Brennan Heart & Friends (IAHD002)

Jammer van Journey. Melodie is echt goed, maar Mendelsohn maakt het onluisterbaar voor mij.

Onluisterbaar niet zo maar verder wel eens. Zonder deze vocals was het cijfer een stuk hoger uitgevallen.

Net het album helemaal geluisterd en moet zeggen dat ik echt positief verrast ben. Katana is echt een absoluut meesterwerk en ook The Code is een gruwelijk gave plaat. Maar ook die 'Poppy' hardstyle platen van hem begin ik steeds beter te waarderen, al zitten er natuurlijk ook een aantal platen tussen die ik minder vind.

Wat een bedroevend album. Bijna alle platen draaien om de pop vocals, word echt intens verdrietig van al dat gejank. Platen die wel top zijn; Katana (ho-ly shit ), When Tomorrow Comes en The Code.

Het moge wel duidelijk zijn dat ik he-le-maal niks heb met de muziek van Brennan Heart. Alles lijkt wel een hitje voor op de radio te moeten worden en het is allemaal hetzelfde slappe riedeltje.

Katana
Wat ik me wel meteen afvraag: zal iemand ooit live de volledige 12 minuten draaien? Ik zou het geweldig vinden, maar het is wel meteen een grote hap uit je set van gemiddeld 60 min.

Katana is heeeel vet! De rest is niet echt iets voor mij.

BH zelf zal deze zeker draaien, direct gevolgd door Wake Up! en Imaginary

Technoboy ook een grote kans, kost hem maar 2 platen uit zijn hele set namelijk

Die grap is net zo oud als zijn classics.
Als hij zijn nieuwe platen draait zoals zij die recent hebben gemaakt zijn het die 9 tracks wel waard hoor

Katana en The Code

Fijn album Uitschieters zijn toch wel Katana en When Tomorrow Comes

Katana is echt enorm vet.
De rest doet me over het algemeen niet erg veel. Het meeste klinkt alsof het gemaakt is met de insteek een radiohitje te worden. Collabs met Bfront en The Pitcher springen er wel bovenuit.

Het is geen verkeerd album en eigenlijk moet ik zeggen dat geen enkele plaat van Brennan Heart daadwerkelijk ook verkeerd of slecht geproduceerd is. Het steekt altijd gewoon goed in elkaar maar voelt vaak gemaakt alsof het voor een andere doelgroep is.

Zijn melodien blijf ik altijd heel uniek en fijn vinden. De manier hoe hij met zijn plucks pingelt en hoe zijn melodien altijd mid break evolueren blijft gaaf. het album luisterde dus in dit geval gewoon goed weg met als uitschieters Katana, When Tomorrow Comes, The Code en Time is No (zit nu op 70% afgeluisterd)

Maar ik begreep ook dat hij met een Blademasterz album bezig is? Of was dit slechts Katana voor dit album?

Van de "nieuwe" nummers springen deze er voor me uit: Journey, Everything We Are, Katana, Take Your Pain, Untouchable, en The Code. Op dit moment is Take Your Pain mijn favoriet van het album. Rustig, gevoelig en echt een fantastische melodie .

Vind die pop achtige vocals in veel van zijn platen juist altijd een toevoeging. Krijg dan toch het idee dat er meer een boodschap/lading in de plaat zit. Dat geeft de platen voor mij allemaal iets meer een eigen identiteit, iets unieks, waardoor het niet vervangbaar aanvoelt.

The Code is echt enorm bij me gaan groeien. Ik hou echt van die simpele recht toe, recht aan (classic)melodieën die deze en ook Energy hebben. Voeg daarbij nog even een paar B-Front elementen (uithalen) en het is perfect.

Rest van het album helaas nog geen tijd voor gehad om te beluisteren