Net het album toch maar binnengehaald, net 1x geluisterd...
01. Godspeed
Heerlijk begin al, lekkere dubstep en drum 'n bass invloeden. Nummer op ontzettend op te spacen, en dan bedoel ik niet eens met drugs. Ogen dicht en lekker meegaan met de plaat. Niet per se heel erg hard, maar er zit wel een heel fijne flow in. Die 'one of us' die heel lang doorloopt draagt ontzettend bij aan de wegdroom-sfeer, imo.
02. The Strangers
Dit klinkt als hardstyle zoals ik het graag zou horen op feesten. Volle kicks met een goeie portie bass erin, sowieso vol met geluiden. Melodie is erg simpel, maar hij pakt me wel. De synth die zo heel dromerig opkomt, en ineens bij 'it is time' knalt de hele plaat uit de boxen. Plaat zou wel vreemd staan in een industrial set, denk ik... past beter als harde afsluiter van een hs set imo.
03. Forest Children
Wat een heerlijke sfeer in de plaat... die achtergrond geluiden die het wat zweverig maken in combinatie met die gekke synth die 'bibbert' zeg maar... Ik had hem alleen mooier gevonden als de punch van de kick iets minder gedistort zou zijn, en er iets meer een soort reverse in zou zitten.
04. The Fabric Of Life
Heel vette kicks! Ook weer lekker veel snares en trommels, maakt de plaat lekker vol. Heerlijk ook dat het heel lang duurt voor er een break komt. Na de break een geflipt vet kick-ritme, hier kan ik live echt ontzettend bij wegzweven zeg...
05. Dream Denial
Begin van de plaat is wel heel vet met die kick die een 'vreemd' ritme volgt, maar als de kick daarna constant loopt verliest de plaat voor mij een beetje zijn magie. Ik vind hem een beetje eentonig eigenlijk...
06. Cautionary Tale
Heel vet zoals die kicks pitchen, met dat tingeltje erbij. Verder weinig aan toe te voegen dan dat het een heel fijne veelzijdige plaat is.
07. The Wandering Mind
Heerlijke track, diepe en volle kicks. Door de soort van reverse die er in zit krijgt hij wel een stevige drive mee. Heerlijk traag, maar daardoor niet minder sterk.
08. A Perfect World
Heel vette intro, bouwt echt op naar een keihard knalmoment. Dat moment komt niet helemaal, vind ik... zijn heel fijne kicks, dat wel, maar verder missen er wat geluiden die ik wel had verwacht bij TOA. Plaat zit niet heel complex in elkaar, maar ik kan me voorstellen dat hij het heel goed doet als 'vulmiddel' van een set, met de juiste platen ervoor en erna kan deze denk ik wel zijn 'knalmoment' hebben.
09. Centipedes & Sentinels
Een lekker lange intro weer, zoals TOA dat wel vaker heeft... de sfeer wordt er heel goed in opgebouwd. Ook de kick die daarna opbouwt, maakt dat je al voelt dat hij daarna heel hard losgaat, en dat is ook zo. Heel aparte geluiden zitten er in de plaat, geeft echt een duistere sfeer. Na de break klinken die 3 kicks steeds achter elkaar bekend, maar wel heel fijn. Plaat heeft echt een lading kracht waar je bijna bang van wordt. Ik zeg bijna, want het is wel heel erg vet!
10. Backpack Wisdom
Plaat begint vrij rustig, relaxte beat zit in de intro. Als die intro-beat verdwijnt hoor je al wel een veel sneller ritme aankomen, en dan knalt hij er ook VOL op. Ik moest, toen ik het bpm zag, aan Ghetto Blast denken, maar deze is eigenlijk veel harder vind ik. Komt denk ik door de vele bijgeluiden naast de kick (die trouwens op zichzelf ook gruwelijk is). Leuk detail vind ik de korte 'breakdown' stukjes met die hiphop stukjes erin. Zorgt voor veel dynamiek.
11. End Boss
Intro is heel mooi vind ik, rustige piano muziek (buiten het feit dat hij wel al opgefokt snel klinkt). Die sfeer blijft behouden als de kick er in knalt. Daardoor gaat de plaat tegelijk heel snel en best relaxed. Vette break met dat geluid van metaal op metaal ofzo (tenminste, zo vind ik het klinken), en daarna knalt hij ook lekker door, mede door de paar vette kickrolls.
Al met al: een ontzettend heldig album, ik heb echt nog nooit zoiets gehoord. Zo veelzijdig, geen 2x dezelfde geluiden, elke plaat is uniek. Favorieten zijn Godspeed, The Fabric Of Life, Cautionary Tale, The Wandering Mind, Centipedes & Sentinels en Backpack Wisdom. Moet er wel bij zeggen dat er niet één plaat is die me NIET boeit. Met een score 3-3 kan ik dus niet zeggen welk van de twee mijn favoriete producer is
Geplaatst op 18 okt 2012 09:48 
Wat een prachtwerk! 
