Discussie en uitwisseling: Het wetenschappelijke hoekje

Het leek mij leuk om eens te kijken wat mensen vinden van verschillende (wetenschappelijke) onderzoeken die er gedaan worden, naar bijvoorbeeld festival cultuur, muziekbeleving en de toenemende populariteit van elektronische dance muziek.
Discussiëren, meningen uitwisselen en gedachten delen staan in dit topic centraal. Het hoeft ook echt niet altijd over wetenschappelijke bronnen te gaan, maar die doen vaak wel de meest uitdagende bevindingen in mijn optiek.

Ik kwam het volgende onderzoek tegen: Succes in the Dutch Music Festival Market: The Role of Format and Content:

http://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/14241277.2005.9669431

Korte samenvatting

Nowadays, music festivals are very important for generating revenue streams in the music industry. However,
studies on what makes music festivals a success are scant. In this article, a conceptual model to explain
the success of music festivals is introduced and tested. Such a model seems pressing now that competition in
the music festival industry is increasing. Our conceptual model includes variables that are under the control
of music festival organizers, namely format and content characteristics. The content features include
scope of the audience, lineup, age, and having a theme or message. Budget, ticket price, location, and having
a maximum visitor capacity make up the format features. The model is tested with data from 47 music
festivals in the Netherlands. The results show that relatively newer festivals can achieve good growth in
terms of visitor attendance, especially if they have a narrow scope (niche). Interestingly, this is true for both
large and small festivals. Our findings are important with respect to music festival diversity and choice for
audiences, which may be at risk due to increasing competition. The fact that several festivals have a capacity
constraint seems to be beneficial for diversity as well. Interestingly, budgets (and star lineup and ticket
price), theme, and location are largely nonsignificant predictors of success.

Los van de sterkte van het conceptuele model, is vooral het laatste zinnetje erg interessant vind ik. Blijkbaar doen budget, line-up, ticket prijs, thema en lokatie er niet zo veel toe om succesvol te zijn in Nederland (volgens het model), als je je festival maar sterk genoeg afbakent.
Zie ook dit artikel als voorbeeld: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2676/Cultuur/article/detail/721072/2004/06/14/Bijna-iedereen-komt-voor-hardstyle-en-trance.dhtml

Hoe zouden jullie hun bevindingen verklaren? Zijn jullie het er mee eens of ervaren jullie het anders?

Dit vind ik wel een interessant stukje van het onderzoek. Wij op HT zijn vaak nogal aan het mierenneuken over de line-ups etcetera, maar als ik binnen mijn vriendengroep kijk, geeft het meerendeel er inderdaad niet zo gek veel om. Als het maar gezellig is, ofzo...?

Daarnaast vind ik het wel logisch dat je snel succes kan boeken door je festival strak af te bakenen; hierdoor is het voor bezoekers makkelijk uitkiezen waar je wel en niet heen wilt gaan.

Ja oké, maar het model gebruikt in dit onderzoek laat zien dat afbakenen een sterke voorspeller is voor succes en LU, ticket prijs e.d. niet of zwak
Succes hebben ze gedefinieerd als 'groei van het aantal bezoekers over tijd'. Ik had toch wel gedacht dat dit een sterk verband zou houden met bijvoorbeeld ticket prijzen.

Hoe meten ze succes dan? Zoals ik het in de samenvatting lees meten ze succes aan de hand van bezoekersgroei. Dat is dan relevant voor nieuwe festivals, omdat de mogelijke groei veel groter is dan als je al 60.000 bezoekers hebt en je locatie dan wel doelgroep verdere groei tegenhoudt. Dat zijn ook grotendeels de festivals met een groot budget. Mocht bijvoorbeeld Q-dance een nieuw festival oprichten, waarvoor dus veel budget beschikbaar is, dan kan het best zijn dat deze erg hard groeit en dus succesvol is volgens dit onderzoek. Alleen omdat de gevestigde festivals amper nog groeien produceer je dus zowel snelgroeiende festivals als stilstaande festivals met een hoog budget. Daardoor is de grootte van het budget niet meer significant. Hetzelfde geldt ook voor de overige aspecten als ticketprijs. Een snelgroeiend festival verhoogt de prijzen van de tickets, maar de gevestigde festivals doen dat ook, daardoor is ook de ticketprijs geen goede voorspeller.

Zou je succes meten aan de hand van het aantal bezoekers (en dus niet de groei), dan zou de ticketprijs bijvoorbeeld wel relevant zijn, omdat de grotere festivals over het algemeen nu eenmaal duurder zijn dan de kleine festivals. Voor de line-ups verwacht ik een lagere relevantie, gezien veel festivals al uitverkocht zijn voordat die line-up überhaupt bekend is. Er gaan meer mensen naar de grote festivals als Defqon, omdat het Defqon is, dan vanwege de line-up.

