Outrageous 6
Melodie en break zijn prima maar de vocals klinken niet lekker en de kicks zijn lelijk.
Raveline 5
Melodie in de break is van een oude hardcore plaat geloof ik, kom zo even niet op de naam. De kicks begonnen leuk maar takelen wederom heel snel af naar schelle, holle kicks. Met de melodie kon hij veel leuks doen maar vervolgens krijg je echt een enorm standaard variant er van in die climax.
Sun Go Down 6,5.
Plaat is wel ok, kicks ook wel. Als je D-Sturb er voor had gezet had ik het ook wel geloofd.
Till Sunrise 6,5
Prima plaatje. Kicks zijn eerst leuk en de zang en de melodie ook wel. Daarna in die mid takelt het wederom enorm af qua kicks. Climax is wel leuk, klinkt meer alsof Digital Punk de goede stukken voor zijn rekening heeft genomen.
My Music 6,5
Plaat is wel ok. Heb niet veel met de melodie maar de kicks zijn wel prima. Prima, maar niet speciaal.
Day For Night 5,5
Wederom een galore van lelijke kicks en een matige melodie. Je zet het best wel vet op met de vocalen en de sfeer en vervolgens krijg je nog een doodstandaard plaat.
Can't Take This 5
Wederom een leuke opzet, een beetje als Brain Confusion, die vervolgens weer wordt verpest door enorm schelle, holle kicks.
Like That 6,5
Eerste gedeelte is nog wel vet. Goede melodie en degelijke kicks. Was bijna een vette plaat geweest tot je wederom weer die matige kicks kreeg in de 2e climax.
The Infamous (Rooler Remix) 6
Die eerste kick is zo jammer. Gebruik dan nog je oude kick uit Domination die ongeveer het zelfde is maar beter klinkt. Rest van die kicks zijn wel vet. Had die tweede kick gebruikt in de hele plaat en deze plaat was een stuk vetter geweest.
Till We Die 2
Holy shit wat klinkt dat hardcore stuk amateuristisch
Kicks Van Staal 2
Klinkt om een of andere rede minder amateuristisch dan Till We Die, maar deze kicks zijn zo ongelofelijk lelijk. Lekker 13/12 kicks die al duizenden keren zijn gebruikt. Het klinkt zoals gezegd wel als iemand die twee stalen platen tegen elkaar aan slaat.
Mean Machine (Destroy Edit) 2
Zelfde verhaal als Till We Die
Wel een van de meest vergetelijke standaard albums van de laatste tijd. Alles klinkt als iets dat al jaren gedaan is, vooral als Radical. Platen onderling zijn ook bijna allemaal het zelfde en hebben allemaal de zelfde schelle kicks. Imo zit de meeste variatie nog in de collabs met Radical en DP. Ik betwijfel of Tha Playah nog wel ghost voor deze man want zulke producties en kicks, vooral in de hardcore platen, klinken echt in de verste verte niet als iets wat hij zou maken, wellicht in een paar uurtjes als hij haast heeft.
Geplaatst op 19 okt 2019 12:55 
