Tha Playah - Sick And Twisted (SOACD001)

Echt by far 1 van de beste HC track van Radical imo

Vet

Remix van Snitcher! is blijkbaar van Ncrypta

Totaal niet verwacht en heel goed gelukt!

Bijgewerkt in de OP.

Zeer vette tracklist, staan genoeg goede mainstream platen op. Dit, en het album van Nosferatu, zijn echt weer goede stappen naar kwalitatief goede mainstream hardcore. Ik hoop dat dit soort hardcore gewoon weer terugkomt en dat het niet 9/10 uptempo is. Wat meer variatie in de scene is helemaal niet zo gek, gezien deze dat in de 00s ook het geval was.

Toch maar matig weer deze van hun 2 Of hij moet nog wat aan mij groeien maar Just Like Me heb ik ook nooit echt bijzonder gevonden.

Hij is niet slecht of zo maar van deze 2 namen verwacht je toch wel meer.

Wat een fijne stijl heeft deze man ook zeg

Gaat uiteraard niks boven het origineel, maar toch een vette remix geworden

Tot nu toe een heerlijke album. Weet iemand of het album gaat om edits of orginele mixes?

Ja voor mij hetzelfde! Hopen op een album showcase, maar nog niets over gelezen

Album net besteld , previews allemaal stuk voor stuk super vet , nostalgie voor mij #Good old days kan niet wachte om het album thuis op standje zwarte piste af te draaien

Ook gewoon 2 Nosferatu remixen op één album haha

Return to Greatness vetste plaat van het album

Staan aantal hele vette platen op. Amplify, Return To Greatness, Born Killers, Sick And Twisted, Run MF, The Witch Project en Noise in the Void. Voor de rest hier en daar wat meer average platen en tracks die al een jaar uit zijn. Maar zo op het eerste gehoor geen slechte track gehoord. Ook erg gevarieerd, luisterde lekker weg. Prima album

Heb tot nu toe ongeveer iets meer dan de helft van het album beluisterd, en ik vind t echt een vet album tot nu toe Vind de Ride On Our Enemies remix trouwens echt heel geslaagd.
Was eerst niet zo heel geinteresseerd in hardcore, maar ik begin er steeds meer interesse in te krijgen vanwege dit soort hardcore.

Alleen de platen die nieuw zijn:

Born Killers 8
Kicks zijn prima, maar nog wel iets te hol/schel imo. De rest van de plaat is geniaal.
Qua synthesizerwerk hoor je gewoon echt die oude Tha Playah er in terug.

Sick And Twisted 6,5
Nolz is weer overbodig. Had liever gewoon de "Joker" stem. Kicks zijn verder niet heel geweldig. Melodie is wel ok. Had toch meer verwacht van de titeltrack.

The Illest 8
Die frenchcore kick in het begin doet het best wel lekker. 2e mid en de rest van de plaat zijn ook lekker.

Run MF 8
Verwacht er niet heel veel van met DT er bij eerlijk gezegd. Mid is wel prima in het tweede gedeelte. Break is vet, melodie is ook behoorlijk goed. Valt me toch alleszins mee, dikke plaat.

Return To Greatness 9,5
Voor zo ver als mainstream hardcore gaat is dit makkelijk de TOTY en imo de beste mainstream plaat sinds Outblast & Angerfist - Die Hard. Zieke sfeer in de break, goede kicks en een epische geniale melodie, hoe de climax er in komt is ook ziek.

Vigilance 7,5
Snellere versie van een plaat als Master This en Rebel Dizz. Lekkere drive in de hele plaat, doet weer heel erg aan dat oude speelse Tha Playah stijltje denken.

The Heartless 7
Beetje saai voor een collab tussen de twee grootste mainstream namen imo. Simpele melodie. Dan is Just Like Me een stuk beter. Er zit wel een dikke drive in de climax.

Still Standing 6,5
Beetje rare kicks, gaat een beetje te veel heen en weer en oogt wat rommelig imo. Rest van de plaat is wel prima.

Amplify 8,5
Ook een zeer goed vervolg op Open en Down Below (dat nog steeds de vetste blijft). Het BPM stoor ik me alleen een beetje aan, iets te hoog imo. Mocht wel gewoon op 170-175. De subtiele hintjes van Promo zijn oude stijl door de plaat (zoals 03:19) zijn heel vet gedaan.

Be Cool 7
Ja op zich wel geinig. Gewoon een snellere plaat, maar dan met wat productiekwaliteit er achter.

