Na tijdige aankomst op een redelijk ver afgelegen industrieterrein en een kilometer ofzo lopen kwamen we aan bij het festivalterrein. De organisatie had net voldoende toegangspoortjes voor het volk, de wachttijd was net acceptabel genoeg (ongeveer half uurtje/3 kwartier). Foullieren verliep keurig, ik werd uitstekend gecontrolleerd. In de rijen naast mij konden ze echter zowat gelijk doorlopen, maar ach.
Kluisje huren, muntjes halen, en hop naar de mainstage. Eerste indruk: beetje simpele aankleding maar wel vrij imposant podium, imposanter dan dat van Defqon dit jaar. Echter, net als op Defqon was dit podium heel breed waardoor het leek alsof de mainstage erg klein was omdat het niet echt de diepte in ging, maar dat viel wel mee. De DJ’s draaiden om een voor mij onduidelijke reden wat langer dan gepland, dus
Re-style was na twaalven nog steeds bezig met zijn set. Ik ben geen fan van deze man, maar dit was zeker geen verkeerde binnenkomer met o.a. United by Hardness-remix en Fuck Your Pride.
We begonnen met het lopen van ons eerste Dominator rondje waarop nog veel rondjes gingen volgen. Uiteraard moesten we even het geweld van de Hong Kong Violence tent aandoen, waar
Mark Tegno draaide. Dat viel nog reuze mee, maar een paar uur later kwamen we in dezelfde tent terecht tijdens
Beatkiller, toen wist ik al gelijk waar ik de rest van de dag absoluut niet meer zou komen. Wat een klereherrie en asociaal hard geluid.
Onder de tent van de terror stond de raw-hardstyle-stage. Daar waren
Psyko Punkz bezig, zijn we ff snel blijven buurten toen Poltergeist langs kwam, daarna gauw doorgelopen naar de volgende tent: Industrial! Het geluid in die tent was echt bizar! Zo snoeihard dat je die tent zelfs bij de vreettenten en chillout aan de andere kant nog kon horen doordreunen als een malle. Daar ging het echt waanzinnig hard aan toe. We zijn een tijdje blijven hangen bij
Ophidian, lekkere vage zooi op niet al te hoog tempo. Was best leuk eigenlijk! Het rondje eindigde met een half uur bezoek aan
Meccano Twins. Daar ging het gas er goed op zeg! Ook hier stond het geluid behoorlijk hard en met knallers als Different Breed Of Men (MT remix), Pussy Motherfuckers en Meccane ben ik helemaal tevreden! Meccane heb ik overigens zeker 4 keer voorbij horen komen die dag. Die heerlijke break verdwijnt niet meer uit m’n kop!
Intussen heb ik bijna wéér
Tha Playah moeten missen, maar godzijdank: hij draaide langer door, dus konden we het einde van de set toch nog meemaken. Erg spannend was het niet allemaal want de nummers waren wat voorspelbaar, maar wel vermakelijk. Nummertjes zoals Cold As Ice-remix doen het wel goed bij mij. Leip trouwens dat ie ineens Too Fast For Mellow – Get This Place draaide. Altijd leuk om een early plaat tussen de nieuwe nummers te gooien!
Korsakoff hoefde ik niet te zien, of nou ja, zien doen we d’r allemaal wel graag denk ik, horen dan weer niet… Ik niet iig maar op het moment was er helaas niks anders leuks verder. We besloten maar om de Hardcore Italia-stage op te zoeken.
Claudio Lancinhouse was aan het draaien. Een levende legende in Italie maar mij zei dat verder helemaal niks. Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten maar dit was een meevaller hoor, hij was lekker bezig! TL bestond uit verschillende mainstream-platen, en afsluiten deed de man in stijl met “Alles naar de klote”! Een plaat die ik gek genoeg nog nooit had gehoord op een feest maar zoiets zet de tent uiteraard helemaal op z’n kop.