Eigenlijk zou je bij groei de gevestigde festivals buiten beschouwing moeten laten, om te kijken wat de beste ingrediënten zijn voor een nieuw festival of anders zou je toch echt meer naar de bezoekersaantallen moeten kijken, omdat groei in dit geval niet altijd een juiste weergave geeft.

Ja hier ben ik het mee eens. Alleen gaan ze er hier volgens mij ook vanuit dat een festival als DefQon al succes heeft behaald en dus buiten de onderzoekscategorie valt.
Stel jij gaat een feest organiseren, in eerste instantie een festival waar 2 hardstyle podia zijn: 1 raw en 1 euforic. Gaandeweg kom je via contacten bij een kansje om Martin Garrix en Julian Calor te boeken voor je feest. Voeg je er dan een House stage aan toe, omdat je denkt met die namen je feest een boost te geven, of blijf je dan bij je afbakening van het hardstyle publiek? Denk bijvoorbeeld aan het succes dat Dreamfields heeft (gehad).

Mwoa, als je via connecties twee bekendere house dj's kan boeken dan zal je niet de boel omgooien lijkt me. Dit omdat je dan nog meer moet betalen om een extra stage vol te krijgen of een stage schrappen waardoor je 1. minder bezoekers voor dat genre krijgt en 2. over het algemeen meer moet dokken voor bekende house artiesten dan voor bekende hardstyle artiesten

ik zou in deze tijd als ik een festival zou mogen organiseren minstens 2 verschillende stages doen,

housestage en een hardstage met alle soorten hardstyle en 1 of 2 hardcore acts met 4 grote namen (2 house en 2 hardstage) om wat publiek te trekken + opkomend talent wat niet je portemonnee leeg trekt.

dit om wat meer publiek te trekken ipv 1 ''soort'' mensen je merkt namelijk ook op bv HT dat er best nog aardig wat mensen beide stylen volgen.

Er bestaan al tig festivals met dat concept.

Dat is precies het punt van discussie. Volgens dit model zou dat dus geen slimme zet zijn. Althans, als je veel groei wilt zien in je publiek (aantallen).
Toch (zoals Lyst aangeeft) doen veel festivals het aardig goed met een dergelijk concept. Alleen ben ik er bijvoorbeeld snel op uitgekeken. Dreamfields is daar een voorbeeld van. Jaar 1: super super vet, jaar 2: super vet, jaar 3: gewoon wel vet, maar niet super meer.
Wat kunnen festivals denk je doen om dit te voorkomen?

niet op elk festival de zelfde stylen terug laten komen

Imo kun je je festival het beste branden door de ervaring.

En ervaring kun je op meerdere manieren geven.
Kijk bijvoorbeeld naar de grote bekende Ultra, Tommorrowland, Defqon, Qlimax, Lowlands en Wish Outdoor.
Wat die festivals allemaal, of 3/4 er van, hebben zijn sfeer, show, een ruime aanbod van muziek, grote aankleding en een line up met veel bekende en minder bekende artiesten.

Maar ook kleinere zoals De Tijdmachine, Club R_aw.
Beide hebben ze een goeie sfeer en een aparte scheiding van de muziek als verkooppunt, liefhebbers onder elkaar.

Dus om je festival te verkopen zou je met veel geld gewoon veel variatie in de muziek, grote stages, goeie show, vuurwerk e.d. moeten hebben.

Voor de kleinere, moet je gewoon een specifieke tak van de muziek pakken en daarbij het een soort van meeting van liefhebbers maken (early, classics, industrial, crossbreed e.d.) Dat komt de sfeer vaak al gelijk ten goede. Wat iedereen van de Tijdmachine wel kan beamen, kijk maar hoe snel die in populariteit groet.

Line-Ups en dure en goedkope artiesten zijn helemaal niet garant voor een feest wat kan opklimmen tot de besten. Er zijn feesten in NL waar soms de grote house artiesten komen, maar noem er maar eens een paar naast de al gevestigde namen zoals Creamfields & Mysteryland

Want bijv. imo Takens Balkbrug (sorry G1LL ) heeft qua artiesten meestal wel een heady of zatox of wildstylez e.d. prijzig dus. Maar de sfeer is daar zo enorm kut door vooral dat jonge kut volk die op die grote namen afkomen. En omdat het allemaal standaard hardstyle is, en niet een stroming komt iedereen er maar op af omdat het een standaard feest is.

Sans Souci, iets soortgelijks. Heeft zijn geluidssysteem al mee. Daarnaast heeft Sans altijd een goeie sfeer en ze hebben redelijk wat thema avonden, plus veel gevarieerde (kleine) line-ups van kleine tot grote artiesten.
The Resistance, TC Celebrates, Between The Candle & The Star. Dat lokt dus ook mensen.

