Beetje late to the party, maar ik heb nu pas uitgebreid de tijd genomen om het album te luisteren. Allereerst vind ik het concept van het album en vooral de menukaart als tracklist erg leuk bedacht. Minpuntje is wel dat het een slechts een verzameling van tracks lijkt te zijn, en er niet echt een bepaalde gedachtegang achter iedere track zit om in het grotere geheel te passen (althans zo komt het op mij over). Ik snap dat 'de menukaart' dit een beetje probeert op te delen in hardheid van de platen, maar daar is het ook mee gezegd.
Wat ik vooral erg vervelend is zijn die semi-stoere vocalen die gebruikt worden in de tracks. Dit vind ik bijvoorbeeld echt heel storend bij een plaat als 12FU, wat eigenlijk een hele gave track had kunnen zijn.
Overigens begrijp ik ook niet precies wat Psycho (2016 edit), Wolfpack (Qlimax edit) en Bitch (B-Freqz hc remix) op dit album doen. Dit is naar mijn mening gewoon free-release materiaal, zeker als het gaat om de hardcore remix van Bitch, die nota bene al 3 jaar oud is.
Ik wil niet iedere plaat apart aanhalen, maar wel een aantal platen die er voor mij (positief of negatief) uitspringen:
* A Muse deed me heel sterk aan een andere plaat denken, al wist ik niet direct te noemen om welke track het precies ging. Uiteindelijk had ik het idee dat het vooral neigde naar een willekeurige Summer of Frontliner-plaat (en ik zie nu ook dat dat hierboven is gezegd). Evenals de SOF-tracks mis ik ook een beetje de eigen identiteit van deze track, en ik denk dan ook dat ie snel weer in de vergetelheid raakt.
* In The Club vind ik persoonlijk met afstand de minste B-Freqz plaat. Waar alle andere B-Freqz tracks zich duidelijk kunnen onderscheiden, gaat deze volledig op in de massa van nietszeggende tracks. Dat de Nolz-vocalen zeer prominent aanwezig zijn helpt hier ook niet echt. Wat ik persoonlijk niet snap is hoe je ontzettend gave platen als Overdose, Destroy You, The End etc. als losse singles uitbrengt, en je album vult met een plaat die de kwaliteit van de eerder genoemde platen bij lange na niet evenaart (al is dit volledig subjectief uiteraard).
* Rockstar (Sub Zero Project Remix) is voor mij het dieptepunt van het album. Tsja, wat moet ik ervan zeggen? Ik heb eigenlijk geen goed woord over voor deze plaat. Uit eerder dit topic: Invasion, Street Movement en nu een remix van Rockstar. Iedere solo track die ze uitbrengen is al volgens dezelfde formule gemaakt, en nu moeten deze tracks er ook aan geloven onder het mom van 'remix', terwijl het enige wat deze tracks gemeen hebben met het origineel de vocals zijn. Waarom zouden Frequencerz dit op hun album willen releasen?
Om op een positieve noot te eindigen, mijn 3 favoriete platen van het album:
* Embrace begint echt ontzettend goed door die gave kick in het eerste deel van de midintro, alleen jammer dat deze kick niet meer terugkomt in de rest van de track. Desalniettemin vind ik de rest van de track ook erg geslaagd. Ik had een track als deze niet meer verwacht van Zany.
* Wolfpack. Over deze plaat kan ik kort zijn: de plaat is al best wel een tijd een hitje, maar voor mij heeft ie zijn charme nog niet verloren. Vind het nog steeds een erg toffe plaat.
* Gods vind ik simpelweg ontzettend geslaagd. Je weet inmiddels wat je kan verwachten als deze 3 heren samen aan de slag gaan in de studio, en het resultaat mag er zeker zijn. Een pakkende melodie, sfeervolle break, goede vocals en met name ook fijne kicks eronder. Voor mij de vetste plaat van het album.
In conclusie: Voorafgaand aan dit album was ik mijn interesse in Frequencerz een beetje verloren. Veel mediocre tracks die me niet echt lang bijblijven. De laatste paar jaar vind ik ze alleen nog maar interessant icm B-Front, en Getting Off was ook een positieve uitschieter. Helaas heeft dit album daar weinig verandering in gebracht. Op de tracks die ik als favorieten genoemd heb na denk ik ook niet dat veel tracks me bij zullen blijven. Het lijkt er toch op dat kwantiteit de overhand heeft gekregen, want de meeste tracks missen naar mijn mening toch echt een eigen identiteit en het vermogen om zichzelf duidelijk te onderscheiden.