wel weer een paar enorm sterke platen. Met PIII duurde het ook even voor ik alles kon waarderen dus het is zeker geen definitief oordeel maar ik vond de platen daarop een beter geheel. Ben wel blij dat ze grotendeels de stijl van PIII hebben behouden.
De sfeer in de platen is veelal goed, het gitaarwerk en de drums zijn enorm goed en de zang van Spencer blijft altijd iets van buiten deze wereld. Hoe die gast van enorm laag en ruig naar enorm hoog en clean gaat is ongekend.
Satellites, Reptile, Sentient Glow, Blood Eagle en It's Only Smiles zijn wel de favorieten, waarbij Satellites de kroon toch neemt. Dat nummer laat echt zien hoe goed Periphery technisch, melodieus en vocaal is.