Van de Italia-stage weer naar de mainstage voor de eerste live-act:
G-Town Madness & The Viper. Was best leuk, ik kan hun platen wel waarderen en kan ook genieten van het scratchwerk van The Viper. Ik had wel het gevoel dat ze het publiek niet echt mee konden krijgen, heel veel mensen stonden stil en dat was ergens ook wel te begrijpen gezien het grote aantal lange breaks in hun set. Ach ja, het was nog vroeg. Laten we het daar maar op houden.
We gingen een mooie plek zoeken want mijn held
Mad Dog was aan de beurt. En ongelofelijk wat deze man neerzette! Geweldig hoe eigenwijs hij draait, maar het paste perfect en was heerlijk hard op dit redelijk vroege tijdstip. Hoogtepuntje was toch dat hij Satronica – Life Blood Pain Death (Tymon remix) draaide, ik wist niet dat deze plaat zo hard ging live.
Dieptepunt tijdens deze set: vechtpartij waar je ineens midden in komt. Het zou ook niet de enige ruzie/knokpartij blijven die dag, heb echt aardig wat ophef gezien. Deed er gelukkig niet aan af dat de sfeer uitstekend was, maar het is echt ontzettend jammer.
Predator ben ik geen fan van, die sloegen we mooi over. M’n maten gingen naar DJ D, daar ben ik echter ook geen liefhebber van.Ik wilde nu gewoon ff naar de hardstyle-stage! The Machine was bezig, maar ik kon er totaal niet in komen helaas. Het was wel hard maar voor mij te onbekend en te vaag, ik wist niet echt wat ik daarmee aan moest. Daarna
Max Enforcer. Dit was toch een geval apart zeg. Openen met Gold: oké, kan nog net... Maar vervolgens: WTF! Pychedelic en Attack Again??? Precies 2 nummers die het toppunt van heppiedepeppie-hardstyle zijn. En het meest sneue was: IE DER EEN ging los!!! Het was zo sneu dat het grappig werd, de meligheid sloeg gelijk toe bij m’n omstanders. Max Enforcer leek zich nadat we een pauze namen redelijk herpakt te hebben, met welliswaar geen hele harde hardstyle maar gelukkig ook geen 1, 2 stampuh-style.
Teleurgesteld richting mainstage vertrokken en nog even het einde meegepakt van de altijd voorspelbare
Art Of Fighters-live set. Die Finalino-live edit blijft wel ontzettend grappig haha. We wilden eigenlijk Tommyknocker zien in de HC-Italia, maar
Nitroginetics was goed bezig op de mainstage! Heel veel goede platen langs horen komen met de onvermijdelijke Pledge of Resistance, halverwege zijn we toch maar ff naar
Tommyknocker geswitcht. Gek genoeg kan ik mij maar 2 platen van deze set herinneren: Demolition remix en Refly. Maar alleen al daarom was deze set helemaal de bom!
We hielden ons keurig aan de planning. Half 7:
Oldschool Commanders in de early! Marc Arcadipane zat lekker op de laptop te rammen en Neophyte en de Stunned Guy (het is er inderdaad nog maar 1) pakten de microfoon. Alle lekkere gouwe ouwe van vroeger kwamen voorbij binnen 3 kwartier: Thrillseeka, Get This Motherfucker, Hymn, Stereo Murder, Braincrackin’ en afgesloten werd in stijl met het gruwelijk harde 6 Million Ways To Die. Alleen 98 to your mind had er van mij niet bij gemoeten. Tot dan toe dé set van de avond!
De rest wilde deze keer per sé bij
Angerfist-live zijn, dus weer richting main. Het was weinig interessant eigenlijk, want Angerfist draaide jammer genoeg vooral de nummers die ik minder kan waarderen. Het tempo lag echter weer ontzettend hoog (die haalden halverwege de set al de 200 BPM) en ze maakten d’r weer een ouderwets showtje van inclusief stagediven en fakkels. Heb me wel vermaakt, maar Angerfist kan veel beter.
