Nou ik heb het album op spotify maar aan gezet.
Ondanks dat hardstyle tegenwoordig niet meer zo mijn ding is wil ik hier wel het een en ander over zeggen...
Be Prepared - bouwt best wel vet op (doet me denken aan Be Amazed), en dan komt er uiteindelijk een kick in waarvan ik echt boos wordt. Hoe kan iemand dit in godsnaam ooit mooi hebben gevonden? Zal er live ongetwijfeld wel beter uit komen dan thuis, maar kom op zeg, je wil toch ook dat een plaat thuis ook leuk om aan te horen is. Dit klinkt net alsof iemand met karton op een snelkookpan slaat.
Strike Remix - alle drive en agressie is uit de plaat gehaald, de mid-intro wordt geleid door een slappe screech, de stevige oude kicks zijn vervangen door de kicks van nu... ik vind het een stevige downgrade van het origineel en als plaat an sich ook erg saai. Sfeertje in de break is wel vet.
The Endless Void - Dit vind ik de eerste plaat die ik best vet vind. Lekkere anti-climax met een mooie kick die goed past bij de rest. Jammer dat de melodie in de break niet doorgetrokken is door de hele track...
Genesis - Wel redelijk plaatje op zich, vooral hoe die 2e climax zich vrij wild ontwikkelt. Kicks vind ik niet mooi.
Crackin Your Ribs - Ik zit een beetje te luisteren met het gevoel: moet ik dit nu vet vinden omdat het ontiegelijk lomp is of kut omdat het klinkt alsof een 8 jarige net met fruity loops een nummer heeft gemaakt. Een idee dat je overigens wel vaker krijgt bij Radical Redemption (ik ga er maar voor het gemak van uit dat hij dit heeft gemaakt). Het kraakt en rammelt aan alle kanten en ik vraag me echt af of ze dit express zo gedaan hebben. Ik besluit maar om het vet te vinden, denk dat dit het wel goed doet op een fissa
Legion Of Strength - Halverwege afgezet, vond hem saai en de kicks niet mooi.
Street Regulator - Zit op zich wel een lekkere drive in deze plaat, vette vocaltrucjes, maar hij blinkt nergens echt in uit.
Reign Supreme - Lijkt in de break net alsof ik naar een kopie van de eerste plaat luister? Godsamme zeg. Ben nu wel een beetje op het punt dat ik de herhaling in dit album zat ben. Lelijke te hoog gepitchte kick. Vind verder het minimalistische in de climaxen wel vet. Maar die kick verpest het voor mij.
Retaliation - Doet me denken aan Rebel To The Grave. Qua screech en qua kicks. Eerlijk gezegd doet me dit niet zoveel maar het is wel een van de betere tracks op het album.
Particles Of Destruction - Zoveelste semi-epische break. Ik ben het nu officieel zat en zet halverwege de volgende track aan.
The Records Breaking remix - Ik vind het een erg irritante plaat helaas omdat dit echt zo haaks staat op het origineel (dat briljant is). Hoe die vocal ineens zo springerig doet is echt super vervelend.
Break Down Low remix - Zo slecht als de vorige plaat was zo goed is deze. Ik hoorde deze een keer in een live set en toen vond ik hem ongeveer net zo beroerd als de remix van The Record Breaking, maar in fatsoenlijke kwaliteit is dit best goed. Drive zit er goed in, lekkere zaag-bassline. Jammer alleen dat de kicks net even het doorzettingsvermogen missen om helemaal te overtuigen.
God's Child - Vette mid-intro met al die glitches, zorgt voor een lekkere goed georganiseerde chaos, climax vind ik dan weer minder, dat is gewoon Minus Militia op een ons speed. Van mij had het 10 BPM minder mogen hebben. Kick en bassline zijn ook iets te hoog gepitcht voor mijn smaak.
Conclusie: het meeste is niet mijn ding maar dat buiten beschouwing gelaten is dit echt een vreselijk eentonig album waarop super veel nummers op elkaar lijken (of iets anders bestaands lijken). Alles is volgens hetzelfde concept in elkaar gestoken met al die waanzinnig episch aandoende build-ups. Variatie is ver te zoeken helaas (en dat had ik op zich ook niet verwacht met Crypsis en Chain Reaction).
Het is allemaal ook niet zo erg als dit stijltje helemaal je ding is, maar ik word hier helaas niet vrolijk van.