Phuture Noize - Pursuit Of Thunder (DWXCD013)

Nog steeds niks binnen. Geen mailtje gehad, niets. Slechte zaak. Dirty Workz maar even een facebookbericht gestuurd.

Wat een ziek albun elk nummer is speciaal

na dit live gehoord te hebben vind ik dit nog steeds kut

Zou je ons dan ook willen verblijden met een uitleg?

Een HT Addict als u komt niet weg met: alles kut enter

Edgy comment is edgy

Ik snap niet wat je met 'dit' bedoelt? Dit als in alle platen op het album? Het album is naar mijn weten aardig divers, wanneer je dan iets roept a la 'dit is kut' zeg je eigenlijk gewoon 'hardstyle is kut'? Onnie dan?

Triggered count: 2

Dik album

Hij heeft toch wel echt een bepaalde sound die niet het hele spectrum van hardstyle beslaat:')

Dat vindt hij ook, hij is overgestapt naar techno.

Ondanks dat dit qua niveau echt belachelijk hoog ligt, is dit voor mij niet het soort hardstyle om op los te gaan. Het pakt me ook niet echt allemaal. The Aftershock heeft dat dan weer wel...

Geachte "Fothermucker",

Zou u zich nader toe willen lichten wat betreft "dit"? Bedoelde u hiermee bijvoorbeeld het album als geheel, het sound design, de kicks of misschien iets anders? Gaarne ontvang ik een kort betoog (200-300 woorden) over uw mening en beargumentering.

Met vriendelijke groet,

"Spanning Tree"

Jemig, hoeveel mensen gaan nog op die bait reactie reageren

As many as it takes

Soms vind je gewoon iets kut, lekker belangrijk. Als iemand B-Front album in de grond stampt duik ik er ook nie meteen op

denk ik...

Snap ook niet zo goed waarom mensen het album van phuture noize en b-front met elkaar willen vergelijken. Het is allebei van zwaar hoog kwalitatief niveau, maar b-front gaat al wat jaartjes mee en phuture noize niet. Zelf vind ik het album van phuture noize in zijn geheel vetter dan beyond reality, maar een aantal platen specifieke platen van b-front vind ik dan weer onwijs goud.
Wat ik vooral het mooiste moment op rebirth vond, dat een volledige tent ook de platen van phuture noize meeblerde en dan dat piano stukje op het einde en gewoon een volledige tent die applaudisseerd. Lang geleden dat dit zo gebeurde (laatste keer was voor mij project one op qlimax).

Nu ik het album zelf al een miljoen keer geluisterd heb en het overgrote deel ook live gehoord heb op Rebirth kan ik er ook een goed oordeel over geven:

I Got Noize: 8
King Of The Jungle: 8,5
Breathin: 9
Walls Crashin Down: 7,5 (vind de 2e climax hier wat minder)
The Temple: 9,5 (ook al is ie al langer uit blijf ik hem gewoon het vetst van het album vinden )
Human Machinery: 7,5
Fire: 8,5
Charged Up: 9 (ben deze echt meer gaan waarderen, ging live ook zo lekker)
The Grind: 6 (ook na hem live gehoord te hebben doet hij me nog steeds vrij weinig)
Chaos & Order: 9

Moet zeggen dat het live allemaal erg goed doorkwam, de kicks van PN zijn er ook goed op vooruit gegaan. Was ook mooi om te zien dat iedereen voorin de tent al helemaal bekend was met het album. Zegt toch wel genoeg dat na een week iedereen al elk melodietje, vocaltje of kickrolltje kende. De waardering was duidelijk te merken

Dit vond ik ook best bijzonder. Ik kreeg op het einde van die set echt zo'n gevoel van wat was dit een legendarische set. Elk nummer sloot echt onwijs fijn op elkaar aan. Dacht tijdens de set af en toe even 'draai eens een slechte plaat, dan kan ik rusten'. Vond het einde van deze set ook net zo mooi toen HHZ even kwam draaien bij Tijdmachine

Had juist heel veel dagjesvolk verwacht op de zondag, maar vooral vooraan toch voornamelijk liefhebbers die ook de platen van Phuture Noize moeiteloos meededen. En dat piano stuk op het eind maakte die hele set gewoon af. Dat rustige einde, en die hele tent die al begon te applaudisseren. Heb het niet snel na een setje maar moest hier toch wel even een vreugde kreet eruit gooien.

Ik heb toch dat ik het album na meer luisteren minder ben gaan waarderen.

Ik vind platen als Chaos & Order, The Temple, Fire en The Grind nog steeds een 8 - 10.
Daartussen vind ik King Of The Jungle, Breathin en Charged Up wel leuk, een beetje een 7, maar niet echt wow vet.

Maar de rest doet me echt heel weinig en dat ligt bij mij vooral aan de kicks.

Ik ben toch iets meer van de tijd voor zijn 2e album na zijn 1e. Het 2e album vond ik ook niet veel aan, eveneens productietechnisch heel sterk, maar de platen interesseerde me niet.

In mijn ogen was dat EP met Save Me en Enclosure zijn beste werk. Toen The Temple en Fire kwamen, had ik nog steeds het idee dat hij op dit niveau zat, ook nadat ik The Grind hoorde. Maar Walls Crashin Down, I Got Noize, Human Machinery, en in iets mindere mate King Of The Jungle en Charged Up en Breathin doen me steeds minder.

Ritmisch en qua drive en qua sounds is het allemaal vet. Maar de melodieen en de kicks doen me vrij weinig. Een beetje een Audiofreqje zeg maar. Geniale producties, maar ze doen me niet veel.

Dat piano stukje op het einde liet mij ook even twee keer slikken. Was een close call naar een staande ovatie. Vond het ook mooi om te zien hoeveel respect die twee voor elkaar hebben.

Snap wel een beetje wat je bedoeld. Ook een stukje smaak denk ik dan. Heb dat ook met veel platen van Audiofreq maar qua niveau zit dit wel onwijs hoog. Maar ik vind stuk voor alle platen echt heel dik en ook het eerste album en het 2e album ook. Met wat specifieke uitschieters een wat ietwat mindere, maar dat hou je altijd.

Weekje te laat maar heb 'm nu eindelijk binnen. Ken bijna alle tracks al wel, maar binnenkort maar ff een rondje rijden en het album een keer van begin tot eind luisteren. Dat gaat genieten worden.

Chaos & Order ben ik veel vetter gaan vinden sinds zondag. Super plaat!

Tot nu toe ben ik alleen van The Temple, King of the Jungle en Fire echt gecharmeerd.
Eens kijken of ik na de cd presentatie morgen van gedachte verander en hem alsnog aanschaf.