Ik krijg vrijwel nooit meer kippenvel bij 1e keer luisteren. Dit was een uitzondering. Break is echt heerlijk
Synth doet me denken aan NC. Eerste climax ook echt top, prima kicks. Tweede climax helaas weer boutkicks zoals hierboven al meermaals gezegd.
Snap echt niet hoe artiesten zulke keuzes maken. Dit komt veel te vaak voor. Complete samenhang volledig weggevaagd in een fractie. Wat je met climax 1 wilde overbrengen wordt meteen teniet gedaan door climax 2. Leuk die instant kippenvel maar ipv richting toty gaat het na 3 keer luisteren eerder richting prullenbak.
Hou desnoods dezelfde kick, breidt de melodie wat uit en laat het daarbij. Zo lastig hoeft het allemaal niet te zijn. Waarom altijd die neiging om rauw en hard over te komen? Dat is het niet en het klinkt voor geen meter, zeker niet in melodieuze platen waar gevoel prioriteit #1 is. Stop daarmee.