Aankomst verliep zonder problemen, jassen ophangen was wel een beetje zaad met die garderobe, dat duurde wel ff. Mja, daarvoor was je bij de ingang supersnel aan de beurt dus erg was het ook niet.
Tot eenmaal alles klaar was voor het feest was
Pavelow bezig met het afsluiten van zijn set. Mengelmoes tussen elektro, dubstep en nog wat ander experimenteel spul. Ik kan d’r niet zo veel mee maar je moet toch ergens mee openen. Vervolgens ben ik geweest bij:
Dozer: zijn nummers hoor ik haast nooit op een feest en hier draaide hij ze gewoon ff allemaal achter elkaar, en bijv. ook Tokyo en wat meer rustigere platen. Het was voor mij helaas wel iets te tam, zijn nummers zijn erg tof maar er kwam maar geen vaart in de set helaas, mede ook door het enorm trage mixwerk. Daarnaast stond het geluid verre van goed en scheen er heel de tijd een lamp in m’n gezicht, ontzettend irritant en heb daar ook flink hoofdpijn van gekregen. Half 11 naar benden gegaan.
Pavo & Zany: lekkere opener in de Black Box. Wat werden er een paar gouden platen gedraaid, lekker! 99nine, Porn, Time & Space, Loving you, Go Go Go, Listen to me mama en als bekroning Age of the Reversed Bass. Anderhalf uur lang super vermaakt op al die oude platen! Tempo had van mij wel iets omhoog gemogen en het geluid stond ook nog niet maximalus, maar kon mijn pret niet bederven.
Toneshifterz: openden met Elektroshock, dus ik nog een klein beetje hoop dat het wat ging worden. Maar helaas, het was echt he le maal niets. En het allerergste was gewoon dat ze niet eens live mixden. Na 10 minuten naar boven gelopen, toen hadden ze nog het gore lef om een nummer te draaien wat ze 5 minuten daarvoor ook al hadden gedraaid…
Ryfle: scheen geopend te hebben met Her Voice (origineel), moet ik dan weer missen gvd. Vond het verder een leuk setje! Erg veel kicken tracks gehoord zoals Sonic Sabotage en weer eens een keer The Hose – The Pressure. Prima set voor de rest, hij heeft wel een stijl die redelijk overeenkomt met mijn muzieksmaak.
Slim Shore: gezelligheid kende geen tijd tijdens onze meeting. Weer erg veel leuke mensen ontmoet. Slim Shores set was prima hoor. Begin vond ik een beetje tam en ook met enkele nummers die gewoon niet zo tof vind, maar de 2e helft van z’n set was heldige shit van de bovenste plank. Wat zijn we als gekken losgegaan haha. En met z’n allen naar voren rennen bij Scary Noises, super. Op het einde kon ie nog 1 plaat draaien die nog niet gedraaid was, de Dominator-remix. En jaaa hoor, wat klapt dat nummer er gruwelijk hard in!
The Pitcher: erg benieuwd hoe dit zou gaan bevallen. Een set met overwegend alleen nieuwe platen. Ik hoorde van heel veel mensen dat ze het tegen vonden vallen maar als fan van de sound van The Pitcher heb ik mij optimaal vermaakt. De albumtracks zijn stuk voor stuk erg de moeite waard en de overige nummers die gedraaid werden waren ook lekker (Serenity, Dominator-remix alweer).
Er staan iig een paar flinke knallers aan te komen voor dat album, en enkele platen die onvervalst harde, duistere beukers zijn! 2 nieuwe platen waarvan ik de naam alleen kon halen uit de vocals zijn iig ontzettend gaaf. Smack (zit ontzettend veel energie in en de melodie is heerlijk) en Noctus Noa met B-Front. En zelfs de platen die ik vooraf al wat minder vond vielen best mee. Die Start Rocking-remix dreunt door als de motherfucker! Hou het in de gaten, want het er zit geweldig spul tussen.
Donkey Rollers: ik had zo’n flauw vermoeden dat dit de beste DR-set ooit zou gaan worden. Voor mij werd het dat sowieso. Het was van begin tot einde alleen maar kippenvel. Ruff eindelijk een keer live gehoord, wat een vies hard nummer. En bij Immeasurably en 2012 achter elkaar kon je mij opvegen, ik hield het echt niet meer. Intens genieten, een half uur lang! Maar wel een klein minpunt voor die Fusion of Sound-remix, lazer op en hou het bij het origineel
Fusion Megamix: Was grappig, maar niet meer dan dat. Ik snap ook niet wat Slim Shore dan achter zo’n draaitafel doet terwijl het toch 1 grote voorgeprogrameerde en opgenomen set is. Weer een paar leuke platen gehoord die ik al bijna rekende tot vergeten werk (The Anthem, Deviate-tracks, wat oude early-fusion tracks). Heb me wel vermaakt maar ik had er eigenlijk toch iets meer van verwacht. Maar misschien waren mijn verwachtingen dan veel te hoog.
