Ik begreep dat er al wat verhaaltjes klaar stonden, maar ben hier wel benieuwd naar, wat is er precies gebeurd dan?
Raven schreef:
Dat laat ik aan Bouke over.
Nog even hierop inhakend; ik zei al dit dit topic openstaat voor gastauteurs. De intentie is vooral om (gezamenlijk) herinneringen op te halen, en misschien de wat nieuwe luisteraars bekend te maken met dingen die in het verleden speelden. Het is geen 'ik schrijf en de rest leest alleen'-topic, dus als er anderen zijn die ook op dezelfde manier als ik willen bijdragen, juich ik dat alleen maar toe
Na de eerste release in 2010 timmerde Catatonic Overload flink aan de weg in de hardstylewereld. Iedere release (!) bereikte de nummer 1 positie op hardstyle.com. In 2012 maakte het duo echter geheel onverwacht bekend te stoppen met het produceren. Maar wie waren deze artiesten eigenlijk, die liefkozend ook wel CO2 werden genoemd? In aflevering 4 van The Hardtraxx University: Catatonic Overload.
Begin In 2010 tekenden twee mannen uit Limburg een contract bij platenmaatschappij Theracords. Marc Scheeren en Tim Oelers gingen vanaf dat moment door het leven als Catatonic Overload. Marc had onder de naam Sebulba al wat tracks geproduceerd, Tim was daarentegen nieuw in het vak. De eerste release, in Augustus 2010, bevatte de tracks Heavyweight en The Sexual Thrill. Met name die laatste track werd bijzonder goed ontvangen, alhoewel de hype pas echt groot werd door de Ground Zero Edit uit 2011. In November 2010 volgde de tweede release, met Paralyzed, Pump That en Insanity. Ook deze sloeg goed aan bij het publiek, en het duurde dan ook niet lang voordat het duo vaker geboekt werd op (kleine) feesten.
Hoogtepunt In 2011 vestigde Catatonic Overload definitief zijn naam in de hardstyle scene. De befaamde ‘Make RAW not WAR’-releases lieten de populariteit van het duo naar grote hoogten stijgen. Dit project bestond uit 3 releases met elk 3 tracks. Het eerste deel, gereleased in Mei, bestond uit Futile, Peace of Mind en Attitude. Met name Futile was veel te horen op festivals. Hetzelfde kan gezegd worden van Goddamn, dat samen met Overtime en S.I.T.E. het tweede deel van de reeks vormde (release in Juni). Een paar maanden later volgde het derde en laatste deel van het ‘Make RAW not WAR’-project, met daarbij Death Before Disco, Environment en Environment (Delete Remix). Ook de verscheidene collabs en remixen werden goed ontvangen. Zo won hun remix van de klassieker Hardstyle Rockers van Donkey Rollers een contest van Fusion, waardoor deze track uitgebracht werd op de 100e release van Fusion. Verder prijken er op hun discografie nog remixen van Open Source – 2012 en Pete Kingwell – Scream. Daarnaast worden de collabs met Geck-O (Rotten From the Inside) en Deetox (State of Mind) nog steeds af en toe gedraaid op festivals.
Einde Catatonic Overloads laatste track, genaamd Cursed, is nooit uitgebracht. In Februari 2012 kondigden de heren namelijk aan te stoppen, volgens de aankondiging vanwege persoonlijke verschillen tussen de twee heren:
Theracords.nl schreef:
‘Lately, we made more War then Raw’
Even plotseling als de opkomst kwam er daarmee een einde aan de het succesvolle project Catatonic Overload. Daarna was het lang stil rond de twee heren. De stiekeme hoop dat (minstens) één van de twee solo verder zou gaan, leek ongegrond.
Comeback In 2013 was er echter een onverwachte, eenmalige comeback. Niet als producers, maar als DJ’s: Catatonic Overload was, ruim anderhalf jaar na de breuk, geboekt op het feest ‘Rauw op je Dak’ in Zaandam. Er werd meteen duidelijk gemaakt dat het een eenmalig optreden zou zijn, maar dat mocht de pret niet drukken voor de mensen die graag nog één keer het befaamde duo wilden meemaken. Tijdens dat optreden werden er ook twee nieuwe tracks gedraaid. Deze bleken te zijn geproduceerd door Marc. Niet lang daarna werd er meer over duidelijk: Marc pakte het produceren weer op onder de naam Project Exile bij Sys-X records. Nadat Sys-X werd opgedoekt kwam hij ‘thuis’ bij Theracords. Van Tim hebben we daarentegen weinig meer vernomen. Hij heeft zich gericht op een non-muzikale carrière.
Ontzettend fan geweest van deze act. Gelukkig ook meerdere malen live mogen zien inclusief hun 'laatste' set in Hengelo destijds. Goeie genade wat was dat een mooie set, echt hele goede herinneringen aan zowel die set als dat hele feest, een mooie tijd .
Pas sinds 2013 ben ik gaandeweg steeds vaker naar feesten gegaan. En toen was CO2 al gestopt dus Ik weet nog wel dat ik naar Rauw op je Dak wilde voor hun comeback, maar vanwege andere verplichtingen dat weekend moest ik afhaken
Ik zag dat ik hier nog niet gereageerd had, maar echt een top initiatief dit. Erg leuke en vooral ook goed geschreven stukjes Bouke. Het verhaal achter Hasta la Pasta kende ik nog niet, was interessant om te lezen.