Guerrilla Warfare 6
Lelijke kick, de opbouw er naar toe klonk nog wel veelbelovend maar de rest is behoorlijk simpel,

Smile On His Face 8
Vaag intro, heeft ergens wat maar die vocalen van Alee passen er totaal niet bij. Goede mainstream plaat, lekkere melodie, goede opbouw en prima kicks.

Ride On Our Enemies (Tha Playah Remix) 8,5
Vette plaat, goede mid en sterke melodie en climax, hele typische Tha Playah plaat.

Walking The Line (Nosferatu Remix) 8,5
Het origineel is natuurlijk legendarisch, maar dat deze plaat zo veel eer aan het origineel doet en op zichzelf gewoon zeer sterk is, is heel vet. Die schranz kick in de mid is echt een enorm toffe verassing.

Noise In The Void 9
Klinkt als On The Edge e.d. Heerlijk gedaan. Zieke opbouw naar de climax en een meesterlijke melodie, de sfeer in de plaat is echt geweldig.

Journey Of life 8
Wederom een meesterlijke opbouw en melodie in de stijl van On The Edge. Vind deze melodie iets minder, maar de kicks en de plaat op zich zijn supergoed.

Snitcher (Ncrypta Remix) 7
Klinkt helemaal niet verkeerd. Totaal niet verwacht van deze naam. Die eerste climax is wel weer teleurstellend helaas. Tweede climax is prima.

Down Below (Vertex Remix) 6
Klinkt qua productie wel goed, maar heeft natuurlijk niks op het origineel. Klinkt daarnaast eerlijk gezegd gewoon als een aftreksel van Sefa zijn stijl.

Still Nr.1 (Nosferatu Remix) 8
Zelfde verhaal als Walking The Line Remix, origineel is geniaal maar deze remix heeft het perfect gedaan.

Insanity 7,5
Wel vette vocalen. Voor zo ver als uptempo platen gaan is dit helemaal niet verkeerd, veel speelse elementen.

My Misery (N-Vitral Remix) 5
Origineel is echt een geniale plaat. Remix is gewoon je standaard uptempo/frenchcore plaat. Doet enorme afbreuk aan het origineel imo.

Zo goed als alle nieuwe platen zijn heel vet gedaan. Heel vet om te horen dat mainstream hardcore weer terug komt op deze manier. Hoop dat namen als Tha Playah en ook Mad Dog, Nosferatu en Ophidian dit lekker doorzetten. Return To Greatness en Noise In The Void zijn wel de grootste uitschieters.

Kan me hier erg goed in vinden, hoef ik geen review te schrijven iig Al vind ik de promo track vetter dan de Ophidian (beide fantastisch natuurlijk).

Alhoewel dit zeker een vet album geworden is merk ik ook dat de huidige mainstream gewoon nog nauwelijks iets met me doet. Ik krijg er niet een speciaal gevoel bij, geen kippenvel wat ik wel heb (sorry voor de vergelijking) met millennium hardcore.

Op Defqon en Decibel keek ik enorm uit naar de setjes van Tha Playah maar ik merkte dat ik na een kwartier al weer meer aan het ouwehoeren was met bekenden dan echt te luisteren naar zijn nieuwe nummers. En bij het luisteren van het album ook mijn best moeten doen om een beetje de aandacht erbij te houden voordat er weer 3 nummers voorbij waren en niet meer precies weet waar ik naar geluisterd heb.

Denk dat het vooral de huidige kicks zijn waardoor er voor mijn gevoel gewoon nauwelijks nog gevoel in de platen zit, enkele uitzonderingen daar gelaten.

Erased From The Dead heb je overgeslagen
Welke trouwens ook echt een dikke plaat is

Gister bijna het album mogen aanhoren bij zijn setje op Thunderdome (Mysteryland)

Return To Greatness, Ampifly, The Witch Project, Still Nr.1 (Nosferatu Remix), Walking The Line (Nosferatu Remix), Noise In The Void zijn voor mij de uitschieters. Met als eerst 3 genoemde de absolute krakers op het album.

Precies dit. Die doffe klappen, eigenlijk meer hardstyle kicks, doen me gewoon helemaal niks in hardcore. Het raakt me niet, ik mis de energie en de drive van de kicks van 2005~2011. Zonde, verder vind ik het de meeste tracks erg sterk en goed in elkaar zitten, maar het pakt me gewoon niet.