Berg schreef:
Tienduizend keer zeggen dat hij z'n sounds moet veranderen, onder het motto: dat gaat vast helpen
.
En dan vervolgens als hij erop in gaat door
normaal te vragen wat er dan volgens jou moet veranderen hem meteen aan te zien als iemand die niet tegen kritiek kan en iemand die meteen op z'n teentjes getrapt is.
Zygoma schreef:
Als je later een sollicitatiebrief schrijft op deze manier kan je het namelijk wel vergeten.
Hou op hoor
Ten eerste: kom maar met die 10.000 quotes van mij waarin ik letterlijk zeg dat hij zn sounds
moet veranderen. Gaat je niet lukken. Ik zeg juist dat ik graag een keer wat nieuws zou horen, aangezien ik het nu veel van hetzelfde vind. Zoals ik ook al gezegd heb in dit topic, als hij dat niet wil doen moet hij dat zelf weten. Even iets beter lezen de volgende keer, alvorens je je in een discussie mengt.
Ten tweede: Dat gedeelte dat hij niet tegen kritiek kan ging ergens anders over. Nogmaals, iets beter lezen de volgende keer.
Ten derde: Wat moet het heerlijk zijn om op jouw leeftijd al zoveel verstand van de arbeidsmarkt te hebben! Zodra jij bent aangenomen bij een serieuze werkgever, nadat jij dat in je motivatiebrief hebt gebruikt, trakteer ik je op een biertje. Dat geldt overigens ook voor "hou op hoor"
DigitalEarthquake schreef:
Dat was bedoelt als: nee, nee, nee...
Lekker handige manier om dat te verwoorden. Maar goed, inschattingsfoutje van mijn kant wellicht? (See what happened there? Zelfreflectie!) Neemt niet weg dat je met deze geweldige formuleringskeuze de boel laat escaleren.
DigitalEarthquake schreef:
En daarbij, erg bedankt voor het op niks af in de grond trappen!
Kom eens uit die slachtofferrol. Man, wat kan jij je aanstellen zeg. Als jij gewoon in staat was geweest inhoudelijk en volwassen te reageren in plaats van reacties als nenenenenene was er niks aan de hand geweest.
Volgens mij heb je echt wel talent, daarom vind ik het juist zonde als je steeds in je eigen comfort zone blijft. Zit denk ik veel meer in dan je er momenteel uit laat komen.
Verder sluit ik me volledig aan bij het verhaal van Kees/The Venator hierboven.