Review tijd!
1. Phuture Propaganda (Prelude) 6,5
Ik heb expres deze plaat nog niet aandachtig beluisterd voor het album. De plaat begint met een erg sfeervolle break. Het gebruik van de drum 'n bass elementen in combinatie met de viool klinkt heel erg vet, zo vet dat de mid daarna tegenvalt.
Kicks zijn niet helemaal naar mijn smaak en hadden wat voller gemogen, daarnaast vind ik het screechpatroon niet lekker in het gehoor liggen. Nu komt die mooie break weer die doorloopt in de opbouw naar de climax. Die vage synth is heel erg vet maar helaas wordt deze afgekapt door een anticlimax met dezelfde sounds uit de mid. Deze keer klinkt het wat beter door het aangepaste screechpatroon. Daarna wordt de melodie heel even doorgetrokken maar deze valt een beetje in het niet bij het scherpe geluid van de screeches. Dus kort gezegd; de plaat schept wel een algemeen beeld van wat je van het album kan verwachten. Als losse track vind ik hem minder.
2. Freedom 7
De "To ..." ga ik later bespreken in de samenvatting omdat het geen opzichstaande platen zijn.
Vrij euforische opbouw in de intro en het klinkt ook erg fris. Mooie gebruik van de vocals in de mid en de kicks zijn een stuk beter tegen over de openingsplaat. De frisse opbouw volgt weer waarna deze overgaat in de climax. Mooi dat de elementen uit de intro worden doorgetrokken in de rest van het nummer. Klein detail ook maar erg vet is het scratch achtige geluid door de climax heen. Het cijfer is alleen wat lager omdat ik niet helemaal overtuigd ben of deze plaat een hoge replay value gaat hebben of minder gaat klinken los van het album.
3. Don't Give Up 6,5
De hele feel en opbouw lijkt op Freedom wat opzich wel goed past in het 'blokje' To Hypnotize. De mid-intro bevat een reverse en lekkere sounds die me aan het stijltje van Phrantic doen denken. Je hoort ook duidelijk de Omegatypez invloeden wat ik hier wel een pluspunt vind. De rest van de plaat van de lijkt een beetje op een combinatie van de Prelude en Freedom (het frisse euforische van Freedom met het scherpe van de Prelude). Leuke plaat maar niet echt een uitschieter.
4. Hope 8
Deze kende we natuurlijk al maar het is ook zeker niet erg dat deze erop staat. De track stond me eerst niet zoveel aan vanwege de 'springerige' sound en melodie maar hij is uiteindelijk wel op mij gaan groeien. Mid-intro vind ik nog steeds wat aan de langdradige kant maar oh wat is die melodie toch lekker.
En zoals eerder aangegeven zorgen de snares om de maat voor drive en afwisseling. Wat me nu ook weer opvalt is dat de breaks elke keer zo gedetailleerd zijn uitgewerkt met weer als een detail die lage synth.
5. Lost Control 6
Ik vind het een beetje moeilijk om dit soort dingetjes te beoordelen omdat het eigenlijk geen hardstyle is.
Het klinkt voor mij alsof de breaks en sfeer van Hope verder zijn uitgewerkt tot een nieuwe plaat. Haalt wel een klein beetje de drive uit het album maar het is wel een mooie afsluiting van het euforische To Hypnotize gedeelte.
6. The Responsibilty 5,5
Mwa, vind dit een albumvuller. Gebeurt weinig in wat de plaat echt speciaal maakt zoals details die de vorige platen wel hadden. Daarnaast zijn de hoofdelementen niet helemaal mijn smaak; de melodie klinkt aardig maar niet bijzonder en de kick lijkt wat naar achter gedrukt te zijn (op de lelijke pitch na
). Slechtste plaat tot nu toe omdat hij nergens in uitblinkt.
7. Who 7
Deze kende ik ook al voor het luisteren van het album. Mid geeft aardig wat drive en je hoort ook gelijk de Endymion invloeden terugkomen. Break daarentegen is weer typisch zoals in Freedom/Don't Give Up. Daarna volgt een vrij aparte melodie die niet slecht klinkt maar ook niet uitblinkt. Heel vet dat daarna wel de sounds uit de mid-intro weer terugkomen in zowel de climax als de outro. Outro heeft ontzettend veel drive. Leuke plaat die ik meer ben gaan waarderen omdat ik hem al wat vaker heb gehoord.