En dan gingen we maar weer opsplitsen want er was op 1 stage na niks leuks te beleven. De ene stage waar wel wat te beleven was, was bij de hardstyle met
B-Front. Die leek wel heel goed te begrijpen wat hij op die stage moest doen. Non-de-knetter, geen woorden voor hoe hard deze man heeft gedraaid! Dat overtrof tot nu toe alles wat ik in hardstyle-termen qua harde sets heb meegemaakt. En vooral alleen maar toffe nummers, ik heb me echt anderhalf uur lang helemaal kapot gestampt op deze set! B-Front’s set stond voor mij definitief vast als set van de dag.
We gingen afsluiten op de mainstage, waarvoor we eerst naar
Masters of Ceremony moesten luisteren. Helaas is me van deze set compleet niks bij blijven hangen behalve Break en Army of Hardcore, echt interessant was het niet dus.
Het laatste uurtje was dan alweer aangekomen:
Outblast en The Stunned Guys sloten het feest voor mij in stijl af. De zon zakte, de lasers gingen aan, de hitjes kwamen langs: ik heb me echt optimaal vermaakt op deze set. Hoogtepunt was het moment dat I Will Have That Power werd gedraaid. Iedereen met de handen omhoog, fakkels aan, lasers op volle kracht, totaal onbekende mensen omarmen omdat het zo heerlijk is… Kippenvel, genieten van het moment! Maar ik kan wel begrijpen dat anderen dat maar saai en voorspelbaar vonden. En jammer maar helaas, de Dominator-anthem werd nog één laatste keer gedraaid met een (jammer genoeg weinig spectaculaire) eindshow en dan zat het feest er helaas op.
Helaas schijnt Art of Dance patent te hebben op het creëeren van achterlijke toestanden bij de kluisjes. Dit was echt niet gezond meer! Duwen, trekken, klem zitten. Mensen klommen zelfs de kluisjes op omdat ze anders geplet zouden worden. Natuurlijk kwamen daar ook de nodige ruzies uit tot stand, waardoor dit fantastische feest nog een vrij vervelend staartje had. Zo moeilijk is het toch gvd niet om een iets ruimere tent neer te zetten zodat er wat meer ruimte is aan het einde?? Na alle ellende konden we de lange wandeltocht richting de bussen aanzetten en na een reis van 2 uur waren we weer waar we moesten zijn.
Maar ik heb totaal geen vervelende nasmaak aan dit feest overgehouden. Daarvoor was de rest te goed geregeld, de DJ’s draaiden te goed en de mensen waren te gezellig. Dominator mag voor mij gerekend worden tot de top-feesten in dit land en wat mij betreft is dit het beste feest wat ik ooit heb meegemaakt!
Pluspunten:
- Hard en zuiver geluid op alle stages (met name Industrial)
- Overal snel aan de beurt bij de barren
- Heerlijke locatie! Klein terrein, dus makkelijk switchen van area
- Perfect weer, zo moet het altijd zijn!
- Heel erg veel gezelligheid, ontzettend veel leuke mensen ontmoet, zinloos ouwehoeren en keihard los gaan.
- Nergens te druk of te rustig, genoeg bewegingsruimte (ook op het einde bij de mainstage)
- Sets van Mad Dog, Oldschool Commanders, B-Front en Outblast vs. Stunned Guys
- Gewoon van begin tot einde van de dag super goed vermaakt!
Minpunten:
- Doe ff gewoon met je 3 euro en 25 cent voor een calippo cola, gvd zeg…
- Toestanden op het einde bij de kluisjes
- Vechtpartijen en ruzies her en der
- Max Enforcer (hoewel dat zo slecht was dat het haast een pluspunt werd zo grappig werd het)
- Infrastructuur rondom het terrein is kut, waardoor je met de auto 2 uur moest wachten voordat je weg kon rijden en een half uur moest lopen richting de bussen op een of ander industrieterrein.
Wat mij betreft volgend jaar sowieso weer. Dominator is voor mij ook officieel het beste feest wat Q-dance te bieden heeft! Alles en iedereen bedankt voor de gezellige dag! En vooral de mensen van Hardtraxx erg bedankt voor de gezelligheid en gekkigheid bij de raw-hardstyle. Zoiets moeten we vaker doen