Mijn oordeel:
De mixintro is niet heel bijzonder, maar bevat wel meer dan alleen claps. Veel FX’jes, een paar vocals, veranderende snares, in principe wel wat dingen waar je mee kunt teasen als DJ zijnde. Maar de mixintro is wel heel erg kort, waardoor het eventueel draaien van deze track weer enigszins wordt ontmoedigd. In een korte break wordt opgebouwd naar de intro (of het eerste deel van de mid-intro, zo u wilt). Deze klinkt aardig, met een bijna rock-achtige synth. De kicks missen een beetje punch naar mijn mening. Maar behalve dat luistert dit gedeelte fijn weg, met ook wat korte kickrolls her en der.
Ook de break naar de mid-intro is lekker kort. De mid-intro bouwt voort op de intro, dezelfde synth wordt gebruikt met nu een korte screech op elke 4e beat. Voor de rest is dit stuk nagenoeg hetzelfde, op een belangrijk verschil na: de kicks. We horen een soort reversed bass, die ik persoonlijk een stuk beter vind klinken dan de kicks uit het eerste deel van de mid.
De break begint snel met opbouwen, eigenlijk gaat het iets té snel. Vandaar wellicht ook dat er vanaf 1:55 een stuk is van 25 seconden waarin eigenlijk nauwelijks iets gebeurt wat betreft opbouw. Wel weer complimenten voor de details, daar heeft Aeros mij sowieso al een beetje mee verrast met zijn laatste releases. Er zijn veel achtergrondgeluiden en FX’jes, ik kan de break 3x achter elkaar luisteren en toch weer nieuwe dingetjes ontdekken. Ook de vocals vind ik leuk verwerkt. De melodie is sterk, een fijne synth op een goede toonhoogte in mijn ogen.
De climax bevat gedurende de eerste 32 beats de melodie uit de break, en gaat daarna over op een soort geknipte versie daarvan, waardoor de tonen wat meer uithalen / langer doorgaan. Het eerste deel heeft echter mijn voorkeur, de hele melodie wordt juist gevormd door die korte tonen. Het tweede deel geeft mij het gevoel dat er al afgebouwd gaat worden, wat niet echt de bedoeling is als de climax nog 32 beats duurt. De kicks dan, op zich prima, hadden van mij wel iets krachtiger gemogen. Maar goed, de focus ligt sterk op een euforische sfeer, de melodie (en de hele track) zijn vrolijk, dan kan ik me voorstellen dat je er ook weer niet té harde kicks onder zet. Maar toch, na die reversed in de mid had ik stiekem gehoopt dat die lijn door zou worden getrokken in de climax.
Na een korte break begint de tweede climax. Weer een nieuwe variatie op de melodie; de synth is pakweg de eerste 3 beats van elk blokje gelijk aan het eerste deel van de eerste climax, maar wordt daarna niet echt doorgezet, waardoor ik hem minder fijn vind klinken dan in de eerste climax. Ook in de tweede climax heeft het tweede blokje van 32 beats een aangepaste synth met langere uithalen, sterker nog, dit stukje is gelijk aan het tweede deel van de eerste climax. In de tweede climax zitten wel wat meer kickrolls, maar die zijn vrij standaard.
Geen intermissie na de climax, direct door naar de mid-outro, welke weer gelijk is aan de mid-intro. De mix-outro is net als de intro bijzonder kort. Toch opmerkelijk; ik roemde Aeros vanwege zijn veelvuldige gebruik van FX en zijn oog voor detail, maar er lijken toch meerdere stukken in de track te zitten die precies hetzelfde zijn als een ander deel.
Al met al kan ik deze track wel waarderen, maar ik hink bij veel punten een beetje op 2 gedachten. Om een paar voorbeelden te noemen: Het telkens veranderende akkoordenschema van de melodie heeft zijn voordelen (houdt het op langere termijn interessanter, er zit wat meer diversiteit in de track), maar aangezien ik de originele melodie het leukste vind, is het jammer dat die na 32 beats al niet meer volledig terugkomt. De break bouwt goed op, maar er zit ook een stuk in wat in mijn ogen slechts dient als opvulling van de track. De kicks in de mid-intro vind ik erg fijn, maar hebben verder weinig samenhang met de rest van de track. Dusja, zijn de bovengenoemde punten dan positief of negatief? Ik kom uit op een 7,4.
|