8. Paranoid 8
Een beetje geïnspireerd door Muse?
Mooi dat je ook weer gelijk Ran-D in deze platen hoort, vind dat altijd wel een pluspunt als je sounds van beide artiesten kan horen. Jammer genoeg dat het wat minder te horen is in deze plaat die naar mijn mening qua sounds meer van Ran-D komt. Wat ook niet erg is want het zijn wel overheerlijke sounds. Mid-intro klinkt weer dik al ben ik wel bang dat deze op een gegeven moment gaat vervelen. De break die volgt is wel weer gruwelijk vet met het steeds lager gaan van de vocal.
Sounds in de climax zorgen voor heel veel drive en het tweede gedeelte van de climax geeft net dat stukje afwisseling om de plaat langer interessant te houden.
9. Everywhere 7
Lijkt qua sfeer op Hard Driver zijn recente plaat Nothing. Qua kicks en vooral drive is dit ook een stuk minder dan Paranoid. Deze plaat was beter uit de verf gekomen als hij tussen The Responsibilty en Who inzat. Voor de rest een vet plaatje met wat sounds meer richting de Hard Driver kant. Genoeg afwisseling in het nummer om het interessant te houden en een mooie sfeer.
10. Terrordome 9
Ja daar is hij dan eindelijk; de beste plaat van het album! Heerlijke opbouw, vocal en ook de drive in de mid-intro is meer dan prima.
Break met viool klinkt super vet, dat gecombineerd met die vocal en de daarop volgende melodie geeft mij echt kippenvel. In de climax komen die heerlijke kicks terug uit de mid, godverdomme wat heerlijk. De break laat mij eerst denken dat de plaat aan het afbouwen is maar nee hoor er zit nog een tweede climax achter.
Echt een geweldige plaat en een heerlijke opener van het laatste deel To Govern.
11. Phuture Propaganda (Part II) 8,5
Als eerste wat ik wil melden is die kicks.
Wel even een switch van de sfeer van Terrordome naar een iets meer typische Raw Hardstyle plaat. Maar de sounds klinken toch afwisselend genoeg om het interessant te houden. De breaks zijn weer uitstekend uitgewerkt en zorgen voor veel sfeer. Ik moest in het begin wel wennen aan de stem van DL maar het klinkt nu heel vet. Mooie aan deze plaat is dat de melodie een beetje hetzelfde gevoel als een screech heeft maar zonder heel scherp te zijn wat voor veel drive zorgt. Ik ben wel van mening dat deze plaat aan het einde van het album had gemoeten omdat het net een stukje lomper is dan de rest.
12. Robots To The System 8,5
Wauw wat een heerlijke kicks weer. Het To Govern gedeelte is zeker mijn favoriete deel en dat komt vooral vanwege de kicks. Deze plaat ligt verder wat simpeler in het gehoor dan de rest van het album maar de eenvoud doet het hem hier. Die climax geeft gewoon ontzettend veel drive mee. Op de rest heb ik eigenlijk weinig aan te merken, gewoon een sterke plaat.
13. Time Moves On 6,5
De sfeer die deze plaat meebrengt als ik naar de titel kijk krijg ik er een soort film gevoel bij, klinkt erg vet. Ik snap daarom ook best dat deze plaat als afsluiter wordt gebruikt maar aan de andere kant ook weer niet. De sounds zijn heel chaotisch (positief) maar de kicks missen kracht. Gelukkig zitten de breaks weer helemaal goed. De melodie is wat euforischer dan de rest van To Govern maar niet minder lekker daardoor. Dit plaatje had eigenlijk een hele sterke afsluiting kunnen zijn maar helaas missen de kicks kracht. Vooral tegenover de rest van To Govern.
ConclusieHet was een erg leuk album om te luisteren mede door de diversiteit van de platen en de insteek van het 'verhaal' en de skits/stukjes break. Nog even een speciale vermelding voor To Corrupt, klinkt erg vet met die melodie van Sleep erin vewerkt!
94/13 = 7,23 maar vanwege de diversiteit (ook tegenover het vorige album wat meer dezelfde sounds/kicks had) geef ik Phuture Propaganda een
7,5. Heerlijk album mannen.
Geplaatst op 04 jun 2015 12:15 
. Tracks die er bij mij het best bevallen zijn Freedom, Hope, Paranoid (wat een bak energie zit er in die plaat) en Terrordome.
