Ik begrijp het niet. Ik vind Sonic Sabotage ook echt zooo vet, in lange tijd niet zo iets goeds gehoord. Al zo vaak geluisterd en hij verveelt nog lang niet. Hoe kan een plaat zoiets in je hoofd triggeren dat je gewoon helemaal meegezogen wordt? Als ik em plat luister (niet te hard, bass wat zachter) dan istie heel weinig anders dan de rest, maar in volle glorie doet t veel meer met me dan welk nummer ook.
Ik vind dat altijd zo raar! Het is hardstyle, maar toch klinkt het heel anders, meer trance... En tegelijkertijd is het ook weer uniek, het is beter dan al het andere. Uniek in zijn soort. Vreemd toch, die muzikale trigger in de mens
Geplaatst op 10 feb 2009 00:45 