Zany: had weer een heerlijk opbouwende set zoals altijd. Het eerste deel was al goed maar het 2e gedeelte was asociaal hard beukwerk vanaf Symphonic Feedback. Met weer een Psychedelic Trip-momentje voor in de boeken. En A New Dimension en Choirs was ook gruwelijk om weer te horen! Hij flikt het keer op keer weer en hij blijft mijn held. Ook met Traktor DJ.
B-Front vs. Titan: moesten er nog een schepje bovenop doen nadat Zany verwoestend hard had afgesloten. Het was wederom een gruwelijk staaltje rauw beukwerk, van begin tot einde. Dat is hard afsluiten met hardstyle mensen! Ik had wel het gevoel dat ze nog een tandje harder hadden kunnen gaan, maar aangezien veel nummers al door andere DJ’s werden gedraaid over de gehele avond hadden ze ook niet meer heel veel keuze over. Magic als laatste hardstyle-plaat van de avond was inderdaad magisch!
Kasparov: erg lage verwachtingen, dus die heeft hij overtroffen maar ik moet zeggen dat dit gewoon een prima set was! Hij opende met Jappo vs Lancinhouse – Exlxal (Neohpyte & EA remix). HELD! Kippenvel met die plaat. Wel jammer dat ie daarna gelijk de kapotgedraaide Still Number One erin gooide… Verder zaten er een paar verplichte mainstream-deuntjes in zoals How Long, maar dat viel nog wel mee. Voor de rest redelijk wat eigen werk gedraaid, moet zeggen dat daar toch een aardige portie energie in zit ook al is het niet de hardste hardcore. Tegen het einde had het tempo van mij wel wat meer omhoog gemogen want het was wel vrij traag, en de “harde afsluiter” van zijn set was Keep Going: leuk nummer, ook lekker energiek en snel, maar niet die plaat die uitnodigt om nog 1 keer echt alles te geven. Daarna was het feest ook gelijk afgelopen, balen zeg!
Nog meegemaakt/gezien/gesproken:
- Paar Spanjaarden, superrelaxte gasten! Tijdje mee staan lullen en dat bleken net zo’n gekke liefhebbers te zijn als de harde kern van Hardtraxx hier. Erg leuk.
- De vader van The Pitcher (Luc) die gewoon vooraan stond te knallen haha. Geweldig! Nog een praatje mee staan houden en eigenlijk houdt ie er ook niet zo van maar hij ging net zo hard los als de rest. Respect!
- B-Front, was overal op het feest te zien. Prima kerel uiteraard.
- Titan, liep ook een beetje overal en nergens. Gast heeft een constante glimlach op z’n gezicht, mooi man!
- 1 van de 2 Alpha Twins (die met dat zwarte haar). Z’n broer “had geen zin”, hij zelf stond een beetje op het topdeck mee te kijken. Effe praatje mee gehouden, prima jongen!
- Zany! Er kwam helaas niet meer uit dan “omg jij bent echt de held” want ik wist echt niks anders te vertellen haha. En van die vervelende werk-gerelateerde vragen vind ik ook niks. Ben er maar mee op de foto geweest en heb hem maar met rust gelaten verder haha. Maar mijn avond kon sowieso niet meer stuk.
De gebruikelijke plus en minpunten van het feest:
Plus:
- Bijna alle sets erg goed, met name die van Donkey Rollers
- Verrassend goede afsluiter van Kasparov
- Goede sfeer, gezellig onderling en veel losgaande mensen, top!
- Geluid in Black Box
- WC’s en barren prima geregeld daar
- Gratis garderobe!
- Al die artiesten tussen het publiek
- En een hoop andere dingen die goed waren maar die ik nu ff vergeet
Min:
- Het was bijna overal een sauna, hoewel het erger kan weet ik uit eigen ervaring
- Heb ondanks dat het gratis was toch liever kluisjes dan een garderobe
- Behoorlijk glad hier en daar
- Toneshifterz, wat een aanfluiting…
- Het geluid en het licht aan het begin van de avond in de 2e zaal
Superfeest! Na Dominator toch het beste feest van het jaar. Iedereen weer bedankt en tot Qlimax.