Dus zoals je ziet ligt het succes van je feest in je aanpak van de beleving van de feestgangers. Niet in een dure line-up, wel deels natuurlijk, maar dat is misschien maar het halve werk. Je hebt meer aan een gevarieerde of gerichte line-up naar de vraag van het publiek

Mwoah, het zit bij het gros van die festivals hem vooral in de naam die ze hebben opgebouwd. Als je dezelfde ingrediënten neemt als Defqon, weliswaar op zo'n manier dat je je onderscheidt van de rest, dan zal het nog steeds jaren duren voordat je net zo groot bent als Defqon. Ook al is de show even mooi, de line-up even goed, etc. etc. Feesten als Defqon, Mysteryland, Qlimax en dergelijke zijn een begrip. Je bent cool als je op zo'n feest bent geweest. Dat is denk ik de allergrootste oorzaak van de huidige bezoekersaantallen. En die grote festivals bestaan allemaal al ik weet niet hoe lang en komen nog uit de tijd dat er niet ieder weekend 2 feesten waren. Dan is het ook veel makkelijker om te groeien en had je een veel betere uitgangspositie (budget en naam) op het moment dat de concurrentie wel moordend werd.

Dat is ook waar, dus misschien is originaliteit + grootte dan een ding om je naam te kunnen vestigen.
Ook een beetje meegaan met de trend van het moment denk ik. Kijk maar naar De Tijdmachine.

Niet helemaal mee eens, Wish is bijvoorbeeld al jaar na jaar aan het groeien (zijn ook wel echt vrij klein begonnen), maar ze hebben niet echt een super onderscheidende line-up. Toch heeft het feest iets wat blijkbaar goed werkt, afgelopen jaar waren er volgens mij 18.000 bezoekers.

Nou snap ik ook wel dat de 18.000 van Wish een ander aantal is dan de 50.00/60.000 van Defqon.1 en Mysteryland (zijn schattingen, ik weet het niet precies), maar ik wil aangeven dat een grote groei niet per se te maken heeft met ofwel een gevestigde naam is Festivalland, of een onderscheidende line-up.

Even aansluitend op Broken Balance. Wat kleine (nieuwe) organisaties m.i. vaak fout doen is bij de eerste edities gelijk een headliner aan proberen te trekken die in hun ogen op hun feest moet draaien. Ze kijken daarbij helemaal niet of nauwelijks naar hun doelgroep, de regio en wat anderen van die artiest(en) vinden. Tevens blijft er door een headliner aan te trekken weinig budget over voor andere zaken, zoals aankleding, andere artiesten en overige voorzieningen. Op die manier zet je dus geen concept neer, maar gewoon een headliner en komen mensen enkel voor deze naam. De volgende keer kun jij met je concept dan niet met een minder bekende artiest aankomen, omdat er dan geen mensen meer op af komen. Mijn advies zou dan ook zijn; probeer echt een concept neer te zetten zoals ze dat bijvoorbeeld bij WiSH en Intents en bijvoorbeeld Rebirth goed hebben gedaan. Deze feesten zijn volgens mij ook het vervolg op feesten die daar al jarenlang gegeven werden, maar waar ze de laatste jaren de omschakeling naar dance bij hebben gemaakt.


Ik weet niet helemaal of je Dreamfields gebruikt om je voorbeeld te illustreren, maar Dreamfields had al vanaf de eerste editie best een degelijke house lineup.

Dat verschil doet er in mijn ogen wel toe. De allereerste editie van Defqon (2003) had al 25.000 bezoekers. Dit wordt alweer de 6e editie van Wish. Al zou Wish dit jaar Defqon op ieder vlak weten te evenaren/overtreffen, dan nog zal het jaren duren voordat Wish op 50.000+ bezoekers zit. Om maar even aan te geven welke voorsprong Defqon heeft qua gevestigde naam.

Nee juist als voorbeeld van een festival dat ervoor koos twee nogal 'botsende' stijlen op 1 terrein te gooien, en daarmee slecht heeft afgebakend.

Ja hier sluit ik me wel bij aan denk ik. Succes in bezoekersaantallen vergt natuurlijk wel dat je een naam vestigt, waarop je het jaar daarop kunt bouwen.
Waar ik denk dat festivals nog veel terrein kunnen winnen is de planning en sturing van de muziek. Ik merk dat veel artiesten totaal niet bezig zijn met of hun muziek op dat moment van de dag passend is, of het aansluit bij de vorige set of het concept, men wil zichzelf op de kaart zetten en scoren bij het publiek (over het algemeen). Organisaties zouden een keer de rollen om moeten draaien en de DJ's die ze boeken, compleet moeten schikken naar het concept dat ze pitchen (Tijdmachine ??).
Te vergelijken met de Louis van Gaal discussie die soms heerst: zijn visie is hoe het moet, en hij gaat dan kijken hoe de spelers daarin passen. Terwijl critici soms stellen dat hij de best mogelijke opstelling en taktiek om zijn spelers heen moet bouwen. Tot op zekere hoogte zijn bepaalde richtlijnen natuurlijk wel gesteld, zoals de RAW tent, daar kom je niet aanzetten met Running Late of zo, maar de vrijheid die artiesten hebben is bijzonder groot. Wat als die cultuur ergens om zou slaan? Stel je dat eens voor. Hoe zou dat zijn?